SU TANRISININ GELİNİ

☽ GİZEMLİ KADIN

Bana ulaşmak için;

İnstagram hesabım = endless_q.r

Twitter hesabım = Endless_QR

❤️

▏₰ Mana

Sükuta ermiş sessiz çarkın çeperi dönmeye devam ediyor.

Suyun hükmüne sahip geniş omuzlu, heybetli adam,

Hıçkırıklarım yükseliyor mateme, bahsediyorlar sana acımdan.

Senin ise tek yaptığın bana sırtını dönmek oluyor...

Hıçkırık sesleri çalınıyor kulağıma.

Biri ağlıyordu.

Kalbimi sıkıştıran huzursuzlukla gözlerimi araladım. İlkin bulanık gören gözlerim kirpiklerimi birkaç kez kırpmamla birlikte yavaşça netleşti. Sırt üstü yattığımdan ilk gördüğüm şey kabarmalarla süslenmiş tavan olmuştu. İçerisi hala karanlık olduğundan gecenin bir körü uyandığımı anlamıştım. Hafiften kaşlarımı çatarak beni neyin uyandırdığını düşündüğümde saç diplerimin ıslak ve kaygan olduğunu hissettim, terlemiştim.

Kötü bir rüyanın ardından bıraktığı belirtiler tanıdıktı.

Kabus görmüş olmalıyım.

Yutkundum, boğazım kurumuştu. Yattığım yerden iki saniye daha tavanla bakıştıktan sonra doğruldum. Perdeleri uyurken açık bıraktığım için Ay ışığı direkt içeriye girmişti. Zemindeki gümüşi şavk odaya sızıyor, içerideki kasveti yumuşatıyordu. Gece lambalarından da mumlardan da hoşlanmıyordum.

Bana ateşi hatırlatan her şeyden nefret ediyordum.

Yeni uyanmanın verdiği ağzımdaki kekremsi tattan kurtulmak için yatağın yanındaki komadinin üstüne yarısına kadar içi su doldurulup konulmuş sühariye uzandım. Hemen yanına bırakılmış cam bardağı da alarak suyu içine boşalttım.

Bardaktaki suyu yudum yudum içmek yerine kafama diktim. Serin su boğazımdan aşağıya inerken kavrulan içimi ferahlatıyor olsa da içime çöreklenmiş sıkıntı bir türlü kaybolmuyordu.

"Hayırrr!!!"

Yeri göğü inleten haykırışla yerimden sıçradım. Elimden kayan boş bardak yere düşüp parçalara ayrıldı. Yataktan fırladığım gibi kapıya doğru koştururken bir yandan da cam parçalarına basmamak için dikkat ediyordum. Odamın kapısını telaşla açarak kendimi koridora attım. Her zaman kapımın önünde bekleyen muhafızları görememek iyice endişelenmemi sağlamıştı. Ne oluyor? İşittiğim o çığlık kesinlikle bir kadına aitti. Aklıma muhafızların benden önce davranarak sesin sahibini aramaya gitmiş olacabilecekleri ihtimali gelince biraz da olsa sakinleşmiştim.

Duvarlara belli aralıklarla monte edilmiş lambalar yanıyor olsalarda nedense koridorun ilerisini seçemiyordum. Baskın çıkan karanlık fazlasını görmemi engelliyordu. Ürperticiydi. Kendimi zorlayarak koridora adım attım. Az evvelki çığlık yerini derin bir sessizliğe bırakmıştı. Korka korka ilerlemeye devam etim. Oysaki nereye gittiğimden bile emin değildim.

"Onu da benden aldılar!!!"

Acı, karış karış içime dağıldı. Kadının neye ya da ne için yas tuttuğunu, yasın getirdiği isyanının nereye dayandığını bilemesem de acısı yalındı. Öyle ki yankılanan hıçkırıklarını dinlerken omuzlarının sarsıla sarsıla ağladığını hayal edebiliyordum.