ÐAÐÐҰ I

~15~

Ημουν έτοιμη και περίμενα στις σκάλες τον Ερμή όμως δεν είχε εμφανιστεί ακόμη. Ετσι αποφάσισα να πάω να ρωτήσω τα παιδιά μήπως ήξεραν που πήγε.

Αμαρρυλίς : Ει,  παιδιά. Ξέρετε που είναι ο Ερμής;  Είπα και έβαλα μια ατίθαση τούφα πίσω απο το αυτί μου.

Μόλις άκουσαν την φωνή μου γύρισαν και με κοίταξαν. Σαστισαν για λίγο και με κοιτούσαν από πάνω μέχρι κάτω. Μια άβολη ησυχία έπεσε στο δωμάτιο καθώς με κοιτούσαν επίμονα.

Αμαρρυλίς : Ε παιδιά; Μίλησα προσπαθώντας να τους ξυπνήσω.

Τότε ξεκόλλησαν απο πάνω μου.

Απόλλωνας : Δεν τον εχω δει. Είπε και με κοίταξε στα μάτια.

Αμαρρυλίς : Α, μήπως μπορείς να μου δώσεις το κινητό σου να τον πάρω τηλέφωνο; Ρώτησα. Τον είδα να σφίγγεται λίγο όταν ο Αρης μας διέκοψε.

Αρης : Τι τον θέλεις; Ρώτησε. Τον κοίταξα περίεργα και γύρισα προς το μέρος του.

Αμαρρυλίς : Μου είπε οτι πρέπει να πάμε κάπου. Είπα απλά.

Αχιλλέας : Με αυτά τα ρούχα θα πας; Είπε απότομα

Αμαρρυλίς : Ναι γιατί τι έχουν; Είπα και τα κοίταξα.

Απόλλωνας : Σου πάνε.. ψιθύρισε. Τον κοίταξα και χαμογέλασα.

Αμαρρυλίς : Αω Ευχαριστώ -

Αχιλλέας : Δεν είναι για την ηλικία σου. Με διέκοψε.

Αμαρρυλίς : Χαχ ε; Τι εννοείς δεν είναι για την ηλικία μου;

Αχιλλέας : Είναι πολύ κοντά και πρόστυχα.

Αρης : Συμφωνώ, ολα τα μπούτια σου είναι έξω. Δεν ντρέπεσαι;

Αχιλλέας : Και θα πας μόνη σου μαζί του; Τέτοια ώρα; Αποκλείεται. Πρόσθεσε.

Αμαρρυλίς : Τι είναι αυτά που λέτε; Δεν θα μου πείτε εσείς τι θα κάνω ή πώς θα ντυθώ. Αντέδρασα.

Αχιλλέας : Και φυσικά θα σου πούμε τι θα κάνεις, είσαι ανήλικη ακόμη. Γρυλισε.

Αμαρρυλίς : Δεν σου ανήκω! Για μαζέψου. Φώναξα νευριασμένη.

Αχιλλέας : Πρόσεξε μην μαζέψω εσένα.

Αμαρρυλίς : Τον ακούς;! Γύρισα στον Απόλλωνα.

Απόλλωνας : Ηρεμήστε. Είπε απλά.

Ερμής : Τι γίνεται εδω; Γιατί η μικρή μου φωνάζει; Είπε καθώς έμπαινε στο δωμάτιο.

Αχιλλέας : Εσυ της είπες να ντυθεί έτσι; Γρυλισε.

Ερμής : Ναι, γιατί δεν είναι όμορφη; Ρώτησε χαμογελώντας.