Wonderwall

1.9 | Waking up

Harry'nin Ağzından

Yoğun bir baş ağrısı hücrelerimi patlatırken başımda hissettiğim rahatsız edici bir şey ve göğsümdeki ağırlıkla gözlerimi açtım. Elim doğruca anlıma giderek orada kalıplaşmış olan beyaz kumaşı kavradı. Tanrım bu soktuğumun bezi benim anlımda ne arıyordu ki?

Kendime gelmeye başladığım anda gözlerim, göğsüme başını koymuş ve sıktığı avuçlarını midemin üzerine yerleştirmiş olan kıza odaklandı. Anlık bir irkilmeyle yerimde doğrulmaya çalışırken gördüğüm bu manzara karşısında kendime gelmiştim. Lanet olsun ki bu baş belası Elisaydı.

Saçları göğsümde etrafa dağılmış, kendisi yatakta oturuyor pozisyondaydı ve başını göğsüme yaslayarak uyuyordu. Bir eli midemin üzerinde dururken diğeri ise belime doğru kaymıştı.

Elimdeki bezi yere fırlatırken onun bir bez değil, aslında benim tişörtüm olduğunu fark ettim ve o anda gözlerimi devirdim. Ayrıca yerde su dolu bir kova duruyordu. Başımın ağrısı azalmak bilmediği gibi boğazlarım da feci acıyordu. Ciğerlerim sökülüyormuşcasına öksürdüm.

Elisa ilk başta öksürüğüm yüzünden irkilse de rahatını hiç bozmadan uyumaya devam etti. Onu uyandırmak ve kafamı koyup uyumaya devam etmek arasında kararsız kalmıştım.

Odama benden izinsiz girmesi kabul edilemez bir şeydi. Odama girerek tepemde uyumasına ise yapacak bir yorum bulamıyordum. Bana psikiyatra gitmemi söyleyen kızın ta kendisinin gerçekten bir tedaviye ihtiyacı vardı.

Onu uyandırmamaya çalışarak telefonuma uzanmayı denedim ama beceriksizliğin son haddine ulaşarak telefonu sehpadan düşürdüm. Lanet olsun ki bu yetmezmiş gibi kızın kafası göğsümün en sonuna doğru kaydı ve başı yatağa düşmek üzereydi.

Elimle başını düzeltmeye çalışırken düşmemesi için kolumla onu kavrayarak onu tuttum ve pes edip başımı tekrar yastığa gömdüm. Sanırım bugün biraz daha geç uyanmanın bana bir zararı dokunmazdı...

Elisa'nın Ağzından

Gözlerimi açtığım zaman Harry'nin göğsünde uyuyakalmış olduğumu fark ettim, lanet olsun ki en son hatırladığım şey onun kitabını inceledikten sonra yatağın kenarına oturuşumdu. Ben uyuduktan sonra daha da kötüleşmemiş olduğunu umuyordum.

Anlıma düşen saçlarımı geriye itmek için kolumu kaldırmayı denediğim sırada Harry'nin kolunun etrafıma dolanmış olduğunu fark ettim. Bu heyecan verici bir şeydi ve nefesimin kesilmesine neden oluyordu.

Bir titreme dalgası vücudumu sararken, düşünme yetilerimi yavaş yavaş geri almaya başladım. Şu an burada olmamam gerekiyordu. Eğer Harry uyanıp da bunları görseydi eminim ki hiç hoşuna gitmezdi...

Onun etrafıma dolanmış olan kolundan kurtulmaya çalışırken kıpırdanmıştı. Kolunu yavaşça tutarak yatağa bırakmayı denedim

"Ne yapıyorsun sen?" Sesi son derece derin ve uykuluydu. Normalde çıkandan çok daha kalındı ve inkar edilemez derecede etkileyiciydi. Kelimeleri tam anlamıyla seçebildiğini söyleyemezdim. Henüz kendine gelememiş olduğunu buradan anlayabiliyordum.

"Ben..." Durdum ve bir cevap düşündüm "Seni rahatsız etmek istememiştim"

Ben yerimde doğrulduktan sonra o da aynısını yaptı ve kalkarak arkasına yaslandı. "Beni rahatsız etmek istemediğin için tepemde uyumayı tercih ettin, öyle mi?"

Dalgacı üslubu karşısında göz devirdikten sonra ona burada gerçekten ne aradığımı açıklama ihtiyacı duymuştum. Ne de olsa uyandığında yanında birini görmesi herhangi biri açısından rahatsız edici bir durumdu. "Gece fenalaştın ve kendinde değildin."