Vengeance

Chapter 39

SCARLET

I feel so numb right now. Sobrang gusto ko ng gumising pero napakahina pa'rin nang pakiramdam ko. I can't even move my fingers. I feel like i'm not in my own body anymore.

Pinipilit kong iminulat ang aking mga mata and finally i did it.

I look around and i felt so sick when i realized that i have been hospitalized! Napabangon ako pero agad 'rin akong nag regret sa ginawa kong iyon dahil biglang sumakit ang bandang tagiliran ko.

"Ouch!"daing ko naman at hinawakan ang tagiliran ko.
Damn, It hurts!

"Scarlet!"nag aalalang saad ni Tyler. Napatitig naman ako sakanya.

Bakit siya nandito?

"Why are you here, Tyler?"nagtataka kong tanong sakanya. Napangiwi ito at tinulungan ako na umupo.

Sobrang sakit pa'rin ng tagiliran ko pero tiniis ko nalang kasi ayokong humiga ulit.

"Nandito ako para alagaan ka at bantayan."seryosong saad ni Tyler. Napasinghap naman ako sa sinabi niya.

Damn this hearth of mine.

No! I can't fall inlove with him again. He's just here because i'm the mother of his children. And he's doing this because he wants to meet my children!

"You can leave now, Tyler. I can manage myself"seryoso kong saad. Umiling iling siya sa sinabi ko.

"No! I won't leave you, my wife! Kahit ipagtulakan mo pa ako, dito lang ako sa tabi mo hanggat makauwi ka sainyo."seryoso niya ring saad.

"I don't need you. Just stay with our children, hindi ako sakop ng pag aalaga mo. I can take care of myself," Nakarinig naman ako ng mahinang halakhak kaya tiningnan ko siya ng masama.

"Are you sure, Mrs. Sy?"nakangiting tanong niya saakin.

Tumango naman ako.

"Yes, i am sure!"mataray kong saad. Ngumiti nalamang ito at umiling iling.

How come he's so caring?!

"Do you want some food?"nakangiti niyang tanong saakin. I didn't respond.
Bakit pa kasi siya nandito!

"So if you need something, just call my name and i'll get that for you!"nakangiti niyang saad.
Hindi ko nalang siya pinansin at pinagpatuloy na ipikit ang aking mga mata.

I just can't imagine na kasama ko siya dito. Bigla ko namang naramdaman ang init. Bakit ako pinagpapawisan? May aircon naman hah!

Stop day dreaming again Scarlet! Matagal ka ng naka move on sa taong 'yan. Kaya huwag mo na siyang isipin. Ano naman kung nandiyan siya diba. Isang Tyler Sy lang naman 'yan. Walang wala 'yan sayo, Scarlet!

Agad kong imulat ang aking mga mata at natigilan ng makita ko sa harapan si Tyler na nag aalalang nakatingin saakin. Natigilan ako ng hawakan nito ang aking mga kamay.

There goes my heart again,  ugh!

"Are you ok, Scar? You look pale and your sweating. Is it hot here?"nag aalalang tanong ni Tyler.
Napatango nalang ako sakanya.

I look so pale because of you bastard!  I'm sweating real hard because you're here!
Masyado akong nawawala sa sarili ko ngayon. This is bad. Huwag ka ng bumalik ulit, damn this feeling.

"Stop staring at me! I'm ok. So stop acting that you care about me because it's too obvious that you don't really care about me!"mataray kong saad. Nag smirk naman siya at dahan dahang nilapit ang kaniyang mga mukha sa mukha ko.

"W-What are you doing, Mr. Sy?!"nauutal kong sabi.
Bakit ka nauutal Scarlet.
Waaaaah! I hate you Tyler.

Bigla akong natigilan ng halikan niya ako sa aking noo.

You bastard! Agad akong yumuko dahil sobrang pula na ng mukha ko ngayon.

Ini angat niya ang aking mukha at nakangiting tumitig saakin.

"I like it when your blushing because of me!"nakangiti niyang sabi at tinalikuran na ako at lumabas ng kwarto

You, Perverted guy! I hate you, Tyler! I wanted to slap you!

And then some memories pop up in my head!

Damn! Stop, Scarlet.

VIOLET

Why did i do those kind of things! Paano na ang anak ko. Paano na si Lisa. Sino nalang ang mag aalaga sakaniya while i'm here in jail. I feel so hopeless.
I love my daughter! I miss her.

"Violet, may bisita ka!"sabi naman ng isang ka in-mate ko dito napatango nalang ako at sumama sa police para ihatid ako sa taong bumisita saakin.

I saw Nico Glaring at me.

Umupo ako sa kaniyang harapan at tinitigan siya.

"Why did you hide everything!"galit niyang sabi.
So he knew it.

"I love Tyler! And i use our child para pakasalan niya ako. He did it! Masaya kami noon. Pero ngayon wala na,"mahina kong sabi. Nagulat ako ng hampasin niya ng malakas ang mesang nasa harapan namin.

"Karapatan kong maging tatay sa anak natin, Violet! Bakit ka ba naging ganito kasama 'hah! Hindi mo 'ba inisip na hinahanap ka ng anak mo! At ayaw niyang magkaganito ka! Nahihirapan siya dahil sa ginawa mo. Hindi mo man lang naisip ang magiging kapalit ng kasamaan mo!"galit niyang saad. Nanghihina ako sa sinabi niya.

My daughter. My poor little daughter.

Unti-unti nang bumuhos ang aking mga luha at tiningnan si Nico.
Hinawakan ko ang kamay niyang nasa lamesa.

"Im so sorry, please take care of our child. Ikaw na ang bahala sakanya. Alagaan mo siya ng mabuti, Nico. I trust you! Also, please tell her that i love her so much,"umiiyak na sabi ko sakaniya. Naramdaman kong hinawakan 'rin ni Nico ang aking kamay at ngumiti saakin.

"I will, Violet. Aalagaan ko ng mabuti ang ating anak. Bibisita ako dito araw araw para masabi ko sayo ang mga gustong sabihin ni Lisa,"nakangiti niyang sabi.
Kaya mas lalo akong napa hagulgol sa sinabi niya.

"Thank you, Nico! Maraming salamat,"nanghihina kong sabi.
Lumapit siya saakin at niyakap ako.

I'm so sorry sa lahat ng ginawa ko, sana mapatawad pa ako nila Scarlet. Kahit hindi nila ako mapatawad, ayos lang! Nandito naman ako sa kulungan na ito para pagbayarin ang mga kasamaang nagawa ko sa pamilya ni scarlet! I deserve this!

I love you Lisa, sorry anak hindi na 'ata kita makikitang lumaki. Because i'll be here until i die. I know you'll hate me because i'm a terrible mother who didn't even think of her own child.

I will always love you, my daughter!