ŞEHADET

24.bölüm

Eda'dan

Galiba burdan döndükten sonra ,Ayşem'den ders almaya gerek kalmadı. Şimdi gözleriyle anlatmak istediği şeyi sözleriyle beyan etti. Bana aşık olduğunu söylüyor . Hala bunun bir şaka olduğunu düşünmüyor değilim. Ben buna ihtimal bile vermiyordum.

Ellerini yıkamaya gittiğinde rahat bir nefes aldım. O haklıydı ben asla hiç bir ekeğin yanında böyle heycanlanmadım . Yusuf kendisi bana yaklaşınca heyecanlandığı mı sanıyor . Oysa ben onu uzaktan bile görsem aynı şeyler oluyor zaten . Hele gözlerimiz kesiştiğinde dünya duruyor sanki. Ama o Yusuf , Ayşem'in abisi ,Efsun'un erkek arkadaşı benim komserim . Biz nasıl birlikte oluruz . Ben kimsenin sevgilisini çalan kişi olmadım, olmamda. Bu şekilde asla ona teslim olmayacağım. Daha çok bekler o .

Neymiş birde ben kendi isteğimle kollarına koşacak mışım. Halt etmişsin sen . Buna dayanmalıyım, bana her yaklaştığın da hislerime hakim olmalıyım . Ona karşılık veremem . Az önce bacağıma dokunan ve krem sürmeyi bahane edip okşayan parmaklarıyla ,ahhhhh yeter içim ürperi yor . Vücudum da birşeyler yükseliyor sanki . Bu dediğini doğruluyor . Yani ben ona aşık mıyım. Gerçekten düşünümeye çalıştım. Kalbimin üzerine elimi koydum ve Yusuf'u bana söylediklerini, yaşadıklarımızı düşünündüm . Allahım sen bana yardım et, o haklı yine . Ben ona aşığım. Ben bununla nasıl başa çıkıcam. Hem Yusuf'u kendimden uzak tutup, hemde ben Yusuf'dan nasıl uzak kalıcam.

Başım ağrımaya başladı. Gözlerimin dolduğunu, içimden ağlama isteğinin geldiğini anladığım da gözlerimi bir yere sabitledim. Hiç birşey düşünmemeye çalıştım. O sırada Yusuf odaya girdi ve aç olup olmadığımı sordu. Sesim çıkmıyordu . Konuşmaya başlasam ağlayacağımı çok iyi biliyordum.

Yusuf bana zorla birşeyler yedirdikten sonra koltukların olduğu oturma bölümüne geçti. Bende yatağa uzanıp uyumaya çalıştım. Ama yaşadıklarım ve öğrendiklerim yüzünden uyku tutmuyordu. Bir karar vermek zorundaydım. Ne yapacaktım. Hislerimi kabul ettim diyelim.

Ettim mi ?

Tabiki ettim.

Bunu çözdüm.

Peki şimdi ne yapıcam. Adam beni zorlayacağını beni kendine aşık ediceğini söylüyor . Sorun şu ki ben zaten aşık olduğumu an itibariyle kabul ettim . Ama bu aşkı nasıl yaşayacağız. Ne diyeceğim ,Efsun'dan ayrılırsan belki bir ihtimal beraber olabiliriz mi ? Böyle şey söylenir mi? Bu karar onun olmalı .

Hayatında Efsun yer alacaksa bana yer yok zaten . Ben varsam da Efsun'la ayrılmalı. Sorun şu ki Yusuf beni sevdiğini söylüyor ama , Efsun'dan ayrılıcam falan demiyor. Ne yapmaya çalıştığını anlayamadım bir türlü.

Bu işte bir şeyler var, bu yüzden asla hemen yelkenleri suya indirmek yok . Önce Efsun'la nasıl bir ilişkileri olduğunu anlamam lazım . Sonra ise gerçekten böyle bir ilişkiyi sürdüre bilirmiyim buna bakmalıyım. İlk yapacağım şeyse Yusuf'a karşı koymak . Ne yaparsa yapsın beni kandırmasına izin vermeyeceğim . Kocam olabilir ama yinede onunla olacaksam bana güvenemli ve herşeyini anlatmalı. Efsun'la ilgili birşeyler saklıyor . Ve ne zaman bunu benimle paylaşırsa işte o zaman bende belki ona bir şans veririm.

Gece zorla uyuduğum uykudan Yusuf'un yatağa girmesiyle uyandım . Kulağıma fısıldadığı sözlerden sonra geri çekildi. " Allah rahatlık versin güzel yarim." Pislik birde bana yarim diyor. Sen git onu sevgiline söyle . Gece gece nasıl sinirlendim. Ne kendi uyudu ne beni uyuttu birde utanmadan beni öpüyor. En sonunda beni kedine doğru çekiştirip başını göğsüme yasladı. Kollarıyla da belime ahtopot gibi sarılıp kıpırdamama imkanı bırakmadı. Uzun bir süre Ona dokunmamak için çabalasam da, sonunda kollarımın acımasıyla mecburen bende ona sarıldım . Sanki bana sığınmış ve şevkat bekler gibi bir hâli vardı. Nefesini göğsümde hissetmemle yine depara geçti kalbim. Nasıl başa çıkacağım bana hissettirdikleriyle.