VMA_ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ #1

15.7

ΝΤΕΙΜΟΝ

Λίγο αργότερα τη βρήκα στο σαλόνι. Φορούσε φουλ πιτζάμες, μακριά μανίκια και μπατζάκια. Όχι μόνο δεν ήθελε να με προκαλέσει αλλά έκανε ξεκάθαρο πως δεν είχε σκοπό να με χρησιμοποιήσει άλλο. Είχε πάρει ό,τι ήταν να πάρει σε αντίθεση με εμένα που είχα πάρει τα αρχίδια μου. Είκοσι ολόκληρα λεπτά έπρεπε να κάτσω ακίνητος κάτω από το ντους κι αντί να σκέφτομαι το στόμα της γύρω από τη στύση μου να σκέφτομαι τον μαλάκα Φίλις για να μου πέσει.

Αντέγραψα καθρέφτης τη στάση της στο καναπέ. Με την πλάτη στο μπράτσο του, τα πόδια τεντωμένα προς το μέρος της. Επιπλέον κόντρα με εκείνη, φορούσα μια φόρμα του Ίθαν, χωρίς εσώρουχο.

Τράβηξε την κουβέρτα από τα μαξιλάρια, σκεπάστηκε και γέλασα λοξά. Ήμουν σίγουρος πως δεν κρύωνε.

«Στο σπίτι μου είναι θέμα άνεσης...» εξήγησα γνέφοντας προς τον καβάλο μου. Ήταν ολοφάνερο πως ήμουν γυμνός αλλά είχα πιάσει το μήνυμα, έπρεπε να χαλαρώσει. «Εδώ, είναι θέμα νοοτροπίας. Είναι άβολο να βρεθώ μέσα σε κάτι 'τόσο' Ίθαν».

«Μπορούσες, τουλάχιστον, να περιορίσεις την υπόλοιπη παρουσίαση».

Δεν φορούσα μπλούζα και δεν θα έπρεπε να ήταν πρόβλημα.

«Είμαι σίγουρος πως έχεις δει καλύτερο καμβά από αυτόν, γλυκιά μου».

Στο σώμα μου είχα συγκεκριμένα τατουάζ. Στον πήχη μου η φράση «δεν νιώθω τίποτα», κατά μήκος της ωμοπλάτης η «Οικογένεια» και στον σβέρκο, δύο φτερά αγγέλου κύκλωναν τρία αστέρια, χαρακτηριστικό σύμ­βολο των αρχηγών. Εκτός από αυτά, υπήρχαν ουλές από σφαίρες, ράμματα και μια κάθετη τομή μπροστά στον θώρακα. Όλα είχαν σχέση με τη Βι.Εμ.Έι. και όλα σφράγιζαν στοιχεία του χαρακτήρα μου. Δεν ήμουν νάρκισσος ή κομπλεξικός μαλάκας, αλλά ικανός στο να φέρνω αποτέλεσμα. Είχα χριστεί αρχηγός από τον πρώτο κιόλας χρόνο.

Η παρουσίαση που αναφερόταν ήταν ένας σάκος του μποξ, σε κάποια σημεία ολοκαίνουργιος και σε άλλα κατεστραμμένος.

Άρχισε να παρατηρεί όλα αυτά που είχα επάνω μου και για δευτερόλεπτα ένιωσα άβολα. Ψυχικά γυμνός, όχι σωματικά. Ενοχλήθηκα αλλά έμεινα ακίνητος ώσπου ανέβασε την προσοχή της στα μάτια μου και χαλάρωσα.

«Με τη Ζέτα ή τις άλλες κοπέλες ήταν διαφορετικά;»

«Δέχτηκαν κατευθείαν» παραδέχτηκα. «Είσαι η μόνη που δεν μπορώ να ελέγξω».