Travel Back In Time

XXXII - Cool Mom

Vote muna bago basa ha? Hehehehe

I'm back... 😁

Enjoy!

___

Jema's PoV

Ang bango naman...

Familiar sakin tong scent na to...

Katabi ko si Wong sa kama... Lambot ng skin, pero muscular...

Kung panaginip lang to... Sana wag muna kong magi...

"Excuse me miss. Gising ka naman na no? Pakitanggal po ng paa na nakadantay sakin, lalo na yung kamay mo na nasa loob ng shirt ko, sa bandang tyan po..."

Shit!

Napabalikwas ako at biglang napabangon! Hindi pala to panaginip!

"Sorry...." Pabulong kong sabi ng nakatungo habang nakaupo sa kama.

Tumawa ito ng bahagya, "Biro lang. Okay lang yun! Sanay na ko sayo. Chansing ka lagi pag tulog eh! Hahahaha!"

Nang aasar na naman sya as udual kaya inirapan ko na lang ito.

Tumawa na naman sya. Agad naman akong hinatak pababa dahila para mapahiga ulit ng magkatabi kami. Tapos niyakap nya ko. Nasa bandang dibdib nya ang ulo ko.

"Good morning..." Mahinang bati nito sabay halik sa medyo top ng ulo ko. Ang sweet naman...

Parang kini....

Wag na nga. Hahahaha!

Automatic namang yumakap rin ako sa kanya, "Good morni..."

"Hoy! Gising na kayong da..." That's Trish, bigla kasing binuksan ang pinto ng walang sabi. 🙄

Yung abnormal na Trish, biglang tinakpan ang mga mata nya!

"OMG! OMG! Bata pa ko!!!! Di pa ko ready makapanood ng live porn!!!"

Sabay naman kaming tumawa ni Wong.

"Baliw! Pag magka hug porn agad?" Paliwanag naman ni Wong.

Sumilip naman ng bahagya si Trish to make sure. "Good! Akala ko may nangyayari eh," at tinanggal na ng tuluyan ang takip sa mga mata nya. Weird talaga tong nag best friend na to.

Nagtawanan na lang kaming tatlo. Kami naman ni Wong bumangon na, panira kasi ng moment yung isa. Joke! Hahahaha!

"May breakfast na ba?" Wong asked.

"Oo, kanina pa ready! Kanina pa rin akong gutom! Di ko kagad kayo kanina ginising kasi akala ko tulog pa kayo only to find out na naglalandian lang pala." Pang aasar na naman ng isa.

"Inggit ka?" Nagulat ako sa sagot ni Wong. Akala ko kasi idedeny nya or something.

Inirapan lang tuloy ni Trish ang kaibigan.

Bigla naman nag growl ang tyan ko dahilan upang magtinginan ang dalawa sakin.

Damn! Nakakahiya!

"Sorry. Gutom lang." Sabi ko sabay peace sign sa dalawa.

Tumawa na lang din kaming lahat.

Sabay sabay na kaming tatlo bumaba sa dining nila Wong.

Namamangha parin ako sa laki ng bahay nitong moody na to. Di ko talaga inexpect. Ang simple nya lang kasi talaga, promise. As in walang ka yabang yabang sa katawan na ganito pala ang estado nila sa buhay.

It's official! Ako lang pala talaga ang mahirap sa St. Benedict! Hahahaha!

Habang naglalakad, nalagpasan namin ang isang dining area na may long wooden table. As in yung pang mayaman.