Hate or love?

Chapter 7

Greis :

Το ξυπνητήρι χτυπάει...

Σηκώνομαι αποτομα από το κρεβάτι μου και αρχίζω να ετοιμάζομαι για το σχολειο. Καθώς περνάω δίπλα από το καθρέφτη, παρατηρώ τα μάτια μου, τα οποία ήταν κόκκινα από το υπερβολικό κλαμα και συνεχίζω να ετοιμάζομαι για το σχολειο...

Φτάνω στο σχολειο, χτυπάει κουδούνι και η κυρια Jones μπαίνει στην τάξη ενθουσίασμενη.

《Λοιπόν παιδιά, σας έχω απίστευτα νέα, θα πάμε μια τριήμερη εκδρομή στο Παρίσι μεθαυριο!》ανακοινώνει η δασκάλα παρατηρώντας τον ενθουσιασμό στα πρόσωπα των παιδιών.

Ήμουν πολύ ενθουσίασμενη, σίγουρα αυτή η εκδρομή θα ήταν η καλύτερη από όλες τις υπόλοιπες !
Χτυπάει το κουδούνι για να σχολασουμε και έτρεξα χαρούμενη να αγκαλιάσω την Emma και να συζητήσουμε για την εκδρομή.

《Emma, θα είμαστε στο ίδιο δωμάτιο του ξενοδοχείου? 》την ρωτάω περιμένοντας μια καταφατική απάντηση.

《Resi, δεν είμαι σίγουρη, o James μου είπε πως θέλει να είναι μαζί μου στο δωματιο. Ελπίζω να με καταλάβεις διότι ξέρεις πως είναι τα αδέρφια - υπερπροστατευτικα》 μου λέει με λυπητερό ύφος.

《Εντάξει Emma σε καταλαβαίνω, είμαι σίγουρη πως κάποια άλλη από τις φίλες μου θα είναι στο δωμάτιο του ξενοδοχείου μαζί μου》της απαντάω αισιόδοξα, την χαιρεταω και πηγαίνω σπίτι.
Ήμουν κουρασμενη αλλά αυτό δε με σταμάτησε από το να ετοιμάσω τα πράγματα μου για την εκδρομή.

Οι μέρες πέρασαν γρήγορα και επιτέλους ήρθε η ώρα για την εκδρομή. Η Emma ήταν υπερβολικά ενθουσίασμενη, όπως εγώ, όμως υπήρχε κάτι που με ανησυχούσε και δε άφηνε τα χείλη μου να χαμογελασουν... για μια στιγμή φοβήθηκα... φοβήθηκα πώς εκείνος θα τα κατέστρεφε όλα...

Μετά από πολλές ώρες ταξιδιού, φτάσαμε στο ξενοδοχείο και όλοι άρχισαν να μπαίνουν στα δωμάτια τους. Είχα μείνει μόνο εγώ.....ξαφνικα έρχεται η κυρία Jones και με ρωτάει :

《Greis, γιατί δεν έχεις μπει ακόμα στο δωμάτιο σου?》

《Εμ κυρία Jones, εγώ....》αρχίζω να λέω όμως εκείνη με διέκοψε :

《Ααα κατάλαβα, δεν έχεις με ποιον να μοιραστείς το δωμάτιο σου? Έχουμε μία άλλη τέτοια περίπτωση. O DARIEN επίσης δεν έχει μπει στο δωμάτιο του ακόμα οπότε μπορείτε να είστε στο ίδιο. 》λέει χαμογελώντας.

Άνοιξα το στόμα για να πω κάτι, αλλά τότε η κυρία Jones με διέκοψε ξανά.

《Σε παρακαλώ Greis, δε θέλω παράπονα, πάω να ξεκουραστώ. 》και έφυγε...

Μετά μπροστά μου εμφανίστηκε o Darien... ήταν σαν να εμφανίστηκε μπροστά μου ένα δαιμονιο.

Με πλησιάζει και λεει :
《Απ' ότι βλέπω έχεις σκοπό να μου χαλάσεις και την εκδρομή? 》

Τον κοιταω θυμωμένη και λέω ειρωνικα

《Ναι θα μου αρεσε πάρα πολύ, αν και απορώ πως μπορώ να χάλασω την εκδρομή του arrogant νευριασμενου δαίμονα που δεν με αφήνει ήσυχη ούτε ένα λεπτό? 》

Νευρίασε, και έκανε ένα βήμα μπροστά. Τα πρόσωπα μας ήταν πολύ κοντά.

《Δεν σου επιτρέπω να μου μιλάς έτσι, διότι στο έχω ξαναπεί...δεν έχεις ιδέα για το τι μπορώ να κάνω εγω》λέει τονίζοντας την κάθε λέξη που έβγαινε από το στόμα του.

Απομακρύνεται και πηγαίνει προς το μόνο κενό δωμάτιο που είχε μείνει...

Εκείνη την στιγμή ήθελα να ξεσπάσω στα κλάματα ξανά αλλά όχι, θα κάνω τα πάντα για να μην μου φέρεται με αυτόν τον τρόπο.

Κατευθυνθηκα προς το δωμάτιο και άφησα την βαλίτσα μου κάτω, τον βλέπω να κάθεται στο κρεβάτι και να ψαχουλευει την βαλίτσα του... και μετά παρατήρησα καλύτερα το δωμάτιο... είχε μόνο ΈΝΑ κρεβάτι...

Δεν μπορούσα να κάνω κάτι για αυτό...ήταν πολύ αργά, όλοι είχαν πάει για ύπνο... Κατσουφιαζοντας παίρνω ένα από τα μαξιλάρια, μια κουβέρτα και πηγαίνω προς τον καναπέ...

Με είδε και ξάπλωσε στο κρεβάτι...

Φοβόμουν να φανταστώ τι άλλο θα συνέβαινε σε αυτήν την εκδρομή...