I can't do this anymore ft Niall Horan [onregelmatige updates]

#3

Niall Horan pov
Vandaag is die afspraak met de fan die een of andere wedstrijd gewonnen heeft over mij. Ik heb er totaal geen zin in, ik ben dat zo beu. Begrijp me niet verkeerd, ik hou van onze fans maar het gaat altijd hetzelfde, ze komen aan, beginnen enorm hard te gillen en proberen dan dingen van me te stelen, er heeft ooit zelfs iemand mijn sok proberen stelen op een meet and greet. Ik weet niet of ze doorhad dat ik nog schoenen aanhad maar het was kompleet belachelijk! Elke keer zeggen de managers dat het anders zal zijn en elke keer opnieuw is dat vooral niet het geval. Ik kijk zuchtend in de spiegel van mijn hotelkamer en schud mijn hoofd. Bij Liam zijn ze altijd vriendelijk en spontaan, bij Louis altijd grappig en bij Harry en Zayn? Verlegen. Maar bij Niall? Hysterisch. Elke. Keer. Opnieuw.

Ik breng mijn geblondeerde haar in model met gel en poets nog eens mijn tanden. Klaar. Ik neem mijn gsm uit de oplader waarna ik mijn schoenen aantrek en de mail nog eens doorlees.
Ik moet in de lobby van het hotel zijn om half drie. Dat is binnen vijf minuten. Ik trek mijn pul aan, neem de sleutel van de deur en ga dan naar de lobby.
Ik zet me neer in een zetel en krijg meteen een glas plat water. Het personeel van dit hotel is echt enorm vriendelijk.
"Ze kan er elk moment zijn. Blijf kalm en positief. Je bent Niall Horan." Ik rol mijn ogen bij de peptalk van de manager en knik naar zijn vreugde waarna hij met een bemoedigende schouderklop weggaat. Ja tuurlijk ben ik Niall Horan want dat ben ik! Hier zit ik dan. Alleen. Wachtend op weer zo een hysterische dertienjarige fan die de trommelvliezen uit mijn oor gaat gillen. Great. Misschien moet ik eens zeggen dat ik stop met deze meet en greets?
"Uhm, sorry Niall?" Ik kijk verbaasd om en knik naar een meisje dat voor me staat in een leuke outfit met lang blond haar. Ze is wel knap, dat moet ik toegeven.
"Ja? Wil je een foto? Snel dan want er komt een fan die iets gewonnen heeft en die kan er elk moment zijn." zeg ik met een glimlach. Hopelijk kwam dit niet bot over maar die meets krijgen me nu eenmaal geïrriteerd.

"Ik denk dat ik dat ben." zegt ze aarzelend met een verlegen lachje. Ze houd een brief naar me uit die ik aanneem en doorlees. 'U hebt gewonnen! Meet and Greet met Niall Horan van One Direction.' Oh. Gênant. Ik lach zacht en geef haar het blad terug.
"Sorry, ik verwachtte niet dat je er zo zou uitzien." ze kijkt kort naar beneden en glimlacht dan zwak.
"Ik bedoel, ik dacht dat er een dertienjarig gillend meisje voor me zou staan." zeg ik snel. Hopelijk heb ik haar niet indirect beledigt.
"Oh." Ze lacht zacht. Ik spreidt mijn armen en geef haar een knuffel waarna ze tegenover me komt zitten en we een enorm leuk gesprek hebben. Ik vergeet zelfs dat ze een fan is, als ik eerlijk ben.
"Dus je hebt nog een zus?" Ze knikt enthousiast en laat me een foto zien waar zij met haar zus opstaat. Het verbaasd me dan ook niks dat haar zus ook zo knap is, al moet ik toegeven dat zij wel iets heeft dat haar knapper maakt dan haar zus. Waar ben ik eigenlijk over aan het nadenken? Focus.
"Ze kon er niet bij zijn of ?" Het meisje, waarvan ik nu dus weet dat ze Olivia heet, kijkt me even kort aan en schud dan haar hoofd.
"Er mocht maar één persoon jou ontmoeten." Ik kijk haar verbaasd aan. Wat is dat nu voor stomme regel?

"Dat is jammer, ik had haar ook wel graag leren kennen. Als ze tenminste zoals jij niet in mijn oor zou gillen." Ze lacht zacht en schud haar hoofd.
"Neen, ze kan redelijk goed kalm blijven maar ik betwijfel of dat bij Louis het geval zou zijn." Ik lach zacht. "Louis-meisje?" Ze knikt met een glimlach. Ze is echt heel vriendelijk en grappig. Ze zou perfect een vriendin van me kunnen zijn.
"Wel, ik regel dit soort dingen niet, ik word gewoon door mijn manager gemaild en weet dan wanneer ik waar moet zijn, simpel." Ze knikt begrijpend.
"Is dat soms niet stom? Dat je maar gewoon moet doen wat ze van je verwachten?" Ik knik meteen, dat is ook zo.
"Enorm, maar ik ben het nu wel gewend, al zou ik iets meer inspraak in de dingen niet erg vinden. De jongens ook niet trouwens." zeg ik waarna ik nog een slok neem van mijn plat water.
"Over de jongens gesproken, wie zijn meisje ben jij eigenlijk?" "Niemands." Lacht ze. Ik kijk haar even verbaasd aan maar schiet dan ook in de lach.
"Neenee, ik ben een Niall-meisje." zegt ze met een blos op haar wangen. Ouhn, hoe schattig!
"Ahw dankje! Waarom?" vraag ik geïnteresseerd. Dit vind ik altijd leuk, weten waarom ze zo veel om me geven. Is het mijn stem? Hoe ik doe op het podium? Hoe ik er uitzie?
"Je stem kalmeert me altijd als ik verdrietig of boos ben, je bent altijd zo grappig en je lijkt me een geweldig persoon om in je leven te hebben. Nuja voor zover ik zie op het podium en achter de schermen met jou en de andere jongens." Ik knik met een glimlach en knuffel haar nog eens.

"Dat is heel lief van je, dat meen ik echt. Meestal is het antwoord op zo'n vragen 'omdat je knap bent' en dat is niet altijd zo leuk om te horen alè." Ik zoek naar de juiste woorden maar zie haar tot mijn verbazing knikken.
"Ik begrijp het, het is ook eens leuk om te horen wat het juist aan Niall is en niet aan Niall Horan van one direction." Ik knik verast. Dat had ik niet zien aankomen. Dat ze dit begrijpt, wauw.
"Als dat is wat je bedoelt tenminste." zegt ze aarzelend. Ik knik glimlachend.
"Ik vond de juiste woorden niet maar dat is exact wat ik bedoel." Ze glimlacht bescheiden en kijkt dan naar haar handen.
"Mag ik iets vragen?" vraagt ze voorzichtig, ik knik meteen.
"Natuurlijk, wat is er?" Ze kijkt naar beneden en prutst wat met haar trui.
"Kan je misschien een handtekening van Louis regelen voor mijn zus? Ze was nogal triest omdat ze niet mee mocht en ik zou haar iets willen geven." Ik lach zacht.
"Natuurlijk doe ik dat voor je Olivia! Ik bel hem meteen en vraag hem of hij even komt, dan kan je haar even bellen en kunnen ze praten. Zou dat gaan?" Stel ik voor. Ze kijkt me met grote ogen aan en knikt sprakeloos.

"Wat is er? Stress om hem te zien?" Vraag ik met een lachje.
"Neen, uhm, nuja ook. Je bent gewoon zo vriendelijk en dat wordt wel altijd gezegd maar je weet nooit of het volledig waar is en- Wow. Ik ben even verrast van hoe vriendelijk je eigenlijk bent." Ik lach zacht en voel dat ik rode wangen krijg.
"Dankje, dat is heel lief." zeg ik waarna ik Louis bel en hij naar beneden komt.
"Jaaa?"vraagt hij terwijl hij naast me komt zitten.
"Oh jij bent de fan die dit gewonnen heeft, hallo!" zegt hij enthousiast.
"Hey." zegt ze met een bescheiden lachje. Het is schattig om te zien wat voor een invloed we op fans hebben. Ze worden -sommigen- helemaal stil en verlegen terwijl dat helemaal nergens voor nodig is want als we even eerlijk zijn, we zijn toch maar vijf idioten bij elkaar.
"Dit is Olivia Styles en ze heeft een vraag voor je." zeg ik waarna hij afwachtend naar Olivia kijkt.
"Zou je het misschien zien zitten om even met mijn gsm naar mijn zus te bellen, ze wou graag meekomen maar mocht niet en ik zou haar heel graag iets willen geven om haar op te vrolijken." Legt ze verlegen uit.
"Maar natuurlijk doe ik dat!" zegt hij met een grote glimlach.
"Ze is een Louis-meisje." zeg ik waarna ik hem een elleboogstoot geef. Hij grijnst.
"Dan al zeker! Geef me je telefoon maar als je aan het bellen bent."zegt hij lief. Ze neemt haar gsm en belt naar haar zus waarna ze het op speaker zet.

"Ja Diana, er is hier iemand en hij zegt dat hij je kent. Kan je even met hem praten en zeggen dat dat niet zo is? Ja hij gelooft me niet. Dankje." Ze geeft de gsm aan Louis die dolgelukkig een gesprek begint met haar en haar reactie is geweldig.
Ze zegt wel tien keer 'oh mijn god' en gilt dan twee seconden waarna ze met hem begint te praten.
"Zoals ik dus zei, ze kan niet rustig blijven bij hem." Ik schiet in de lach en leg mijn hand op mijn buik tegen de buikpijn. Haar zus zei op dat moment weer eens 'oh mijn god' waardoor het nog grappiger werd.
Na een uur en half komt mijn manager zeggen dat we moeten afronden, Louis is weer naar zijn kamer gegaan nadat hij nog snel zijn handtekening op een papiertje zetten en het was echt super gezellig.
"Kan ik niet nog wat langer blijven? Ik heb het echt naar mijn zin." vraag ik met een zucht. Olivia is echt een leuk persoon om bij te zijn. Ze vrolijkt je op en is gewoon heel spontaan en vooral zichzelf. Ze is zo een persoon waar je altijd bij wilt zijn.
"Neen Niall, je hebt al een uur langer gesproken dan normaal op de planning stond." Ik kijk verward op mijn horloge en zie inderdaad dat het een uur later is dan wanneer het normaal gedaan zou zijn.
"Oke. Ik kom." Hij gaat met een knik weg en ik kijk verontschuldigend naar Olivia.
"Sorry dat ik je planning heb verpest." Ik schud meteen mijn hoofd en knuffel haar.

"Dat heb je niet gedaan, ik zou normaal toch alleen maar tv gekeken hebben. Ik had het echt naar mijn zin. Zou je misschien met je zus backstage willen komen bij de show waar jullie naar komen kijken ? Dan kan je zus Louis ontmoeten en dan zie ik je nog eens." Ze kijkt me met grote ogen aan waardoor ik lach.
"Graag maar daar hebben we wel het geld niet voor." "Dat is geen probleem, stuur me een privé bericht op Instagram, dan volg ik je terug en stuur ik je de dag van het concert om hoe laat je waar moet staan." Ze knikt dankbaar waarna we een selfie nemen en ze na nog een knuffel weer weg gaat.

Ik heb me in een lange tijd niet meer zo geweldig gevoeld als toen ik met haar aan het praten was. Ik weet niet wat het is maar ze is echt net wat ik zoek in een goede vriendin, iemand die je ongeacht wat begrijpt, grappig en lief is, je wilt helpen en er voor je is. En dat heb ik allemaal afgeleid uit een gesprek met haar dat twee uur en half duurde. Ze laat me vergeten dat ik beroemd ben en laat me gewoon mezelf zijn, zonder oordelen en zonder dat ik moet letten op wat ik zeg. Ik kan volledig mezelf zijn bij haar en dat heb ik enkel bij de jongens en twee goede vrienden van mij. Dat is het dan ook.