#31-Σοκολατα

2.9K 344 40
                                    

"Τι θες πάλι;" τον ρώτησα αγανακτισμένη.

"Ήρθα για να ξανά προσπαθήσω να σου ζητήσω συγγνώμη, και για να σου φέρω αυτό" είπε απλώνοντας το χέρι του και, μόνο τότε, πρόσεξα πως κρατούσε την αγαπημένη μου σοκολάτα.

Σοκολάτα....

Όχι! Μην παρασυρθείς! Δεν πρέπει να λυγίσεις! Αυτή η βρωμοσουπιανομίζει οτι θα με ρίξει έτσι!

Οοοχι!

Συγγνώμη σοκολάτα γι'αυτό που θα κάνω...

"Όχι, ευχαριστώ" του είπα ψυχρά και του χτύπησα το χέρι που κρατούσε τη σοκολάτα.

ΟΟΟΧΙ ΣΟΚΟΛΑΤΑ!! ΘΑ ΚΑΩ ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ ΓΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΣΟΥ ΚΑΝΩ!

Αυτός κατέβασε το χέρι του και το χαμόγελο του χάθηκε.

"Μελ, σε παρακαλώ, άσε με να-"

"Όχι, εγώ σε παρακαλώ, Aston! Επιτέλους παράτα με ήσυχη! Απ'την στιγμή που σε γνώρισα και μπήκες στη ζωή μου, έχω γίνει άνω κάτω! Θέλω απλά να με αφήσεις ήσυχη!" Είπα με τα συναισθήματα να με κατακλύζουν.

Άρχισα να παίρνω βαθιές ανέβασες και, τότε, συνειδητοποίησα τι είπα.

Έκλεισα το στόμα μου με τα χέρια μου και τον κοίταξα μετανιωμένη.

Θεέ μου, τι είπα;

Νταξ μαρη, τσιλαρε, δεν είπες και ότι θα έρθει η συντέλεια του κόσμου.

"Aston εγώ-" πήγα να απολογηθώ.

"Όχι, άστο! Μην απολογησε, έχεις δίκιο" είπε σκληρά.

"Δεν θα σε ξανά ενοχλήσω. Θα είμαστε σαν ξένοι απο αύριο" ξαναείπε, χωρίς ίχνος συναισθήματος στη φωνή και το πρόσωπό του, και πριν προλάβω να απαντήσω, είχε κλείσει την πόρτα κι είχε φύγει.

Ηλίθια Μελ!

Πάλι χάλια τα έκανες!

Τι θα κάνω τώρα;!

-------------------------

Λιγο ντραμα ακομααα😈😈

-Sof

Hey Mel! You've got a message!  Where stories live. Discover now