ŞEHADET

8. bölüm

Eda'dan

Abimle konuştuktan sonra kararımı vermiştim . Beni dinlemek zorundaydı. Akşam babam gelince , yemeğimizi yedik sofrada son zamanların konusu düğün için yapılacaklar konuşuluyordu. Kimleri çağırdık kimi unuttuk . Sofrayı kaldırdıktan sonra babam her zaman ki gibi odasına gitmek istedi ama bu sefer ben engel oldum .

" Baba ,seninle konuşa bilir miyiz ? "

Babamdan uzunca bir süre ses çıkmadı . "Benim seninle konuşacak birşeyim yok beni çiğneyen beni dinlemeyen biriyle işim olmaz ."

" Hayırdır baba kendine köle mi arıyorsun ? Senin dediğini yapıcaz, seni dinliyicez, bizim ne düşündüğümüzün  hiç mi önemi yok ? Sadece sen mi doğruları biliyorsun . Sende yanılmış olamaz mısın ? Yanlış karar vermiş olamaz mısın ? "

Birden bana doğru dönüp hızla  üzerime geldi ."Bana bak senin karşında baban var arkadaşımla mı konuşuyorsun? Edebini takın ."

Gülümsedim bu söylediğine ."Bende onu diyorum ya sen benim babamsın. Sen ne dersen de bunu değiştiremezsin . Senden tek istediğim baba olarak beni dinlemen. "

" Konuş bakalım ne diyeceksin ?"

Alaycı sözlerinin pek üzerinde durmadım ."Baba ben sana verdiğim söze sonuna kadar sadık kaldım . Ben ne senin namusunu ne kendi namusumu kirletmedim . Herşeyi olması gerektiği gibi yerine göre yaptım . Senden bana güvenmeni istedim. Ama sen olayı başka boyuta çektin.  Beni kendi evime almadım . Şimdi ise yüzüme bile bakmıyorsun ? Biz robot değiliz bizimde duygularımız var. Bizimde kendi çapımızda hayallerimiz var neden sende bunlara saygı duymuyorsun? "

" Saygı , konuşmaya başladığından bu yana bana demediğine bırakmadın bu nasıl saygı. "

" Benim saygım senin babalığına, aldığın kararlar benim hayallerimi engelliyor. Kusura bakma bu konuda saygı duyamam. Yaşım küçük olabilir ama bizimde kendimice düşünceleriniz var sende buna saygı duysan olmaz mı ?"

" Sana en başından anlatmaya çalıştım. Ben polis olmak istiyorum dedim. Ama sen ev kızı olup beni küçücük yaşta gelin etmek istiyorsun . Sen söyle bu durumda sana saygı duya bilirmiyim . Ama ben yinede seni çok seviyorum . Sen benim babamsın. Kanımsın canımsın, senin bu tavırların canımı yakıyor. Benden yüz çevirmen beni üzüyor yapma baba . Üzme beni ben kötü birşey yapmadım. Kendime bir hedef belirledim ve bu yolda emin adımlarla ilerliyorum .

Akademiyi kazandım hemde dört yıllık. Komser yardımcısı olarak mezun olucam inşallah bir aksilik olmazsa . Ben yanımda ol istiyorum karşımda değil ."

Babam sözlerimle birlikte gözleri bir ara öyle bir büyüdü ki "Akademiyi mi kazandın sen ?"

"Evet baba ,kazandım ama bunu bile sana çekinerek söylüyorum. Neden, sebep ne, milletin kızı kazanama dı diye kızını yerden yere vururken,sen benimle neden gurur duymuyorsun?"

" Nerden biliyorsun seninle gurur duymadığımı? "

" Duyuyormusun? "

" Tabiki duyuyorum ama bazı şeyleri de kendime yediremiyorum.
Ben sizi asla köle yada senin değiminle robot olarak görmedim. Sadece etrafimdaki insanların kafa yapısında belli kalıpları var .Ve ben de bunun dışına çıkmak istemiyordum .  Ama sen tam bir istisna oldun bizim için. Bende içimden gizlice gururlanıyorum seninle,  ama artık son zamanlarda ,tek başına başardıklarınla başkalarının yanında övünüyorum da. 'Sizin oğlanlar beceremezken ,benim kızım başardı. Hemde kaç dil biiyor diye .'Fakat bunları sana söyleyemedim, affet kızım ."diyip sarıldı ben şok geçiriyorum galiba. Babam bana sarılıyor, ben rüya görmüyorum demi ?