Kamera Arkadaşı (Jiley FanFic.)

17. Bölüm: Gönülçelen (Part 1)

Multimedya; Justin ve Miley'nin yüzükleri. (Taşlı olan Miley'nin.)

Kaşlarımı çatıp "Evlenme teklifi mi?" diye sordum. Başka kadınlar benim yerimde olsaydı, "Evet!" diye bağırırlardı. Kafasını iki yana sallayıp "Her şeyin sırayla olmasını istiyorum." dedi.

Onunla aynı hizaya gelip dudaklarına doğru "Evet." diye fısıldadım.

Ona sarılırken aslında ne kadar da şanslı olduğumu düşündüm. Sevdiğim adam yanımdaydı. Mutluyduk.

Parmağıma yüzüğü takınca, diğer taraftakini elime aldım ve parmağına taktım. 

Eğilip dudaklarımı ona bastırdım. Öpüşüme karşılık verirken onu ne kadar da özlediğimi fark ettim. Liam gittikten sonra hayatıma ışık hızıyla girmiş ve beni dimdik ayakta tutmuştu. 

Geri çekildiğinde yemeğe geçtik. 

"Sen mi yaptın?" dedim çatalı elime alıp ona gülümserken. "O kadar yetenekli değilim, sipariş verecek kadar yeteneğim var ama." derken sırıttı. "Imm." diye söylenirken yemeğe başladım. 

Salatadan tabağıma alırken Justin kadehlerimize şarap doldurdu. "Senin her zaman benim olduğun bu yüzüklerle kanıtlanmış oldu." dedi. Yüzüklerimizde tatlı bir uyum vardı. Bir kalbin iki yarısıydı. 

"Beni bir daha bırakırsan kalbimin yarım kalacağını gördük en azından." dedim. Deniz kokusu burnuma dolarken Justin "Yaptığım hatayı iki kez yapmam. Bir aptallığı ikinciye yaparsam kendimi affetmem." dedi. 

"Göreceğiz." 

"Görelim gönülçelenim."

"Gönülçelen?" deyip kaşımı kaldırdım. 

Elini kalbinin oraya götürdü. "Kalbini çaldın prenses. Ama bundan onur duyarım." 

Gülümsedim. "Bizim kaderlerimiz aynı yazılmış derken doğruyu mu söylüyordun?" 

"Elbette, sen ne zaman benim yanıldığımı gördün ki?"

"Hiçbir zaman." deyip sırıttım. 

"Pekala daha sonra bol bol konuşacak zamanımız olacak, nerden baksak bir ömür. O yüzden şimdi yemeğini ye Cyrus." 

***

"Medyadan saklamamız gerek." dedim ona dönerken. Kucağımdaki başını çevirip bana baktı. "Neden?"

"Daha yeni Liam'ın darbesini yedim, kasıtlı olduğunu düşünecek birçok insan var. Senin hakkında ve kariyerime gölge düşecek hiçbir şey istemiyorum. Biraz saklı kalması iyidir. Gizleyip, yalanlarız bir süre."

"Gizli kalmasını istemiyorum."

"Biliyorum." deyip inledim. "Biliyorum ama böylesi daha iyi Justin. Güven bana."

"Gizli nereye kadar?" 

Omuz silktim. "Gittiği yere kadar götürürüz."

"Pekala." Beraber filmi izlemeye devam ettik.

Ama ben filmi izlemek yerine, akşamı düşünmeye başladım...

()()()()

Ya çok kısa oldu farkındayım ama 3 parta bölüm :/ ilham perilerim tamamen kaçtı öyle böyle değil yani -,- Ama bekleyenlerden de özür dilerim olmayınca olmuyor. Beklediğinizi biliyorum ama bundan sonrasına parmaklarım oynamadı ama yarın (umarım, söz vermiyorum kesinlikle) bölüm atarım inşallah. Görüşmek üzere.