#6-Σηκω από πάνω μου!

4.3K 431 160
                                    

Ο Aston είχε φτάσει πλέον λίγα χιλιοστά πάνω απ'τα χείλη μου.

Οι κόρες του είχαν διασταλθει και εγλυψε τα χείλη του.

Κι οι δυο βαριανασεναμε κι εγώ σαν να είχα υπνωτιστει δεν απομακρυνομουν.

Ξαφνικά, κατέβηκε απότομα απ'το πρόσωπο μου στον λαιμο μου κι άρχισε να αφήνει απαλά φιλια εκει.

Προσπαθούσα να μην αναστεναξω όταν ξαφνικα...

Χτύπησε το κουδούνι.

Ο Aston έβρισε σιγανά κι εγώ ευχαρίστησα το Θεό που με έσωσε!

ΝΑΙ ΝΑΙ ΣΕ ΈΣΩΣΕ, ΌΤΑΝ ΚΑΘΟΣΟΥΝ ΕΚΕΊ ΝΑ ΣΕ ΦΙΛΆΕΙ ΤΟ ΜΑΝΑΡΑΚΙ Ο ASTON ΔΕΝ ΕΊΔΑ ΝΑ ΣΕ ΠΕΙΡΆΖΕΙ.

ΕΣΎ ΣΚΆΣΕ!

Αφού λογομαχησα με τον εαυτό μου, 'ξυπνησα' και έσπρωξα τον Aston από πάνω μου.

Γουελ, προσπάθησα να σπρώξω.

Αυτός ο τύπος είναι ντουλαπα!

Βασικά οχι!

Είναι ΠΙΟ ΒΑΡΎΣ ΑΠ'ΤΗΝ ΝΤΟΥΛΆΠΑ ΜΟΥ!

"Aston, ΣΉΚΩ από πάνω μου" παραπονεθηκα και προσπαθησα άλλη μια φορά να φύγω.

Μπαααττ νοπ.

"Μπα, κι εδω καλά ειμαι" μου είπε με ένα στραβό χαμογελο και βολεύτηκε καλύτερα.

"Τι λέει φίλος, βολευτηκες;" τον ρώτησα ειρωνικα.

Στα λόγια μου είδα τα μάτια του να σκουραίνουν και το σαγόνι του να σφίγγεται.

Οι μύες στα χέρια του τεντωθηκαν, ενώ οι φλέβες στο λαιμό του έγιναν εμφανείς.

Εμ, Παναγια μου, δεν σου εβρισα τη μανα, τι φαση;

Ναι οκ... κι εδώ είναι που θα θάψουμε την Μελ.

Αντίο κοσμε!

Χάρηκα που δεν σε γνώρισα, αλλά δεν πειράζει!

Θα τα πούμε στον άλλον κόσμο!

Ναι αλλά είναι σεξυ.

Ναι, όντως είναι...

ΙΙΙΙΙΙ, ΑΥΤΌ ΔΕΝ ΤΟ ΑΚΟΎΣΑΤΕ ΑΠΌ ΜΈΝΑ, ΔΕΝ ΤΟ ΕΊΠΑ ΠΟ-ΤΕ!

ΒΓΆΛΤΕ ΤΟ ΑΠΤΟ ΜΥΑΛΌ ΣΑΣ!

"Αχααα" απαντησε τελικά επιστρέφοντας στο κανονικό του.

Γουειτ, μου κάνεις πλακα τωρα;

Πριν λίγο ησουν έτοιμος να σκοτώσεις άνθρωπο -συγκεκριμενα εμενα- και τωρα απλα... Ααα, θα μας τρελανει!

Φιλος, σορρυ που στο λέω, αλλά χρειάζεσαι φαρμακευτική αγωγή.

"Βλαμμενε, ΣΉΚΩ από πάνω μου!" φώναξα κι άρχισα να τον χτυπάω με μπουνιές στο στήθος.

Αου...

Τα καημένα τα χεράκια μου.

Αυτός με ευκολία έπιασε τα χέρια μου και τα έβαλε πάνω απ'το κεφάλι μου.

Πφφ...

Βλαμμενε με βλαμμενη δύναμη.

"Α, α, α! Όχι σε μένα αυτά μικρή!" μου είπε και με κοίταξε πονηρά.

Πφφ παλιοανωμαλο!

Ψαικο!

Ψυχανωμαλο!

Τελείωσες;

Ναιπ.

Ωω, για κάτσε, τώρα μου θύμισε τον αγνωστο.

Άραγε τι να κάνει αυτή η χαμένη ψυχη;

Την τελευταία φορα-

Γκουχ γκουχ πριν λίγο εννοεις.

Ναι ναι, γουατεβα.

Την τελευταία φορά δεν μου φανηκε καλα και πραγματικά μακάρι να μπορούσα να τον βοηθήσω, ΑΝ ΒΈΒΑΙΑ ΜΟΥ ΈΛΕΓΕ ΤΙ ΕΊΧΕ.

"Άσε με επιτέλους ρε Aston! Έχω και μάθημα ξερεις!" του είπα κουρασμενα κι εκνευρισμενα.

"Πφφ, είσαι πολυ ξενέρωτη το ξερεις;" μου είπε, αλλά, παρ'ολ'αυτα, δεν έφυγε από πάνω μου.

"Ας ειμαι Aston! Και τώρα ασε με, γιατί βαρέθηκα να ασχολούμαι μαζί σου!" του είπα και την ίδια στιγμή το μετάνιωσα.

Οκευ, συγγνωμη, ηταν αποτομο.

Εκείνος έγινε ξανά όπως πριν.

Ξέρετε με τις φλέβες και τα μάτια και μπλα μπλα.

Μόνο που... αυτή τη φορά έδειχνε πραγματικά τρομακτικός.

-----------------------------------------

Η φάση που αυτή η ιστορία είναι μικρου μηκους και έγραψα περισσότερο εδώ πάρα στο #ilwtwp:(((

Δεν ξέρω τι φάση περναω:(

Τιλ νεξτ ταιμ:(

-Σοφ

Hey Mel! You've got a message!  Where stories live. Discover now