Veeeee.... Son kez BENİ GECEYE TESLİM ETME ile birlikteyiz arkadaşlar... Bugüne dek beklentimin çok çok üzerindeki ilginiz, desteğiniz ve yorumlarınız için hepinize binlerce kez teşekkür ederim.
Multimediada Rüya'nın büyümüş hâlini görebilirsiniz. Uğur böceğim sağ ol:)))))))
Bu bölüm KASİNAN'ın diğer yarısına gidiyor:))))) Her ne kadar Wattpad üyesi olmasa da hr bölümü yayımlanmadan önce ve sonra okuyan, desteği veeleştirileriyle hep yanıma olan diğer yarım! "Sayende" diyorum, yalnızca:))))))
Hepinize keyifli okumalar...
Ertesi gün, Zeynep’le Kerem’in evliliklerinin ilk yıldönümüdür. Birçok insanın bir ömür boyu yaşayacaklarını kısacık zamana sığdırmış tüm insanlar gibi onlar da yaşadıkları olumsuzlukları rafa kaldırmış ve her anın tadını çıkarmayı alışkanlığa dönüştürmüşlerdir.
O gün, iş gezisinden evine dönen Kerem; o gelmeden uyumayı kesinlikle reddeden kızıyla hasret giderip onu uyutmak için Rüya’yla birliktedir.
Bütün gün, babasını çok özlemiş olan Rüya’nın huysuzluklarıyla harap olan Zeynep, onları yukarıda baş başa bırakmış; eline kahvesini alıp bahçedeki kanepede, ayaklarını sehpaya uzatıp ertesi gün ilk yılını tamamlayacak olan evliliklerini ve değişen hayatını düşünmektedir.
Fransa’daki hafta sonundan dönmelerinden kısa süre sonra, henüz mahkemesi bile başlamadan Cihan’ın hapishanede intihar ettiği haberi ulaşmıştır, onlara. Kerem, babasından öğrendiği bu haberi Zeynep’i en az etkileyecek biçimde ona söyleyebilmek için çırpınmış ancak haberi duyduğunda Zeynep, yine onu şaşırtmayı bilmiştir. Kerem’i sakince dinlemiş ve ifadesiz bir tavırla “Hani kötü polisiye romanlar vardır, daha kitabın ortasına gelmeden sonunu anlarsın. Bazı hayatlar da öyle. Nasıl sürdüğüne bakınca sonu insana sürpriz gelmiyor. “demiştir, yalnızca.
Zeynep, döndükten kısa süre sonra işe başlamış, Yağmur’un hamileliği oldukça ağır geçtiğinden işlerin çoğunu o, üstlenmek durumunda kalmıştır. Kerem, onun her gün arabayla köprü geçmesine ve Rüya’dan çok uzak kalmasına dayanamadığından Zeynep’i taşınmaya ikna etmiştir. Artık Yağmur’la Can’a ve Zeynep’in ofisine yakın bir yerde yaşamaktadırlar.
Rüya, konuşmadaki aceleciliğini yürümede de göstermiş ve hem yürüyerek hem de konuşarak ilk yaş gününde etrafındaki herkesi kendine hayran etmeyi bilmiştir. Babasının renkleri ve annesinin hatlarıyla çok güzel bir kız olacağı şimdiden bellidir. Değişmeyen tek şeyse baba – kız arasındaki büyük aşktır. İlk sözcüğü “baba” olan Rüya, yürürken de sürpriz yapmamış ve ilk adımlarını babasına doğru atmıştır. Baba – kızın birlik olup Zeynep’ten koparamayacakları hiçbir şey yok gibidir.
Yağmur ve Can’ın oğulları Efe, üç ay kadar önce doğmuştur. Efe, 7 aylık dünyaya gelmeye karar verdiğinde Can, yurt dışındadır. Artık hepsi arasında espri konusu hâline geldiği üzere Begüm’den sonra Yağmur’un yanında da yine Kerem vardır. Begüm, Kerem’e “grubun nöbetçi babası” diye takılmaktadır. Kerem ve Zeynep, Yağmur’un bebeğinin doğumunu birlikte yaşamışlar ve Zeynep, kendi kızının doğumunda yanında olamayan kocasının acısını bir kez daha hissetmiştir.
Kerem, özellikle o günden sonra Zeynep’i ikinci çocuk için ikna etmeye uğraşmaktadır. Rüya’nın hastalığı ile çok yıpranan Zeynep, şartlar artık farklı da olsa hâlâ ikinci çocuk için istekli görünmemektedir. Hiç alışkın olmadığı şekilde Kerem’in bu konudaki ısrarı zaman zaman sert tartışmalara dönmekte ve hayatlarındaki tek olumsuzluğu bu kavgalarla yaşamaktadırlar.
