Öncelikle ben buranın bu kadar büyüyeceğini 32 k ya ulaşacağını düşünmemiştim. Şu ana kadar okuyan, yanımda olan herkese sonsuz kere teşekkür ederim.
Umut ve Çınarın yeri benim için hep ayrıydı ve sanırım hep de öyle olacak.
Kitabın Angst olmasına gelirsek. Gerçekten kötü son olacak diye başlamıştık bunu yazmaya ve ben bu süreçte karakterlere o kadar bağlandım, o kadar anlamlar, parçalar yükledim ki... Az kalsın bitiremeyecektim. Finalini en az otuz kere okumamama rağmen ağlamamı durduramamam da bunun kanıtı olsun. Tüm ilhamımı kesinlikle şarkıdan alarak ve belirli bir kurgu olmadan başlamıştım.
Sonradan o kadar şey yükledim ki... Okurken farketmemiş olabileceğiniz bir sürü mesaj var içerisinde zaten oraya geleceğim.
Öncelikle Umut benim bambaşka bir yanım. Size nasıl tarif edebilirim bilmiyorum ama yüreğimden parçalar koyarak yazdığım bir karakter oldu. Bir sürü yaşanmışlık ekledim. Çımar ise benim bambaşka bir yanım her nekadar Çınarın yazarı tam anlamıyla ben olmasam da ona bile kendimi ekledim. Vazgeçmem gereken, beni yıpratan ve aynı zamanda beni ben yapan her şeyi size ekledim çocuklar. Umarım onlara iyi bakarsınız. Sizin anılarınıza ben kesinlikle iyi bakacağım.
Mesajlara gelecek olursak, bir fotoğraftan yararlanarak anlatacağım galiba.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Bu fotoğrafı şöyle anlatabilirim. Gökkuşağına yakınlar ama ulaşamayacak kadar uzaklar. Engeller var her tarafta, yolları kapalı. Erişmek istiyorlar ama ne kadar çabalarlarsa çabalasınlar başaramayacaklar. Masumlar, fazlaca masum seviyorlar. Bu yüzden Alple yakınlaştığı kadar Çınarla yakınlaşmadı Umut. Smut koymama sebebim de buydu. O kadar kusursuz seviyorlardı ki cinsellik eklemedim, ekleyemedim.
Umut'un babasının Normal karşılayıp annesinin kudurması aile içerisinde farklılıklar olabileceğini simgeliyordu. Umut'un babası ölmemiş olsaydı bu kesinlikle sonu etkilerdi.
Çınarın ailesinin tavırları yaşadığımız anların kıymetini bilemezsin çok pişman olabileceğimizi simgeliyordu. Ki bunu çol iyi anladı kendileri.
Öğretmenlerin haklıların değil de homofobiklerin tarafını tutması ise bu dünyada ki adaletin hiçbir zaman işlemesi gerektiği gibi işlemeyeceğini anlatıyordu.
Çınarın kavgadan sonra arkadaş grubuna haber vermek istemeyişi insanların diğer insanlara yük olmamak için neleri göze alabilceğinin bir göstergesiydi.
Ve son olarak Hayal. Minik hayal ise büyükler yüzünden yanlış yetiştirilerek kirletilen masumiyeti temsil ediyordu.
Ve hiç öldüler demedim çünkü ölmediler. Final de dahil olmak üzere öldüler demedim. Gittiler dedim, başka kelimeler kullandım. Çünkü ben onları öldüremedim.
Bunlar sadece bir kısmı. Şu an ağladığımdan hepsi aklıma gelmiyor :')
Yanımda olduğunuz için teşekkürler çocuklar. Siz 4. Boyutun da ötesindesiniz artık.
