The Assuming Girl

Tagaytay Part II

Mara's POV

Papunta na kami ngayon sa aming magiging kwarto. Magkakasama daw kami ng kwarto nila Karren tiyaka Kurt. Tapos iba din yung sa mga parents namin. Agad naman akong pumunta sa room nila mommy kasi mag-uusap pa kami tungkol dun sa ligaw churba.

Tok tok tok tok tok..

agad namang binuksan ni mommy. Nagpapahangin lang daw si daddy sa labas kasama yung parents ni Kurt kaya kaming dalawa lang ni mommy ngayon dito sa room.

"Anak, anong meron sa inyo ni Kurt? sa pagkaka-alam ko mag bestfriend kayo pero ano yung sinabi ni Karen kanina?"

"Mommy, opo, mag bestfriend lang po kasi talaga kami ni Kurt pero tinry niya akong ligawan pero hindi po ako pumayag."

"Kasi mag bestfriend nga kayo?"-mommy

"Mommy isa po yun sa dahilan pero may iba pa po kasi eh."

"Eh ano anak?"-mommy

"Mommy, alam mo na napaka assuming kong tao diba. Yun yun mommy. Ayoko lang po kasi talaga ulit mag assume na siya na talaga yung tao para sa buhay ko. Ayoko na ulit masaktan mommy. Ayoko na. Yun lang naman po eh."

"Anak, kung takot kang masaktan, hindi dapat anak. Kapag pumasok ka talaga sa isang relasyon o sa pag-ibig, lagi mong tatandaan anak na lahat ay may pag-subok. Sa pag-ibig, lagi ka ding nasasaktan."

"Pero bakit mommy?"

"Para matuto ang isang tao. Para matutong mag mahal ng tunay. Para matutong pumili ng tao kung sino dapat ang para sa kanya anak.  Yun yun, alam mo si Kurt, feeling kk naman seryoso siya eh, walang halong trip. Di katulad nung past mo pina-iyak ka niya nang sobra."-mommy

"Pero mommy, pano kung di pa pala si Kurt yung para sakin? yung future ko? masasaktan nanaman ako ulit? Ganun ba yun mommy?"

"Anak hindi. Nasasaktan ka lang kapag niloloko ka ng isang tao pero kapag naghiwalay naman kayo ng maayos,  hindi naman ata. Alam mo yan, ilang beses ko na yan kwinento sayo dati.  Yung samin ng daddy mo."

"Thank you po mommy. Pinagaan niyo po yung loob ko. Sige po, ipapasyal pa po ako ni Kurt eh." Agad na akong tumayo lara lumabas. Palabas na ako ng room nang biglang nagsalita si mommy.

"Magpakatatag ka anak" ngumiti lang ako kay mommy tiyaka umalis.

******

"Ui, Mara, tara na?" tanong sakin ni Kurt.

"Let's gooooo..." sigaw ni Karen. Napaka energetic talaga ng babaitang to.

"Ahm sige,  tara" -ako sabay ngiti.

Ang tahimik ng atmosphere at ang awkward kaya nagsalita nalang ako

"Ahm, oo nga pala Kurt, ilang days tayo dito?" tanong ko kay Kurt

tahimik padin ang atmosphere, di siya sumasagot sakin kaya lumingon ako sa gilid ko. Kaya pala tahimik, finifeel niya ang fresh air. Grabe ang pogi talaga ni Kurt kahit kailan no. Tsssssss Mara, erase erase...

"Kuuurrrrttt!!! may kausap pa ba ako dito?" natatawa kong tanong kay Kurt sabay tulak sa kanya

"Ayyy sorry sorry. Ano nga pala yung tanong mo kanina?"

"Tanong ko kung hanggang. ilang days tayo mag s-stay dito." sabay upo sa may bench

"Ahm hindi ko alam eh, baka aantayin pa nila mommy sila tita Anne gusto rin daw kasing makilala ng parents mo sila tita Anne pati husband niya."-Kurt

"Aahhhhh, ganun ba. Buti ka pa may alam, samantalang ako dito nganga." sabay tawa. Tunawa din ang mokong.

"Grabe ka naman, pero real talk parang ayoko, parang gusto ko nang umuwi." malungkot na sabi ni Kurt