Anamız Babamız Yok Deriz {BxB}Tamamlandı

27•

Mağara bu hikayenin kapağındaki gibi. Sadece bu kadar büyük değil hafif eğilmek zorunda kalıyorlar föaödöaç

BÖLÜM ATLAMAYIN
~~
Onu mağarama getirdiğim için zerre pişman değilim. Burası benim için özel bir yerdi ve Çınar da öyleydi.

"Burayı kendim keşfetmiştim. "

Çınar bir süre mağarayı inceledi. Açık kısmından aşağıya doğru baktı ve bana doğru döndü.

"Beraber intihar edelim mi? "

"Saçmalama ya! "

Çınar omuzlarını silkti.
"Güzel fikir bence. "

"Beraber ölsek güzel olurdu aslında. " Bunu içimden söylemeyi planlamıştım ama dışımdan söyleyivermiştim.

"Bana o kadar çok güveniyor musun gerçekten? "

Gözlerinin içine doğru baktım.
"Evet. Güveniyorum. "

Ve evet öleceksem beraber ölmeyi isteyecek kadar bencilce seviyorum.

"Teşekkür ederim. " Diyerek mırıldandı. Bu cevabı beklemiyor muydu yoksa duymak mı farklı gelmişti ona anlayamadım.

Açıklık kısımdan oturdum ve ayaklarımı aşağıya doğru sallandırdım.
"Otursana. Manzara böyle daha güzel gözüküyor. "

Lafımı ikiletmeden gelip yanıma oturdu. Ben de dayanamayıp kafamı omuzuna koydum. O da itiraz etmedi zaten.

Çınar gülümsedi.
"Ya o değil de, hocalar niye bizi hiç merak etmiyor amına koyayım?"

"Belli sınırların dışına çıkmadan serbestiz ya ondan. Gerçi biz sınırların dışındayız ama benim iznim var ve dolaylı olarak senin de. "

Anladım dercesine başını salladı. Gözlerimi kapattım ve derin bir nefes aldım.

"Beni önemseyen birinin olduğunu bilmek çok... " Duraksadı Çınar.  Ailesinin pek umurunda olan bir çocuk değildi. Bunu biliyordum.
"Garip ve sanki gerçek değilmiş gibi. " Diyerek devam ettirdi cümlesini.

"Çevrende seni umursayan çok insan var Çınar. Sadece ben değilim ki. " Bu söylediğim doğruydu. Koraylar da onu çok önemsiyordu.

"Yok. İnan bana. " Bilmem için yüzüne bakmama gerek yoktu. Şu an burukça gülümsüyordu.

"Zaten çok insana gerek yok ki. Arkadaşların var. Ben varım. "

Derin bir nefes aldım. Onun canı acıyınca benimkisi de acıyordu.
"Ailesel durumlarını biliyorum. Ama eminim onlar  da seni çok umursuyorlardır. Sadece belli etmiyorlar. "

"Normal ailelerin deliye döneceği çok şey yaptım ve onların dikkatini bile çekmedi. " Bu daha çok kendi kendine söylüyor, benim dediklerime kanmaya korkuyor gibiydi.

Ortamın yumuşaması için yanağına bir öpücük kondurdum.
"Hadi kamp alanına gidelim. Menü de et vardı bu gün. "

Gülümsedi.
"Tamam."

Ayağa kalktı ve elini bana uzattı.
Elini tutup ayağa kalktım.