Hey Mel! You've got a message!

#43-Πολυ ηλιθιος

Πηγαίνω στις τουαλέτες και μπαίνω γρήγορα σε μία. Κάθομαι στο καπάκι της τουαλέτας και προσπαθώ να ηρεμήσω.

Δάκρυα τρέχουν στα μάγουλά μου, αλλά δεν κάνω κίνηση να τα διώξω.

Ξαφνικά ακούω ένα χτύπο στην πόρτα.

"Μελ;" ακούω την απαλή φωνή του Aston.

Τι θέλει πάλι αυτός;

Και κυρίως... ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΙΕΣ;;

Για σένα το κάνει ρε ηλίθια! Γι'αυτό κανόνισε!

Οχουυυ, σουτ εσύ!

Δεν του μιλάω, παρά μόνο κλειδωνω την πόρτα της τουαλέτας, πριν προλάβει να μπει μέσα.

"Ω, έλα τώρα Μελ. Σε παρακαλώ, βγες έξω!" μου λέει ήρεμα, αλλά πάλι δεν απαντάω.

Τυλίγω με τα χέρια μου τα πόδια μου και κρύβω το κεφάλι μου στα γόνατά μου.

"Μελ-"

"Φύγε" του λέω κοφτά.

Τον ακούω να ξεφυσαει και χτυπάει με το χέρι του την πόρτα.

"Έλα, Μελ, άνοιξε! Αλλιώς, στ'ορκιζομαι, θα σπάσω την πόρτα! Είμαι βαρύς εγώ!" λέει με έναν αστείο τόνο και βγάζω ένα πνιχτό γέλιο.

"Α ώστε γελάς, ε; Βλαχαρα, άνοιξε την πόρτα!" λέει και γελάω περισσότερο.

Γελώντας ακόμα, ξεκλειδώνω και ανοίγω την πόρτα. Αντικρίζω τον Aston ο οποίος με κοιτάει με ένα στραβό χαμόγελο, όπως κι εγώ.

Μόλις όμως θυμάμαι τι έγινε πριν, το χαμόγελό μου χάνεται. Όταν ο Aston με βλέπει έτσι, χάνεται και το δικό του χαμόγελο και ξεφυσαει.

Πάει να με πλησιάσει, αλλά αποτραβιεμαι. Ξεφυσαει ξανά και μπαίνει στην τουαλέτα και κλείνει την πόρτα, πίσω του.

Με πλησιάζει και πιάνει τα μάγουλά μου με τα χέρια του, ενώ μου χαϊδεύει τα μάγουλα.

"Συγγνώμη. Συγγνώμη που είμαι ηλίθιος, συγγνώμη αν σου θύμισα κάτι που δεν ήθελες. Συγγνώμη για όλα. Αλλά πρέπει να ξέρεις ότι δεν είσαι η μόνη με το 'σκοτεινό' παρελθόν.." λέει και τον κοιτάω στα μάτια όπως κι αυτός.

Το τελευταίο το είπε ψιθυριστά, αλλά το άκουσα.

Τι εννοεί;

"Δεν είσαι ηλίθιος" λέω και με κοιτάει περίεργα.

"Είσαι πολύ ηλίθιος" συνεχίζω και βγάζω ενα γελάει.

Γελάει κι αυτός κι ενώνει τα κουτελα μας. Τα χείλη μας απέχουν εκατοστά κι αυτός κοιτάει, μια τα μάτια μου μια τα χείλη μου.

Δεν διστάζει και ενώνει τα χείλη μας σε ένα έντονο φιλί. Γουρλωνω τα μάτια μου, αλλά βρίσκω τον εαυτό μου να ανταποδίδει.

Τυλιγω τα χέρια μου στο λαιμό του και από κει στα μαλλιά του και τα τραβάω απαλά.

Αυτός δαγκώνει το κάτω χείλος μου και ανοίγω το στόμα μου, με αποτέλεσμα να βάλει τη γλώσσα του στο παιχνίδι.

Ω Θεέ μου, γιατί το κάνει τόσο ωραία;
Και γιατί μου αρέσει τόσο;

-----------------------

Μπιτς ειναι ο Αστον σε ολες θα αρεσε

-Σοφ