Chapter 4

29 3 0
                                    

Greis :

Άρχισα να διαβάζω και κατάλαβα πως ο Darien δεν ήταν πάντοτε κρύος και σκληρός.....μετά τον τραγικό θάνατο της μητέρας του, άλλαξε και κλείστηκε στον εαυτό του...έπρεπε να του γυρίσω το τετράδιο και να τον κάνω να καταλάβει πως δεν το έχω διαβάσει ποτέ.

Ξυπνάω το πρωί και συνειδητοποιω πώς πάλι είμαι αργά για το σχολειο. Αρχίζω να τρέχω για να φτάσω πριν χτυπήσει το κουδούνι. Τρέχοντας εντοπίζω κάποιον άλλο να τρέχει πίσω μου και ύστερα δίπλα μου...ήταν ο Darien.

《Αχ τι ωραία κάποιος άλλος κοιμήθηκε παραπάνω σημερα》λέω ειρωνικά.

《Πολύ αστείο, και ποιος μιλάει? Εσύ που χθες κοιμήθηκες μέχρι το μεσημέρι και δεν ήρθες καν σχολειο》λέει με μια ανάσα καθώς έτρεχε γρήγορα.

Ξαφνικα πατάει πάνω σε μια λακκούβα με νερό, το οποίο απλωθηκε στα ρούχα μου.

《ΈΠΡΕΠΕ ΟΠΩΣΔΉΠΟΤΕ ΝΑ ΠΑΤΟΎΣΕΣ ΕΚΕΊ??》ρωτάω εξόργισμενη.

《Δε φταίω εγώ που το νερό έπεσε πάνω σου》απαντάει και σταματάει να τρέχει εφόσον είχα σταματήσει και εγώ.

《Ούτε ένα συγγνώμη...》μουρμουραω νευριασμενα.

《Σου έχω πει πως εγώ δεν ζητάω συγγνώμη σε κανέναν για κανένα λόγο》λέει πεπεισμένος.

Δεν μπορούσα πια να αντεξω όλη αυτήν την σκληρότητα του και χωρίς να το καταλάβω ένα δάκρυ κύλισε από το μάτι μου και συνέχισα να περπατάω μόνη μου, διότι εκείνος είχε ήδη φύγει...

Άλλη μια βαρετή μέρα πέρασε στο σχολειο και γύρισα σπίτι. Δεν του μίλησα μετά από αυτό που έγινε...αν και ήθελα ...

Darien :

Γυρναω από το σχολείο και μπαίνω φουριόζα στο δωμάτιο μου. Χτυπάω με μια μπουνιά τον τοίχο και κάθομαι στο κρεβάτι μου. Σκέφτομαι.... γιατί το έκανα αυτό? Γιατί της φερόμαι τόσο σκληρά? Δεν μπόρεσα να τη δω να κλαει σήμερα το πρωί....και ξαφνικά οι σκέψεις του αλλάζουν....γιατί μα γιατί τα σκέφτομαι αυτά? Δε με νοιάζει για την Resi και πότε δε θα γίνει αυτό... δεν θα την αφήσω να με αλλάξει....

Greis :

Δε μπορώ να το πιστέψω, γιατί όλα αυτά συμβαίνουν μόνο σε εμένα? Δε θα αντέξω αν ξαναδώ αυτό το άτομο άλλη μια φορά στη ζωή μου...ξέχασα να του δώσω το τετράδιο...θα καλέσω την Emma.

《Γειά σου Emma》την χαιρετώ

《Γειά σου Resi, γιατί μου είπες να ερθω?》ρωτάει.

《Εμ πήρα κατά λάθος αυτό το ημερολόγιο από τον Darien, μπορείς να το δώσεις στον James για να του το επιστρέψει? 》της εξηγώ.

《Ναι αλλά γιατί δεν του το δίνεις μόνη σου?》ρωτάει προσπαθώντας να μάθει τι συμβαίνει.

《Emma, δε θέλω να μιλήσω για αυτό....απλά κάνε μου αυτή την χαρη》της λέω παραπονεμενα.

《Οκ Resi 》απαντάει αν και έβλεπα πως πέθαινε να μάθει τι γινόταν.


Γειά σε όλους, σας ευχαριστώ που διαβάζετε την ιστορία μου❤, άμα θέλετε μπορείτε να μου προτείνετε ιδέες στα σχολια❤

Hate or love?Where stories live. Discover now