Hey Mel! You've got a message!

#91-Αμαξα της Μπαρμπι

"ASTOONNN, ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΡΕ!"

"ΟΧΙΙΙ ΜΗΗ, ΣΥΓΓΝΩΜΗ, ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΞΑΝΑΚΑΝΩ, ΑΑΑΑ"

"ΕΛΑ ΕΔΩ! ΑΝ ΣΕ ΠΙΑΣΩ, ΘΑ ΣΕ ΚΛΑΙΝΕ!" φωναζω, καθως τον κυνηγαω γυρω γυρω απ'τον καναπε.

"ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΜΕΛ, ΜΗ ΜΕ ΣΚΟΤΩΣΕΙΣ, ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΤΟ ΞΑΝΑΚΑΝΩ, ΑΛΗΘΕΙΑ!"

"ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΒΡΑΚΙΑ ΜΟΥ ΡΕ; ΠΟΥ ΤΑ ΧΕΙΣ ΚΡΥΨΕΙ; ΜΙΛΑ!" κανω αλλη μια προσπαθεια να τον πιασω, αλλα με εναν ελιγμο μου ξεφευγει.

"ΕΝΤΑΞΕΙ ΕΝΤΑΞΕΙ, ΘΑ ΣΟΥ ΠΩΩ! ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΨΥΓΕΙΟ!"

Μολις το ακουω αυτο, σταματαω να τρεχω, και γουρλωνω τα ματια.

"ΤΙ;!" τσιριζω και τρεχω, προς την κουζινα, αυτη τη φορα.

Ανοιγω το ψυγειο με φορα και βλεπω τα εσωρουχα μου με τις καρδουλες, χωμενα πισω πισω, μαζι με τα σνιτσελ.

Τα βγαζω και γυρναω, αργα αργα, προς τον Aston.

"Εισαι ηδη κατω απ'το χωμα" λεω 'ηρεμα' και του χαμογελαω ψευτικα.

"Οχι..! Οχι Μελ, μην κανεις κατι που θα μετανιωσεις, ΑΑΑΑ ΒΟΗΘΕΙΑΑΑ!" φωναζει οταν βλεπει πως πεταγομαι προς το μερος του και καλυβει το κεφαλι του με τα χερια του, αρχιζοντας ξανα να τρεχει.

"ΘΑ ΣΕ ΠΝΙΞΩ. ΘΑ ΣΕ ΔΟΛΟΦΟΝΙΣΩ. ΘΑ--"

"ΘΑ ΠΑΣ ΝΑ ΕΤΟΙΜΑΣΤΕΙΣ, ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΑΡΓΗΣΟΥΜΕ ΣΤΟ ΚΛΑΜΠ, ΝΑΙ; ΝΑΙ. ΑΝΤΕ, ΚΑΙ ΘΑ ΕΡΘΩ ΝΑ ΣΕ ΠΑΡΩ, ΜΠΑΥΥ" λεει φοβισμενος και, αφου μου δωσει γρηγορα ενα πεταχτο φιλι, βγαινει σαν σιφουνας απ'το σπιτι.

"ΚΑΤΣΕ ΝΑ ΕΡΘΩ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ, ΚΑΙ ΘΑ ΣΤΑ ΚΑΨΩ ΤΑ ΒΡΑΚΙΑ ΣΟΥ ΚΑΚΟΜΟΙΡΗ ΜΟΥ" φωναζω, ομως εχει ηδη εξαφανιστει.

Ξεφυσαω και κοιταζω τα εσωρουχα μου, που τα κραταω στα χερια μου. Υστερα κοιταζω την πορτα και αρχιζω να γελαω.

"Αμααααννν, ψυχοπαθη το πηρα το παιδιιι, αχ Θεε μου, τι θα κανω η δυσμοιρηη. Και να πεις οτι δεν την μεγαλωσα σωστα, την μεγαλωσα, αυτη, ομως, καπου πρεπει να χτυπησε την κεφαλα της και τωρααα, παειιι. Κοιτα κοιτα, που κατεντησε! Να γελαει με τον τοιχο! Αχ Παναγια μου, τι αλλο θα αντεξω η καημενη!" ακουω τον μονολογο της γιαγιας μου απο πισω και γελαω πιο πολυ.

Καλα τι φαση, συννενομενη με την Jess ειναι;

Πρεζακι με ανεβαζουν, ψυχοπαθη με κατεβαζουν, δηλαδη τζιζους.

Γυριζω προς το μερος της και κανω μερικα βηματα προς αυτην. Αυτη κανει πισω τρομαγμενη κι εγω την πλησιαζω και την φιλαω στο μαγουλο.

"Ειμαι πολυ καλα, γιαγια. Και πολυ χαρουμενη!" της λεω χαμογελωντας.

"Αχ, γιατι κορημ, πηρες επιτελους εκεινη την αμαξα της Μπαρμπι που ηθελες;" λεει και γουρλωνω τα ματια.

"ΡΕ ΓΙΑΓΙΑ, ΜΑΣ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ ΚΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ, ΤΙ ΛΕΣ;!!" φωναζω κι αυτη γελαει.

"Υγεια κοριτσι μου, δεν ειναι ντροπη να παιζεις ακομα με--"

"ΜΠΑΥ ΓΙΑΓΙΑ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΤΟΙΜΑΣΤΩ, ΤΑ ΛΕΜΕΕ" φωναζω και τρεχω στο δωματιο μου.

Ουφ.

*κοιταει τους αναγνωστες που ειναι σε φαση "εμ.. ναι οκ.. "*

Χεχε... Δεν παιζω ακομα με Μπαρμπι φυσικα, πλακιτσα εκανε η γιαγια μου, χεχεχεχεχε.

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΤΟΙΜΑΣΤΩ, ΓΕΙΑ ΣΑΣ.