CHAPTER 5 (ERAIZHA)

43 3 0
                                    


(Someone's POV)

"Where are you going?" Tanong ni Wyn saakin..

"CR lang" sabi ko sakanya at tumayo na.

"Samahan na kita."

"Seriously Wyn... no thank you." Sarcastic kong sabi

"Baka kasi takbuhan mo ako, Ellese"

"O really, dahil binigyan mo ako ng idea baka nga gawin ko." At talagang sumunod pa talaga saakin ang mokong na to. Bahala nga siya sa buhay niya.

"Baka gusto mo pang sumama ng loob ng cr."

"Sure, why not." Psh manyak talaga kahit kailan. Inirapan ko na lang siya at pumasok na sa loob. Mag reretouch lang naman ako. Habang namamake up may narinig akong umiiyak sa loob ng isa sa mga cubicle pero hindi ko na lang pinansin. Maya-maya pa lumabas na ito sa kinaroroonan niya at naghilamos hindi ko makita ang mukha niya dahil nakayuko ito at may sinasabi sa tulad ng 'humanda kayo pag nakita ko yung mga bruha na yun'

"Huhuhuhu.. muntik na akong mapahiya.. akala nila nakakatuwa yun. Bwisit!!! Mga bruha!!" Inis na sabi nito kaya hinarap ko siya nung una hindi ko agad siya nakilala dahil sa gulo yung buhok niya.

"Are you all OK, Miss?" Concern sabi ko.

"Hindi ako okay."

"I recognize you. Ikaw yung kanina na nag audition I also impress." Ngiti ko sabi sakanya.

"Ah.. ganun ba nakita mo rin pala yung kahihiyan ko. " Dismayado niyang sabi.

"Anong kahihiyan? For sure isa ka sa mga makukuha"

"Hay naku kahit wag na.. wala rin akong balak na sumali talaga dito.. napilitan lang."

"Ano ka ba.. maraming gustong makapasok dito. Nung una nga ayaw ko ring sumama pero pinilit rin ako. Pero ngayon sabi ko sa sarili ko I'd want to try new things. So don't be disheartened. My name is Ellese."

"Camilla nga pala."

"I know, so cheer up na. Okay!"

"Thank you, sige alis na ako."

"Sabay na tayo." Sabay na nga kaming lumabas. "Bye"

"Sino yun?"

"Nothing, someone I just met. Halika na nga usisero ka rin no"

"Dito na tayo umupo malapit na rin akong tawagin, ang tagal mo sa cr kanina."

"Kasalanan ko ba yun. Sino bang may sabing sumunod ka saakin." Umiling naman ito at tumingin na lang sa harap.

"No. 143 kayo na." Tinaas naman ni wyn yung kamay niya. Ibig sabihin siya na.

"Dito ka lang hintayin mo ako." Inirapan ko naman siya. As if naman may magagawa ako pang 147 ako.

...........

Tumayo na ako ng marinig kong tinawag na ang no

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Tumayo na ako ng marinig kong tinawag na ang no. Ko.

Parang nablanko ata yung utak ko ng makapasok ako sa room na ito. Kanina kinakanta ko lang yung gusto kong kantahin,pero ngayon ewan ko bigla akong kinabahan.

"Hello, my name is Eraizha Zhaire Morgan, and I'm 18 years old. I came here to pursue my ambitions." nakangiting sabi ko.

"Oh, Eraizha. The actress, right?" Sabi ni Miss Venna.

"Being an actor is quite different from being a singer, therefore Eraizha, if you ever decide to pursue this path, are you prepared to give up your acting career in order to do so? " Sabi ni miss Lorie. Ano ba yan my pagka the buzz pa pala dito. Nangakalkal ng info.

"An acting career was my parents' ambition for me, but I didn't blame them for what they wanted for me; instead, later on, I didn't realize I love what I'm doing. When I heard about this opportunity, I consulted them first, and they support my decision, so I'm here right in front of you that I'm prepared to give up the way I used to be."

"Wow, impressive, hindi ko pa nakikita singing ability mo dahil parating nakikita ang acting mo. So today, makikita ng mga fans mo ang pagiging singer mo at mapabilang ka sana. So good luck." Sabi naman ni miss trish. Huminga muna ako ng malalim at hinintay ang tugtug.

SAME GROUND

Kitchie Nadal

My love

It's been a long time since I cried

And left you out of the blue

It's hard leaving you that way

Hen I never wanted to

Self-denial is a game

It's strange I never would've

Wanted if until there was you

Because I have learned that love is beyond

What human can imagine

The more it clears the more I have to let you go

CHORUS:

But now I don't understand

Is why I'm feeling so bad now

When I know it was my idea

I could've just denied the truth and lied

But why am I the only one standing

Stranded on the same ground?

My love

It's been a long time since I cried

And left you out of the blue

It's hard leaving you that way

When I never wanted to

Self-denial is a game

It's strange I never would've

Wanted if until there was you

Because I have learned that love

Is a word gets thrown a little bit too much

The best excuse to fill the infinite abyss

I never have to if all else fail

CHORUS:

But now I don't understand

Is why I'm feeling so bad now

When I know it was my idea

I could've just denied the truth and lied

But why am I the only one standing

Stranded on the same ground?

When all else fail

Would you be there to love me?

When all else fail

Would you be brave to see right through me?

Pagkatapos kong kumanta nagbow ako sakanila. Hindi naman sila nagreact pa nag-iisip ata ng sasabihin.

"I'd want to speak first for Eraizha. First and first, I don't notice anything exceptional about the music you provided. There is no impact. I'm not here to critique you incorrectly. I can tell you have capability. I'm not satisfied; if you want to be a part of this, I want to see more." Miss Trish.

"I thought it was a good performance; When I am reading your application I was amazed that you could play so many instruments, and a lot of it was Aerophone; could you play for us, flute?" Sabi ni Miss Lorie. Kaya pinagbigyan ko sila sa request nila. Kinakabahan ako ng nakatingin lang sila saakin pagkatapos kong tumugtog ng sinabi nilang instrument. Pero ng makita kong si Miss Kyra ang kumuha ng mic lalo akong kinabahan.

"You are quite talented, and I hope to see you in this phase of the program."

***********************

BATTLE FOR THE FAME (Completed)Where stories live. Discover now