TWO FACE

XVIII

May chance bang marinig ko ang mga ganitong salita mula kay Kenshin? Imposible. Palagi naman niyang sinasabi sa akin kung ano ang nasa isip niya. Sa sobrang honest niya, nakakasakit na.

Tumunog ang phone ko. It's biatch. Sinagot ko iyon habang tumutungga ng alak.

"Biatch, hindi ka pupunta dito sa unit ko? Narito sina Kenshin at Drake. Bonding daw tayo."

I smiled. Bonding with them. Wala namang problema e kaso naroon si Kenshin. Paaasahin na naman niya ako.

"Ah, biatch, I'm busy right now. Babawi nalang ako sa 'yo bukas." Sabi ko.

"Wait, biatch. Are you drunk?"

Tumawa ako. "You really know me, biatch. But anyway, don't worry nag-eenjoy lang ako." Pagsisinungaling ko.

Enjoying while crying, huh?

"Pero biatch, ano ka ba! Nasa Hashtag bar ka ba? Bakit naman nag iinom ka mag isa? Pwede naman kayong mag inom dito sa unit e."

"May kasama ako, biatch. Okay? May date kaya ako!" Tumawa pa ako para magmukhang totoo.

Ayokong ipaalam kay biatch kung anong pinagdadaanan ko ngayon dahil siguradong magagalit siya kay Kenshin at baka dahil doon ay masira pa ang pagkakaibigan naming apat. Isa pa, buntis siya at ayokong ma-stress siya.

Kaya ko namang sarilinin ang sakit na nararamdaman ko e. Kayang kaya ko pa.

"Seriously? Sino ang ka-date mo?"

"Biatch ang dami mong tanong. Baka mamaya niyan, paglabas ng anak mo, sobrang daldal din. Sige na, enjoy kayo sa bonding niyo. Pass muna ako ha?"

"Okay, sige. Basta mag ingat ka, biatch. Bye."

I ended the call. Minsan, nakakapagsinungaling tayo hindi dahil iyon ang gusto nating gawin kundi dahil ayaw mong pati sila ay maapektuhan sa pinagdadaanan mo.

The biggest lie I always said is I'm fine. When actually, I am not.

"Kaibigan mo?"

Tumingin ako kay shingshangshung. Yeah, I know he's Daryl. Mas trip ko lang siyang tawaging shingshangshung.

"My bestfriend."

"Bakit nagsinungaling ka? Bakit hindi mo sabihing nagpapakalasing ka kasi nasasaktan ka? Mas masarap sa pakiramdam ang mailabas ang nararamdaman. Nakakagaan ng loob."

I chuckles while my tears are flowing from my eyes. "She's pregnant. Ayokong ma-stress siya saka kaya ko namang sarilinin iyong sakit. Isa pa, nariyan ka naman e. Kahit papaano ay mailalabas ko ang sama ng loob ko."

He wiped my tears. Nagulat pa ako nang maramdaman ang kamay niya sa pisngi ko.

"He's not worth of your tears, Cybel. Pero kung iyan ang makakapagpagaan ng loob mo, iiyak mo lang. I'll be here."

Lalo akong naiyak. Masarap sa pakiramdam na may nakakaintindi sa nararamdaman mo. Ito ang unang pagkakataon na para bang nag-break down ako. Na para bang ngayon ko lang mailalabas lahat lahat ng masasakit sa puso ko.

I'm actually surprised how my heart is so strong to handle all this pain. Strong nga siguro talaga ako. Strong independent woman.

"Thank you, Daryl." Sabi ko.

"Whoa. First time mo akong tawagin sa pangalan ko." Aniya.

"Try lang iyon. You're still shingshangshung for me." Sabi ko saka ngumiti.

Paano ko nagagawang ngumiti kahit may tumutulong luha mula sa mga mata ko? Hanga na talaga ako sa sarili ko.

Muling tumunog ang phone ko. This time, it's the reason why I'm here, getting drunk and crying.