Travel Back In Time

XXII - Pasimpleng Sweet

Yung andaming humugot sa last update kasi they're voting naman daw tapos nag comment pa pero nawala love life nila. Hahahaha! Sorry naaaaa!!!!

Ready na tong chapter na to kahapon pa.

Vote, follow para magka love life ulit! Hahahahah!!!

----

Jema's POV

"What am I gonna do? I don't like May like that?! Heck, I've never liked anyone else. EVER!". Tanong ng rookie sa akin. Ito na ata ang pinaka mahaba nyang sinasabi sakin. EVER din. Hahahahah!

"At least ikaw kilala mo kung sino yung may gusto sayo! E ako? Ni hindi ko alam kung sino si Mayor! Baka mamaya mukang paa yun or baliw pala! Pero ang sarap ng mga pagkain non." Sagot ko sa kanya.

"Di ko alam ano ba dapat sabihin or gawin. Iiwasan ko na lang muna siguro." Dagdag ni Wong. I'm not sure kung sakin nya ba sinasabi or sa sarili nya lang.

Wala naman na kong nasabi kasi kahit di pa ko ready sa like like na yan, di ko naman alam kung pano ko sasabihin kay Mayor. E ni hindi ko nga sya kilala!!!

Hindi na lang muna ako nagfocus kay Mayor. Si Wong naman panay ang buntong hininga. Na sstress na ata kay May! Ang aga ha?! Hahahahaha!

Never pa pala nagkagusto o na in love ang isang to. Hmmmm... Baby pa nga...

----

The whole week ended so fast. Hindj na ko naka wheelchair kasi okay naman na daw paa ko. Finally, pede na ako ulit mag training.

Thankful naman ako sa friends ko na syang tagatulak ko ng wheelchair. Pen has been very caring of me lately din. Pero pina thankful ako kay Wong. Hindi nakikita madalas ng friends ko pero si Wong yung laging nandyan. Sya rin lagi ang bumibili ng ice every night para lang ilagay sa ankle ko. Ang sweet ng roommate ko di ba?

Si Mayor naman, consistent parin sa pagbibigau ng food. I still have no clue kung sino sya.

Alam nyo ba na sinipon na naman ako at ubo dahil naulanan ako. Nakakainis di ba? Mahihirapan na naman ako sa training nito.

Ah, alam nyo ba yung friend kong si May? Ang lakas duma moves. Every lunch kay Wong nakatabi. Nakakatawa nga kasi panay ang alaga sa kanya ni May, si Wong naman parang iwas na iwas. To the point na minsan ginagit nya na kong excuse para makatakas kay May. Kesyo, may follow up check up daw ako sa paa ko or may kukunin daw ako sa locker. Baliw talaga yun! Kung ayaw nya sabihin nya na lang na no di ba?

Gusto ko nga sanang tulungan si May kaso ano naman magagawa ko e kung san san ako dinadala nitong si Wong para lang makaiwas kay May.

Anyway, Sunday na ngayon and sabay daw kami magsisimba ni Wong. Baka daw kasi mamaya nandyan na naman si May.

We were seated in front ng chapel and magkatabi ni Wong. Ganon parin naman sya, hindi nagsasalita madalas at poker face lang per lately, madalas ata na kaming dalawa lang ang magkasama.

Duh?! Roommates kayo!!!

Oo nga naman. Hahahahaha!

Nagulat naman ako ng biglang may umupo sa pagitan namin ni Wong. Only to find out na si May pala. Hahaha!

Nagtinginan kami ni Wong at kita ko sa mata nya para itong humihingi ng tulong. Hahahaha! Ano namang magagawa ko?!

Come the Our Father song and walang nagawa si Wong nung kinuha ni May ang kamay nya.

Nagkatinginan na nan kami ni Wong, sya nakasimangot. Ako naka ngiti ng mapang asar.

Ayieee!!! Holding hands!!! Hahahahah!!!