Arka taraflardan Atakan çıktı. "Size ufak bir ders vermek istiyoruz. "
Ufak bir kafa işareti yaptı ve iki kişi hızla umutu tuttu.
"Sen burada dayak yerken sevgilin de izlesin seni. Bu onu dövülmekten daha çok yaralar. " Dedi Atakan gülüşlerinin arasında.
"Siz mi beni döveceksiniz? " Dedi Çınar dalga geçercesine. İki kişiye rahat rahat karşı gelebilirdi. Çantasını yere atarak Atakana saldırdı.
Atakan Çınara yumruk attığında saklanmış olan dört kişi daha ortaya çıktı. Üç kişi Çınarı tutarken diğerleri ise Çınara vuruyordu. Bir yandan da hakaretler havada uçuşuyordu.
'Ulan orospu çocuğu "diye mırıldandı Umut. Sonra da dikkatleri dağılsın diye hırsla konuşmaya başladı. "Siz Atakanı bilmiyorsunuz! Kendini saklamaya çalışıyor o! Üç kişiye birden vermişti! Videosu bile var! "
Aslında işin ironik tarafı Umut'un dediklerinin yakan olmamasıydı. Umut normalde bunları hayatta söyleyecek birisi değildi ama şu an canından çok sevdiği adamın canı yanıyordu.
"Senin gibi bir ibneye inanırlar mı sandın?" Dedi Atakan karşılık olarak.
Çınar o sırada hem dayak yiyor hem de karşılık vermeye çalışıyordu. 'Ah!' Diye geçirdi içinden. 'Tek tek gelselerdi pestillerini çıkarnıştım.'
"Abi tamam. Öldürmeyelim şimdi. " Dedi sarı saçlı çocuk. Çınarın her an bayılacak gibi olduğunun bir tek o farkındaydı.
Atakanın yaptığı tek hareketle hem Umutu hem de Çınarı serbest bıraktılar. Çocuklar yavaşça dağılırken Atakan Umut'a göz kırptı. "Hadi şimdi bak sevgiline ibne. Onun bu halinin sebebinin sen olduğunu da unutma. "
Çınar nefes alabilmek için kendini zorluyordu. Girdiği öksürük krizi bu konuda ona hiç yardımcı olmuyordu. Yüzü, gözü şişmişti ve burnun, dudağından, kaşından kan geliyordu. Kıyafetleri paramparça olmuştu. Umut'un gözünden bir damla yaş damladı ama hemen toparlandı. Şu an ağlamanın sırası değildi. Hızla Çınarın yanına gidip çöktü.
"Bir şey yapmalıyım. Ne yapmalıyım? Bilmiyorum. Lanet olsun! "
Farkında olmadan kendi kendine hızlı hızlı konuşuyordu genç adam.
"İyiyim ben. " Diyerek ayağa kalkmaya çalıştı Çınar. Ama ancak acıyla inleyebilmişti. Kaburgaları ağrıyordu.
"Hastaneye gitmeliyiz. Kemiğin kırılmış olabilir. " Dedi umut.
"Hayır, kırık kemiğim olmadığına eminim. "
"Kalkabilecek misin? Birini arayalım mı? Çocukları çağırayım."
İç çekti Çınar. Umut çok panik yapıyordu. "Kalkmama yardım et. Birilerini aramaya gerek yok. "
Umut onun kalkmasına yardım ederken konuştu. "Seninle geleceğim eve. "
"Hayır, sen kendi evine git. Annen endişelenmiştir zaten. "
"Hayır. Seni böyle bırakır mıyım? Hem sana yemek sözüm vardı. Çorba yaparım, iyi gelir. "
"İyi madem. "
~~~
Ops! Esta imagem não segue as nossas directrizes de conteúdo. Para continuares a publicar, por favor, remova-a ou carrega uma imagem diferente.
İnstagram da bunu görünce dedim ki siz de görün :)
18 nisanda Dktt konseri vardı bilen bilir. Anamız babamız yok deriz'e ağlayarak eşlik ediyordum bu Oğulcanın dikkatini çekti biraz flqşfşqşfqşş göz kırptı bana. Bir de penasını bana verdi :)))
Çok doğru seçimler yapıyorum bir şeyi severkengsşfşaşfl
En kısa zamanda DKTT'ye özel bölüm atacağım, Aloeveraya da özel bölüm atmayı planlıyorum.
Aloevera Koray ve Mert'in kitabı. İlk bxb kitabım olduğundan biraz saçma ama ilk göz ağrım ') ona da bir bakın derim.
