ŞEHADET

3.bölüm

  Eda'dan

Ayşem'lere gittiğimizde . Fatma teyze sıcak bir şekilde bizi karşıladı. " Geçin çocuklar , içeri acıkmışsınızdır."

Ayşem'le itişe kalkışa içeriye girip gülüşerek mutfağa geçtik . Karnımızı bir güzel doyurup . Ayşem'in odasına geçtik. Dersimizi çalışıp biraz sohbet ettik ."Eda baban inşallah duymaz bu gün olanları ."

" İnşallah canım , yoksa başım belaya girecek, bu kadar emek vermişken okul  hayatım için. Ergenin teki yüzünden yarım kalmasını istemiyorum ."

" Haklısın verdiğin emeği görmeyip sırf o gerizekalı yüzünden baban okuldan alırsa kötü olur. "

" Yani, ama ben pes etmem ."

" Ben gideyim artık canım geç oldu ."

" Kalsaydın, abim gelicekti bu gün .Tanışmış olurdunuz. "

" Başka zaman inşallah canım , geç kalmadan gideyim ben ."

" Peki sen bilirsin ."

Fatma teyze ile Ayşem beni yolcu edip kapıyı kapattıkların da,arkamı dönüp evlerine baktım. Çok güzel bir apartmandı .Bizim ki gibi aile apartmanı, ama onların çok büyük bir bahçesi vardı .Tekrar önüme dönüp bahçe kapısından çıktım ve yokuş aşağı yürümeye başladım . Ben yokuşun başında iken yokuşun sonundan birisi geliyordu. Çok havalı ve acayip yakışıklı ,ben bu kadar mesafeden bile anladım yani o derece. Fakat benim bu ergen hislere ayıracak vaktim yoktu .

Karşı karşıya gelene kadar elimde olmadan onu izledim. Biraz yaklaşınca onun, Ayşem'in abisi Yusuf olduğunu anlamadım. Resimlerinden bile daha yakışıklıydı . Allah sahibine bağışlasın diye içimden geçirirken , aklıma bu gün Ayşem'in benim ve abisi için söylediği sözler geldi. Kendi kendime gülüp, yoluma devam ettim.

Eve geldiğimde ne olur ne olmaz diye abime olanları anlattım .Verdiğim tepki için bir aferim alırken , bundan sonra beraber okula gitmemiz gerektiğini söyleyince bozulsam  bile birşey söylemedim.

Okulda herşey yoluna girmişti. Burak benden her ne sebepten olduğunu bilmesemde uzak duruyordu . Bu iyi birşeydi. Yeni bir rezillik çıkmamış zaten ne kalmıştı kolej sınavıma , bir aksilik istemiyordum .

Okulumu en yüksek puan da ve taktirle bitirip ,anlımın akıyla son karnemide babamın önüne koydum.
"Babacım bu sözümün arkasında durduğumun bir kanıtı ."Diyip karnemi ve taktir belgemi ,önüne    koydum."Sende bir isteğim olacak eğer kabul edersen. "

Babam merakla bakıp " söyle bakalım yapacağım birşeyse yaparım .Sen bunu sonuna kadar hak ettin ."

" Teşekkür ederim, ben polis olmak istiyorum bu yüzden de polis Koleji için sınava girmek istiyorum. Eğer izin verirsen ."

" Bu da nerden çıktı .Bende lise okumak istiyorsun sandım. "

" Ben herşeyin farkındayım .Üç tane çocuk okutuyorsun. Bunun ne kadar zor olduğunu tahmin ediyorum. Bu yüzden sana bir zararım dokunmadan eğitim hayatıma devam etmek istiyorum. Koleji eğer kazanırsam herşeyi devlet karşılayacak . Fakat birşey daha var ?"

" Bu dediğin iyi hoş güzelde kızım ben yinede bu işin bu kadar kolay olacağını sanmıyorum. Hadi diyelim kazandın, bizim yakınımız da polis Koleji var mı ?"

" Bende tam oraya gelecektim .Yakınımız da yok ama yatılı zaten bu kolejler. "

" Ne yatılı mı? " diyip bağırmaya başladı . Bu sefer korkup pes etmeyecektim ."Evet ama merak etme baba en az senin evinde olduğum kadar güvende olacağımdan eminim sonuçta devletin kanatları
altındayız. "