Innocent Love - MONSTA X

07

"Okay, nu moet je ons toch echt iets uitleggen." Hye-jin kijkt haar vriendin aan, Lí Húa stemt met haar in. "Inderdaad, want ik begrijp er niet zo veel van."
"Waar hebben jullie het nu weer over?" Soo Yun zucht eens diep, ze kijkt beide meiden even aan maar richt haar blik al snel weer op haar lunch. "Doe maar niet alsof het niet gebeurd is, we zagen je samen met Minhyuk het lokaal in komen. Ik dacht dat je hem irritant vond?" Hye-jin trekt een wenkbrauw op. "Ja, gisteren zei je nog da-" "Het was gewoon toeval okay? Dat ik tegelijkertijd met hem de klas in kwam betekent niks anders dan dat we beide aan de late kant waren, maar gelukkig nog net optijd." onderbreekt Soo Yun haar vriendin waarna ze haar mond volstopt met rijst. Hye-jin en Lí Húa kijken elkaar even aan, echt geloofwaardig vinden ze het niet overkomen maar ze besluiten er maar niet verder op in te gaan aangezien hun vriendin al een beetje geïrriteerd is.
"Okay, als er niks is tussen jullie. Waarom komt hij dan hier heen?" vraagt Lí Húa, haar ogen gericht op het groepje van zeven jongens dat zonder iets te zeggen plaats neemt aan dezelfde tafel. Minhyuk glimlacht breed naar de drie meiden, zijn blik blijft hangen op Soo Yun die hem een geërgerde blik terug stuurt.
"Wat denken jullie dat jullie aan het doen zijn?" vraagt ze, met opgetrokken wenkbrauwen kijkt ze het groepje jongens eens rond. "Ah Soo Yun, niet zo boos. We komen alleen onze lunch eten, alle andere tafels waren vol dus we hadden niet echt een andere keuze." antwoordt Jooheon, de kuiltjes in zijn wangen zijn duidelijk te zien door de glimlach die zijn lippen siert. Hij geeft het groepje meisjes een knipoog, iets wat een erg kenmerkend dingetje is voor hem.
"Soo Yun, hij heeft gelijk. Zo erg is het niet." mompelt Hye-jin die een hap van haar eten neemt.

"Ik stel voor dat we komend weekend een meiden weekend houden. Dat hebben we al zo lang niet gedaan!" stelt Hye-jin voor. Soo Yun krijgt een glimlach rond haar lippen. "Dat lijkt me een goed plan!" stemt ze enthousiast mee in. "Maar..." gaat ze al snel verder, de glimlach ebt langzaam weg. "Ik moet wel even kijken of ik dat kan regelen. Misschien dat ik mijn tante kan bellen on te vragen of ze langs wilt komen."
Hye-jin knikt begrijpend. "Dat zullen we dan even afwachten. Lí Húa, hoe zit het met jou?" de twee richten hun blik op het meisje dat met haar gedachten op een hele andere planeet lijkt te zitten. "Lí Húa? Hallo ben je daar nog?" Soo Yun zwaait met haar hand voor het gezicht van het meisje die eindelijk opschrikt uit haar trans, haar wangen kleuren rood.
"Waar zat jij met je gedachten?" Soo Yun kijkt even in de richting waar haar vriendin heen keek, haar ogen blijven hangen bij Hoseok die helemaal aan het einde van de tafel zit. Hij lijkg niet echt deel te nemen aan het gesprek van zijn vrienden, een lichte glimlach siert zijn lippen, zijn ogen gericht op Lí Húa.
Met grote ogen kijkt Soo Yun van de jongen naar haar vriendin. Hye-jin lijkt het ook door te hebben en reageert net zo geschokt. "Lí Húa, volgens mij moet jij ons nodig eens vertellen wie dat vriendje van je nu is." merkt Hye-jin op, het jongere meisje wendt verlegen haar blik af. Ze wordt gered door Minhyuk die weer probeert een gesprek met de meidan aan te knopen.
"Okay, okay, ik heb echt de meest grappige grap ooit. Geloof me deze moeten jullue ho-" "Als hij net zo slecht is als de vorige laat dan maar zitten Minhyuk, niemand van ons zit te wachten op een domme grap waarvan jij de enige bent die er om lacht." Soo Yun kijkt de jongen aan, echt emotie is er op haar gezicht niet te zien. "Okay, er is hier duidelijk iemand met het verkeerde been uit bed gestapt deze ochtend." mompelt de jongen, hij staat op en loopt met zijn lege dienblad weg van de tafel, de andere jongens volgen al snel. "Denk je niet dat je een beetje gemeen tegen hem doet? Ik bedoel hij doet erg zijn best om je te laten lachen en je aandacht te krijgen." merkt Lí Húa op terwijl ze het groepje jongens na kijkt, haar ogen gevestigd op de laatste van de zeven, Hoseok. Ze kan die kus van gisteren maar niet vergeten, het gevoel van zijn zachte lippen tegen de hare. Alleen de gedachte er aan laat haar lippen weer tintelen en haar wangen warm worden.
"Het is Lee Hoseok, of niet soms?" vraagt Hye-jin die de situatie eens goed heeft geobserveerd. "Wat?" vraagt het bruin harige meisje verward. "Je hebt een relatie met hem, of niet soms?" vraagt Hye-jin. "Ah kom op, ik zag wel hoe je naar hem keek. Het was te duidelijk."
"Lí Húa, is dat nu wel zo'n goed idee?" vraagt Soo Yun. "Ik bedoel we weten allemaal hoe hij hier op school bekend staat. Letterlijk elk meisje werpt zich aan zijn voeten, ik heb genoeg verhalen geho-" "Dit is nu precies de reden waarom ik jullie niks wou zeggen. Ik wist het gewoon." Lí Húa kijkt de twee meiden aan, ze begint een beetje boos te worden. Boos dat haar vriendinnen niet gewoon blij voor haar kunnen zijn dat ze eindelijk een jongen heeft gevonden waar ze zo veel van houdt. "Kunnen jullie niet gewoon blij voor me zijn?" ze trekt een wenkbrauw op. Hye-jin en Soo Yun wisselen een blik met elkaar uit. "We willen gewoon dat hij je geen pijn doet. Dat is alles." Hye-jin legt een hand op het meisje haar schouder en kijkt haar met een zachte glimlach aan. "Jullie kennen hem niet eens, jullie hebben geen idee hoe hij is. Meiden, al die verhalen die jullie over hem gehoord hebben slaan nergens op. Hij is de liefste jongen die ik ooit ontmoet heb, ik weet zeker dat hij nooit tegen me zou liegen en me nooit pijn zal doen. Op wat voor manier dan ook." Lí Húa staat op. "Wat jullie ook zeggen, niks kan mijn gevoelens voor hem veranderen." en na dat gezegd te hebben loopt het meisje de kantine uit.