VMA_ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ #1

29

ΝΤΕΙΜΟΝ

Άναψα την καφετιέρα και στάθηκα απέναντι από τη μεγάλη τζαμαρία μέχρι να ετοιμαστεί ο καφές. Με τα χέρια στις τσέπες χάζευα τον εξωτερικό χώρο με ένα σκασμό σκέψεις. Πώς είχε ξεκινήσει το μεταξύ μας, πώς είχε εξελιχθεί, πού είχαμε φτάσει και το σημαντικότερο; Ποια θα ήταν άραγε η κατάληξη;

Η Εύα άνηκε εν μέρει στην Οικογένεια και εν μέρει σε εμένα. Η δουλειά και η σχέση μας ήταν δύο διαφορετικά πράγματα ·τα είχα ξεχωρίσει στο κεφάλι μου. Αν ήταν ερωτευμένη μαζί μου θα τα ξεχώριζε κι εκείνη.

Λίγο αργότερα εμφανίστηκε μπροστά μου, έβαλα καφέ σε δύο σέικερ και μπήκαμε στο αυτοκίνητο με κατεύθυνση τη σχολή. Είχα καταντήσει το ταξί της και δεν με πείραζε καθόλου.

Πάρκαρα, τη συνόδεψα μέχρι την πύλη και έσκυψα για να τη φιλήσω. Δεν είχα σκοπό να το παρατραβήξω αλλά άγγιξα τα χείλη της κι αμέσως ήθελα περισσότερα. Πάντα ήθελα περισσότερα μαζί της.

Πέρασα το χέρι μου πίσω από τον λαιμό της και την κράτησα κοντά μου. Το φιλί βάθυνε, βγήκα τη γλώσσα της και τρελάθηκα.

«Έπρεπε να σε ξυπνήσω νωρίτερα. Θα είχα μπει μέσα σου και τώρα δεν θα είχα πρόβλημα» μουρμούρησα. Τη φίλησα απαλά κι έκανα ένα βήμα πίσω πριν μου σηκωθεί. «Θα έρθω να σε πάρω μετά το μάθημα».

«Δουλεύω σήμερα» μου θύμισε και γύρισε να φύγει.

Σκατά.

Την έπιασα απότομα από το μπράτσο. «Συμφωνήσαμε πως θα σταματήσεις να δουλεύεις εκεί».

Το θέμα ήταν σοβαρό. Έπρεπε να διακόψει κάθε επαφή με το γραφείο που διατηρούσε ο Μαξ. Δεν χρειαζόμουν τη βοήθειά του και δεν γούσταρα να βλέπει καθημερινά τον Έντουαρντ, που με γελοίες δικαιολογίες μπαινόβγαινε εκεί μέσα.

«Δεν θέλω να βρίσκεσαι πουθενά μαζί του» είπα δείχνοντας με κοφτό νόημα τον Πορτ που διέσχιζε τον προαύλιο χώρο. «Ούτε καν στη σχολή».

Τινάχτηκε και τότε κατάλαβα πόσο την έσφιγγα.

«Είναι τυπικός απέναντί μου και δε με φέρνει σε δύσκολη θέση όπως εσύ, που τον κοιτάς έτοιμος να τον σπάσεις στο ξύλο».

«Για να το κάνω κάτι θα ξέρω, μωρό μου».

«Όχι, δεν ξέρεις και-».

«Πού είσαι χαμένος;» μας διέκοψε ο Άλεξ. «Γιατί δεν απαντάς στο τηλέφωνο».

Δεν είχα τελειώσει το θέμα με την Εύα, του νόημα να περιμένει αλλά αντί γι' αυτό, μπήκε αναμεσά μας.