VMA_ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ #1

12

ΝΤΕΙΜΟΝ

Μόλις τελείωσα με τον Άλεξ, βρήκα μήνυμα του Λιόν. Είχε αφήσει την Εύα στο διαμέρισμα συνέχιζε με τον Κωδικό του. Δεν είχα σκοπό να τον μπερδέψω τόσο με τα δικά μου, αλλά από το πάρτι και μετά είχε γαμηθεί τελείως η φάση. Είχαν μπουκάρει στην Κορύφωση και μας είχαν κλέψει. Είχαν μπλοκάρει την καταγραφή στις κάμερες, ο Μαξ ήθελε αναφορά, πήρε τα αρχίδια μου. Δεν χάρηκα, δεν χάρηκε -ακόμα δεν είχα βρει άκρη. Μέσα σε όλα, έκανα κάμποσες συναντήσεις με τον Βίκτορ. Ο οργανωτής αγώνων ήταν το μέσο να έρθω σε επαφή με το Καρτέλ Μπράνκο, τη συμμορία Καλόνσο και τους γαμημένους Ιταλούς. Το ευχάριστο: δεν είχε φτάσει στα χέρια μου ούτε γραμμάριο από δείγμα κοκαΐνης. Η αγορά είχε κάνει παύση στα πάρε-δώσε οπότε ήμουν τέρμα νηφάλιος και συγκεντρωμένος στη δουλειά. Το δυσάρεστο; Δεν είχα χρόνο ούτε να τον παίξω πόσο μάλλον να λύσω το θέμα με τη Μίλερ. Βάση του Λιόν, ο Κωδικός μου έψαχνε τρόπο διαφυγής και λόγω του φορτωμένου προγράμματος του συνεργάτη μου, δεν θα μπορούσε για πολύ ακόμα να ασχολείται μαζί της.

Ανέβηκα από τα σκαλιά στον τρίτο όροφο. Ήξερα πως η Μάιρα θα συνόδευε τον Ίθαν στο συνέδριο καρδιοχειρουργικής εκτός πόλης. Η Εύα θα έμενε μόνη για δύο μέρες οπότε είχα οργανώσει το πρόγραμμά μου με επισκέψεις στο διαμέρισμα. Χτύπησα το κουδούνι, η πόρτα άνοιξε και σκατά.

Με πήρε ο διάολος.

Τυλιγμένη σε μια πετσέτα που μετά βίας κάλυπτε τους μηρούς της, μύριζε καρύδα. Η θερμοκρασία μου έπιασε κόκκινο, οι παλάμες μου ίδρωσαν. Έγειρα το κεφάλι στο πλάι σαν λιγούρης, έτριψα τον σβέρκο, πήρα βαθιά ανάσα. Ακόμα κι αν δεν είχα μέρες να γαμήσω πάλι θα καύλωνα.

«Η Μάιρα δεν είναι εδώ» με καλωσόρισε με το γνωστό της υφάκι.

Δεν ήμουν εκεί για τη δικηγόρο ούτε για να χωθώ μέσα της. Έβαλα τα χέρια στις τσέπες, το έπαιξα χαλαρός.

«Δεν ψάχνω τη Μάιρα, γλυκιά μου». Μπήκα και έκλεισα την πόρτα. «Ντύσου. Θέλω να σου μιλήσω».

«Ντυμένη είμαι».

«Όχι, είσαι με την πετσέτα».

«Και;»

Τι μαλακίες λέγαμε; Έβγαλα τον σκούφο, τον έχωσα στην κωλότσεπη. «Πήγαινε να ντυθείς».

Έδεσε τα χέρια στο στήθος, η πετσέτα ανέβηκε στα πόδια της και το στήθος της ξεπετάχτηκε νωπό φάτσα-κάρτα κορνίζα μου. Το πρόβλημα έγινε βλακώδες εφηβικό στο παντελόνι μου.

«Είμαι όλη αυτιά» με ειρωνεύτηκε.

Ήθελε να με ξεπετάξει ή να με κάνει να γονατίσω;

Ήμουν κοντά στο δεύτερο οπότε έπρεπε να προσέχει.

«Ξέρεις κάτι, Εύα...» έγλυψα τα χείλη και την πλησίασα αργά. Ταράχτηκε, άρχισε να κάνει πίσω βήματα μέχρι που βρέθηκε με την πλάτη στον τοίχο κι εμένα μπροστά της. «Έχω καιρό να γαμήσω». Στηρίχτηκα με τις παλάμες δίπλα από τους ώμους της, έγειρα στο πρόσωπό της. Ήταν λαχταριστή, απαγορευμένη, προκαλούσε. «Αν δεν έχεις σκοπό να μου ανοίξεις τα πόδια, κάνε αυτό που σου είπα και γρήγορα».

Δάγκωσε το χείλος της, έδειξε να το σκέφτεται και μπλόκαρα.

Θα τα άνοιγε;

«Ξέρεις κάτι Ντέιμον...», ο δείχτης της πέρασε από τον λαιμό στο στέρνο μου. Έφτασε στην κοιλιά μου και συνέχισε να κατεβαίνει αργά προς το παντελόνι μου. Θα τα άνοιγε. Κράτησα την ανάσα μου, έκλεισα τα μάτια. Αν έπαιρνα το πράσινο φως μάλλον θα... «Αν δεν με είχες κάνει μέλος, ίσως τώρα να έπαιρνες επανάληψη». Σταμάτησε να με αγγίζει, άνοιξα τα μάτια. Αρχίδια πράσινο θα έπαιρνα. «Αλλά μαλακίστηκες». Με παράτησε και κλείστηκε στο δωμάτιο.