VMA_ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ #1

20

ΕΥΑ

«Άσε με να είμαι κοντά σου. Μόνο αυτό χρειάζομαι».

Τι στα κομμάτια εννοούσε με αυτό;

Στο διάστημα που ακολούθησε η κατάσταση άλλαξε ακαριαία. Σταμάτησε να κοιμάται μαζί μου, έκοψε μαχαίρι το μεταξύ μας ενώ οι εντάσεις αν όχι εξαφανίστηκαν, μειώθηκαν αισθητά στις συναντήσεις μας. Είχε κουραστεί να ασχολείται μαζί μου, είχε βρει καλύτερο παιχνίδι; Δεν είχα ιδέα τι γινόταν κι ενώ ήξερα πως αν προχωρούσε πέφταμε σε αδιέξοδο, ο τρόπος που με κοιτούσε συνέχιζε να ήταν προκλητικός και με μπέρδευε.

Με τη λήξη των μαθημάτων κινήθηκα με τον Έντουαρντ στην έξοδο της σχολής. Φόρεσα την κουκούλα του φούτερ κι όταν πέρασα την πύλη είδα τον Ντέιμον στα αριστερά.

Δεν με είχε ενημερώσει πως θα ερχόταν.

Ζήτησα από τον Έντουαρντ να με περιμένει και πήγα κοντά του.

«Όλα καλά;»

«Περίπου». Έχωσε τον σκούφο στην κωλότσεπη, άνοιξε την πόρτα του συνοδηγού. «Έχω πολλή δουλειά, βιάζομαι, οπότε...»

Κοίταξα εναλλάξ τη θέση κι εκείνον. Οπότε τι; Αν είχε πολλή δουλειά κακώς είχε σταματήσει. Έπλεξα τα χέρια στο στήθος. «Έχω ήδη κανονίσει με...»

«Έχω κανονίσει για αύριο. Δεν θα έρθω» πετάχτηκε σφήνα η Τζουλιέτ. Μου έκοψε τον λόγο, του τράβηξε την προσοχή.

«Όλη η Οικογένεια θα είναι στην Κορύφωση, εκεί θα είσαι κι εσύ» της είπε σοβαρός.

«Ντέιμον, δεν...»

«Τέλος» της το ξέκοψε.

Αντί να τον βρίσει τον έδειξε. «Ωραία αλλά μην με υπολογίζεις για πολύ».

«Μην με πρήζεις Τζουλ».

«Το εννοώ».

«Με πρήζεις» είπε εκείνος και την έδιωξε νεύοντας. «Έχω δουλειά» επανέλαβε σε εμένα δείχνοντας το κάθισμα λες και ήδη έπρεπε να κάθομαι στο κάθισμα. Αλλά δεν πρόλαβα να μιλήσω. Τη θέση της Τζουλιέτ κάλυψε η Λουάν. Μίλησαν χαμηλόφωνα κι όταν έφυγε ο Ντέιμον συνέχισε να μου δείχνει το αυτοκίνητο.

Ήταν σε φόρμα, ο συμμορίτης. Είχε ξαναβρεί το μελίσσι του.

«Μην σε καθυστερώ». Του γύρισα την πλάτη με σταμάτησε από τον καρπό.

«Δεν με καθυστερείς. Είσαι στον δρόμο μου οπότε θεώρησα ευκαιρία να σε πετάξω στο διαμέρισμα».