[Kitabın Şarkısı : NF - ft. Britt Nicole / Can You Hold Me.]
🌸
Annesinin rahmine tutunduğu ilk dakikadan itibaren binlerce dudaktan aynı anda dökülen beddua dizelerinin zincirleriyle kaderi prangalanmıştı.
Yazgısına avuç avuç serpiştirdiği üvez a...
Arkadaşlar ilk fantastik OLMAYAN kitabım "EFENDİ" nin VİDEO FRAGMANINI ve GİRİŞ kısmını yayınladım PROFİLİME girip bakabilirsinizzzz ❤️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bana ulaşmak için;
İnstagram hesabım = endless_q.r
Twitter hesabım = Endless_QR
❤️
▏₰ Mana
Aronun kucağından yere insem de belime sarılı kolu fazla uzaklaşmama izin vermedi. Çölü geçip Vak'a şehrine ulaşmak istiyorsak önce bu adamları yolumuzdan çekmemiz lazımdı. Çöl muhafızlarının da bize kolaylık sağlamayacağı daha geldikleri ilk anda düşmanca tavırlar sergilemelerinden anlaşılıyordu. Aronun gece mavisi tuniğini gittikçe daha sıkı tutuyordum. Beşe karşı birdi. Üstelik onların fazladan koruması gereken biri de yoktu! Kahretsin, bir de ona ayak bağı olmayacağım diyordum. Daha ilk dakikadan yük olmaya başlamıştım bile.
Su Tanrısı beşiyle birden baş edebilir miydi? Loki'ye karşı savaşıp kazanmıştı insanlara mı yenilecekti? Alt dudağımı ağzımı içine alarak ısırdım, saçma olsa da endişelenmeden edemiyordum. Arona tutunan elimi o kadar çok sıkıyordum ki bütün kanım çekilmiş, parmak boğumlarım bembeyaz kesilmişti. Dışarıdan da beti benzim atmış olmalıydı. Gelinin işaretinin gücünü kullanabilirdim belki? Ama nasıl? Su sarayına döndüğümüzde yüzlerce kez bu gücü çağırmaya çalışsam da bana cevap vermemişti.
Zihnimde büyüyen kaos beni gitgide dibe çekerken belimdeki kolun kavrayışı sıkılaşmıştı. Şaşırarak Arona baktım. Kehribarlar gözdağı verircesine çöl muhafızlarından ayrılmazken bir saniye için bana dönmüştü. O gözler içimdeki kaygıyı anbean azaltarak yok etti. Bunu tek bir bakışla yapması kalbimin acıyla tökezlemesine neden olmuştu. Çöl muhafızlarına bakarken meşumlaşan viski kıvamındaki irisler bana döndüğünde köz oluyordu.
Kelimeler değersizleşebiliyormuş.
Bu adamın sayesinde öğrenmiştim.
Korkma.
Seni koruyacağım diyordu.
"Bu size son uyarımız, teslim olun!"
"Ne için? Başımızı daha kolay kesin diye mi?" Aronun alay barındıran imalı tonu çöl muhafızlarını afallatmıştı, onun kolay lokma olduğunu en başından beri anlamışlardı zaten. Tabii bu durum hiçte hoşlarına gitmemişti.
"Demek bunu zor yoldan halledeceğiz." Liderleri gibi görünen adamın söylediklerinden sonra yüzü örtülü bir başka adamın gözlerinde beklediği işareti almışçasına vahşi parıltılar belirmişti. "Zaten işin eğlencesi de burada ya! Böyle büyüklenip büyüklenip sonra da canlarını kurtarmak için çölde kaçmaya çalışmaları en sevdiğim kısım." Beşi de söylediklerine katılırcasına canice gülmeye başladı. Bunların şehri korumak gibi bir dertleri yoktu.
