ÇETE

52.BÖLÜM

Hepimiz Öznur'dan bir cevap bekliyorduk. Ama o konuşmuyordu. Ben haklı bir sebebi olduğunu düşünüyordum. Bize mantıklı bir açıklama yapacaktı biliyordum. Samet'in de benim gibi düşündüğüne emindim.

"Evet, bir açıklama yapmanı bekliyoruz!"

Barlas oldukça sabırsız ve sinirli görünüyordu.

"Öykü, ne oluyor?" Koray ve Aysun'un yanımıza geldiğini o anda fark etmiştim. Hallerimizdeki tuhaflıktan bir şey olduğunu anlamışlardı. Benim yerime Bade konuştu. "Ne olacak, Öznur Hanım'ın foyası meydana çıktı! Kendisi İstanbul'daki bir okuldan gelmesine rağmen bize İzmir'den geldiğini söyledi. Biz de neden böyle bir yalan söylediğini soruyoruz kendisine. Herhalde bir açıklaması vardır?"

Aysun ve Koray şaşkınlıkla birbirlerine baktılar. Öznur'a döndüklerinde onun bakışları yerdeydi. Konuşamayacak gibiydi. Samet de onun gibi suskundu. Sadece Öznur'a bakıyor, bir şey demesini bekliyordu. Yüzündeki hayal kırıklığını görebiliyordum.

"Konuşacak mısın artık?" Barlas'ın gözleri kısıldı. Her saniye öfkesi daha da artıyordu gibiydi.

"Hadi konuş!" En son dayanamayıp bağırınca Öznur'un kafası önüne düştü. Muhtemelen Barlas'ın kükremesinden korktuğu için bir şey diyemedi.

"Anlaşıldı, senin konuşacağın yok!" Barlas sinirle Öznur'un kolundan tuttu. Samet de aynı anda onun bileğini tuttu. Göz göze geldiler. Birbirlerine ilk defa böyle sert baktıklarını görüyordum. Samet, sevgilisini kardeşi gibi gördüğü kişiden, Barlas'tan koruyordu.

"Ona biraz zaman ver. Açıklama yapacağına eminim."

"Ona bu konu hakkında yalan düşünmesi için fırsat vereyim yani?"

"Yalan söylemeyecek!" dedi Samet Öznur'a inandığını belli ederek. Böyle bir şey yapmayacağından emin gibi bakıyordu Öznur'a.

"Nereden biliyorsun? Onu ne kadar tanıyorsun?" Samet cevap vermedi. Veremedi.

Barlas onun cevap veremeyeceğini anlayınca Öznur'un kolunu daha sıkı tutmaya başladı. "Bu kız bize şimdi açıklama yapacak! Yarın değil. Öbür gün değil. Hemen şimdi!" Bakışlarını Öznur'a çevirdi "Konuş!" Öznur hiçbir şey söylemiyordu. Sadece Samet'e bakıyordu. Uzun bir bakışmadan sonra bu bakışmayı bölen Barlas oldu. "Peki, madem konuşmuyorsun yürü o zaman!" Samet'in bileğini tutan elini itip Öznur'u okula doğru sürüklemeye başladığında hepimiz peşlerinden gittik. Barlas'ın ne yapamaya çalıştığını anlayamamıştım. Hiçbiri anlamamıştı. Öznur'u bu şekilde okula sürüklemesi saçmaydı. Ona ne yapacaktı?

Okula girip peşlerinden üst kata çıktığımızda Barlas'ın Öznur'u erkekler tuvaletine soktuğunu gördüm. Hemen onların peşinden içeri girdik.

"Montunun kollarını yukarı sıyır!"

"Neden?" Öznur şaşkındı ve şaşkınlıktan ne yapacağını bilemiyor gibiydi.

"Sıyır dedim sana!" Barlas ona açıklama yapma gereği duymamıştı, Öznur montunun kollarını sıyırınca sağ kolunu kavrayıp, iç kısmını musluğun altına tuttu. Yapmaya çalıştığı şeyi anladığımda kaşlarım çatıldı. Onun çetede olduğunu mu düşünüyordu? Görünüşe göre Öznur'un benim gibi dövmesini kapattığını düşünmüştü. O yüzden şu an dövmesini açığa çıkarmaya çalışıyordu ama Öznur'un kolunda dövme falan yoktu. Barlas Öznur'un sağ kolunda bir şey göremeyince sol kolunu da musluğun altına tuttu. O sırada herkes sessizce onları izliyordu. Kimseden çıt çıkmıyordu. Samet'ten bile.

Barlas Öznur'un o kolunda da dövme göremeyince musluğu kapattı ve ona sert bir şekilde baktı. "Çetede değilsin! O halde neden buradasın?" Öznur soğuk sudan sebep kızaran kollarına bakarken şaşkınlığını üzerinden atamamış gibiydi. Sadece susuyordu. "Konuş artık!" Omzundan tutup onu sarsmaya başlayınca Samet daha fazla dayanamadı. Barlas'a doğru bir adım attığında, Çetin onu kolundan tuttu. "Bırak da Öznur'un neden yalan söylediğini öğrenelim." Samet'in yüzünde mutsuzluğun verdiği o acı ifade vardı. "Öznur benim kız arkadaşım Çetin. Bir açıklama yapacaksa bunu bana yapacak. Onu zorlamanızın bir anlamı yok!"