-6-

1.9K 118 16
                                    

👆🏻👆🏻👆🏻👆🏻

KEYİFLİ OKUMALAR

Giyinip boyansanda, renkler yüzünde solar.
Ruhun 'Siyahsa'...

♣️♣️♣️♣️



-Sana söylediklerimi hatırlıyor musun Sıla?

Nasırlı elleri saçımda gezinirken elimde tuttuğum kalemimden bakışlarımı çekemiyordum.Eğer ona bakarsam ağlayacağımı ve eğer ağlarsam beni cezalandıracağını çok iyi biliyordum.Söylediklerine karşın başımı yavaşça aşağı yukarı salladığımda kahkahası adeta kulaklarımın yırtılmasına sebep olacak cinstendi.Bu sefer kızıl bir saç tutamımı eline doğru doladığında burnuna doğru götürdü ve derince bir nefes soludu.

Korkuyordum hemde delicesine.Kalbim öylesine nefes kesici bir hızda atıyordu ki şimdi şu kapının açılıp beni annemin ya da babamın kurtarması için her şeyi yapardım.İri parmağı yüzümde değdiğinde aktığını bilmediğim gözyaşımı sildi.Ağzından beni onaylamadığına dair mırıltılar çıkarırken hıçkırığım dudaklarımdan firar etti.

-Neden ağlıyorsun yoksa benden korkuyor musun?

Parmaklarının hedefi bu sefer kolum olduğunda baş parmağıyla okşamaya başladı.Tiz çıkan hıçkırığım tekrar yankılandığında kimsenin gelmeyeceğini biliyordum.Elimdeki kalem yere düştüğünde alma girişiminde bile bulunmadım.Boşta kalan elimle eteğimi sıktığımda beni kendine doğru biraz daha çekti.

-Korkunu biraz geçirelim o zaman.

Korkuyor olsam bile hızla gözlerimi ona çevirdim.
Kısılı ve dolu olan gözlerimden dolayı yüzünü göremesem de başımı iki yana doğru salladım.Bunu istemiyordum.Hatta burada olmayı ve onun bana olan bakışlarını, dokunuşlarını istemiyordum.

-Ö..öğretmenim yap..yapmayın!

Bu hareketimden sonra beni kendine daha hızla çektiğinde yine engel olamadım ona.Yine küçücük bedenim gibi küçücük oldum bir daha hiç eskisi gibi olamayacakmışçasına.İri bedenine ait olan elleri beni öldürürken bağırarak ağlamamak için dudaklarımı birbirine bastırdım.Ben zaten ölmüştüm.

-YAPMA!

Gözlerim hızla açıldığında odaya aynı şekilde inleten makinenin sesi bile bastıramamıştı sesimi.Nefes alışlarım o kadar hızlıydı ki nerede olduğumu bile idrak edemiyordum.Sağ kolumdaki soğukluk hissi beni her geçen saniye üşütürken omzuma dokunan el ile hızla ondan uzaklaştım.

-Dokunma bana!

Kim olduğunu ve bana kimin dokunduğunu bile göremeyecek haldeydim.Buradan gitmem gerekiyordu.Kendimi güvende hissetmem ve orada yalnız kalmam gerekiyordu.

-Sıla Hanım!

Yattığım yerde doğrulurken sol kolumdaki serumu söküp attım.Şu saatten sonra hiçbir şey hissetmek istemiyordum.Ilık sıvı kolumdan aşağıya inerken beni bunun engellemesine izin vermedim.Sol işaret parmağımda takılı olan gri şeyi de çekip attığımda az önceki makineden gelen seslerin hepsi kesildi tıpkı göğsümdekilerini de kopartırcasına çekip attığımda olduğu gibi.

-Sıla Hanım kendinize gelin!

-Gitmem gerek!

BULUT SUYU Where stories live. Discover now