Hate or love?

Chapter 3

Darien :

Λιποθύμησε... δεν ξέρω γιατί...ξαφνικα βλέπω τον James και την Emma να έρχονται και να με ρωτάνε τι έγινε...όμως δεν μπορούσα να απαντήσω...όλο το σώμα μου κουνιόταν και για λίγο στεκόμουν όρθιος κρατώντας την, ανίκανος να κουνηθω ή να μιλήσω... εκείνη η σκηνή ήταν η ίδια με την σκηνή όταν......ξαφνικα ο James με σκουνταει και η Emma κάλεσε το ασθενοφορο και μετά βρεθήκαμε στο νοσοκομειο...Η Emma ενημέρωσε τους γονεις της και εκείνοι ήρθαν αμέσως...

《Μήπως έχει πιει κάτι δυνατό? 》ρωτάει η μητέρα της αναστάτωμενη

《Όχι, απλά έναν χυμό βερίκοκο και τίποτα αλλο》απαντάει η Emma.

Ο γιατρός μπαίνει μέσα και μας ενημερώνει για την διάγνωση της.

《Φαίνεται πως είναι απλά μια ίωση που προέρχεται από κάτι ψυχολογικό, πάντως δεν πρέπει να ανησυχείτε, δεν είναι τίποτα, θα της περασει》λέει ο γιατρός και φεύγει.

Την πλησίασα την είδα και μετά γύρισα σπίτι...

Οι γονείς της έπρεπε να φύγουν για δουλειά και η Emma αποφάσισε να μείνει μαζί με την Resi...

Greis :

Ανοίγω ελαφρώς τα μάτια μου και κοιτάζω γύρω μου...βρισκόμουν στο ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ...δίπλα μου στεκόταν η Emma η οποία χαμογέλασε όταν είδε πως ξύπνησα.

《Τι έγινε? 》την ρωτάω.

《Εμ εσύ λιποθυμησες χτες το βραδυ》μου απαντάει ήρεμα.

《Μα γιατί? Πως?》ρωτάω και πριν τελειώσω τις ερωτήσεις μου κάποιος μπαίνει και αρχίζει να λέει

《Emma , πες μου καλά είναι? Έχει ξυπνήσει? Πρέπει να φύγω τώρα δεν έχω πολύ χρονο》τα είπε όλα αυτά χωρίς να προσέξει πώς ήμουν ξύπνια

《Ναι, Darien έχει ξυπνήσει, είναι καλα》λέει η Emma

《Δε το πρόσεξα, πάλι έπεσες κυρία Greis?》μου λέει ειρωνικά.

《Και γιατί ήρθες εδώ, για να με ενοχλήσεις με τις βλακειες σου? Θα προτιμούσα να μην είχες έρθει καν》του λέει αγριεμμενα.

《Ούτε ευχαριστώ δε μου είπες...》λέει 
ησυχα και ειρωνικά και ετοιμάζεται να φύγει.

《Και γιατί πρέπει?Για το ότι έρχεσαι εδώ για να με ενοχλήσεις ξανά? 》του λεω ακόμα περισσότερο νευριασμενη.

《Έλεος σταματήστε! Resi, o Darien σε έπιασε πριν λιποθυμησεις , ήρθε στο νοσοκομειο και έμεινε σχεδόν για την μισή νυχτα》εξηγεί η Emma.

Ήθελα να πω κάτι άλλα ο Darien είχε φύγει ήδη...

Το απόγευμα με έβγαλαν από το νοσοκομείο και όταν έφτασα στο σπίτι, μετά από λίγη ξεκούραση, άρχισα να φτιάχνω την τσάντα μου για αυριο. Ξαφνικα εντοπίζω κάτι που δεν είναι δικό μου... ήταν ένα τετράδιο. Το ανοίγω και αρχίζω να διαβάζω, έμοιαζε με ημερολόγιο και μετά από λίγο συνειδητοποιησα πώς ήταν δικό του....

Διαβάζω κάποιες σελίδες και καταλαβαίνω κάτι...