6.1

1.6K 221 73
                                    

ΕΥΑ

Ο Ίθαν έριξε ένα γρήγορο βλέμμα στη Μάιρα. «Όταν σου κάνω νόημα, πέτα μου το όπλο». Τη φίλησε πεταχτά, πάτησε στη θέση του καναπέ και πήδηξε μπροστά στον Ντέιμον. Πιάστηκαν στα χέρια ενώ μια φιλική αύρα απλώθηκε ανάμεσά τους, με φωνές, χαρακτηρισμούς και γέλια.

Πρώτη φορά ένιωσα μέλος μιας συνηθισμένης παρέας. Προσπέρασα τη μάχη, πήρα ένα κομμάτι πίτσα και κάθισα στον διθέσιο καναπέ όταν πάνω από το κεφάλι της φίλης μου βρέθηκε ο Ίθαν να απειλείται από τη λαβή του Ντέιμον.

«Το όπλο» της φώναξε.

«Έχεις μπλέξει με φλώρο» μουρμούρησε ο Ντέιμον και μετακινήθηκαν σαν μια συμπαγή μάζα προς την κουζίνα προκαλώντας χάος στο πέρασμά τους.

«Θα μου διαλύσετε το διαμέρισμα» τους φώναξε η Μάιρα και μισογελώντας γύρισε σε εμένα. «Όλα καλά εκεί μέσα;»

Άκουσα μια καρέκλα να πέφτει στο πάτωμα και κοιτώντας με την άκρη του ματιού μου στο μέρος τους, είδα πως το ενδιαφέρον του Ντέιμον δεν ήταν στα σπρωξίματα με τον Ίθαν, αλλά στην απάντηση που θα έδινα στη φίλη μου.

«Όλα τέλεια». Αν και δεν ήμουν σίγουρη πως ήταν η σωστή απάντηση.

«Θα σας χρεώσω τις ζημιές» φώναξε ξανά η Μάιρα.

«Χρέωσέ τα στον ιδρυτή». Ο Ντέιμον είχε δέσει τα χέρια του Ίθαν στην πλάτη του και τον έφερνε στο σαλόνι. «Ή στον φλώρο σου» της έδωσε την επιλογή. Απελευθέρωσε τον φίλο του και λαχανιασμένος κάθισε δίπλα μου. «Τι ταινία θα δούμε;»

«Τον Μαφιόζο της Διπλανής Πόρτας» είπε η Μάιρα αγκαλιάζοντας τον Ίθαν που προσπαθούσε να βρει την ανάσα του δίπλα της. «Παρεμπιπτόντως, πες του να τακτοποιήσει τον μήνα».

«Του διαμερίσματος;» αναρωτήθηκε ο Ντέιμον.

«Ναι» επιβεβαίωσε εκείνη.

«Δεν έγινε την προηγούμενη εβδομάδα;»

Η Μάιρα έγνεψε αρνητικά.

«Πότε λήγει η προθεσμία;»

«Αύριο» του απάντησε.

«Σκατά» έβρισε ο Ντέιμον και έβγαλε το κινητό από την τσέπη του. «Πες μου το ποσό, δικηγόρε».

«Σου έχω στείλει με μήνυμα τον λογαριασμό» συνέχισε να δίνει πληροφορίες η Μάιρα.

Το κλίμα είχε βαρύνει απότομα λόγω της συζήτησης. Δεν κατάλαβα ποιος χρωστούσε σε ποιον και γιατί εντέλει πλήρωνε το ενοίκιο του διαμερίσματος ο Ντέιμον, και δεν ρώτησα. Πέρα από φίλος του Ίθαν ήταν και πελάτης της οπότε πιθανόν να έλυναν τις οικονομικές τους εκκρεμότητες.

«Τον μαφιόζο, λοιπόν» μουρμούρησε ο Ντέιμον ένα λεπτό αργότερα. Άφησε το κινητό δίπλα του και γύρισε στο μέρος μου. «Μου αρέσει. Τι λες Εύα;»

Οι φλέβες στον λαιμό του δεν είχαν σβήσει από την ένταση της μάχης με τον Ίθαν αλλά η έκφρασή του ήταν χαλαρή.

«Ναι, και μετά την Οικογένεια Άνταμς» τον ειρηνεύτηκα.

Η διάθεσή του έγινε κατευθείαν ασανσέρ. Στο άκουσμα της λέξης 'οικογένεια' τα μάτια του σχημάτισαν μια ευθεία γραμμή και τα γοητευτικά λακκάκια εξαφανίστηκαν από το πρόσωπό του. Είχε σοβαρέψει και εκνευριστεί γιατί δεν σεβόμουν τη λέξη, τουλάχιστον με τον τρόπο που τη χρησιμοποιούσε ο ίδιος, όμως δεν θα του έδινα τροφή για νέες διαφωνίες. Του χαμογέλασα φιλικά και στράφηκα στους άλλους δύο.

«Ο Ντέιμον είναι καλός στη Μακροοικονομία» ανέφερα με διάθεση να ελαφρύνω ξανά το κλίμα.

«Στο 'χα πει πως είναι καλός» είπε η Μάιρα.

«Δεν εννοεί γενικά, δικηγόρε» τό­νισε εκείνος και σηκώθηκε φανερά κακοδιάθετος. «Θέλει κανένας άλλος μπίρα; Εκτός από την Εύα, φυσικά, που γράφει αύριο».

Η Μάιρα αρνήθηκε με νεύμα.

«Ούτε εγώ» είπε ο Ίθαν. «Πρέπει να κρατήσω έναν πιτσιρικά ζωντανό τα χαράματα».

Ορίστε;

Τον κοίταξα σοκαρισμένη. «Αν δεν είσαι νηφάλιος θα ξεφύγεις και θα τον σκοτώσεις;»

«Δεν πίνω ποτέ πριν τα χειρουργεία Εύα».

Ε; «Δηλαδή, είσαι όντως γιατρός;»

«Καρδιολόγος...» είπε μισογελώντας. «Μα καλά, τι νόμισες;»

Ανασήκωσα ξαφνιασμένη τους ώμους τη στιγμή που ο Ντέιμον καθόταν ξανά δίπλα μου. «Πίστευα πως ανήκεις της Οικογένειας».

«Δεν ανήκω σε τίποτα» διευκρίνισε αλλά η πρόσοχή μου στράφηκε στον Ντέιμον που βολευόταν κοντά μου.

Αφού τέντωσε τα πόδια στο κεντρικό τραπεζάκι, μου ανταπέδωσε ένα σοβαρό βλέμμα. «Για εμένα δεν έπεσες έξω, γλυκιά μου».

«Συγγνώμη, δεν ήθελα να σε προσβάλω» μπήκα με άμυνα.

«Δεν με προσβάλεις με την αλήθεια» είπε κοφτά και με το ίδιο ανεξήγητο ύφος, κύλισε το σώμα του μέχρι την άκρη του καθίσματος και βυθίστηκε πίσω στα μαξιλάρια. «Μου ανήκει η Οικογένεια. Ελέγχω τα μέλη της. Είμαι καλός στη Μακροοικονομία. Με όση ευκολία ανέλυσα τη χρηματιστηριακή ανάπτυξη, με την ίδια ευκολία σκοτώνω όποιον το αξίζει. Η κρίση σου είναι σωστή με την πάρτη μου, χαλάρωσε».

Ήταν αδύνατο να χαλαρώσω.

Κατάπια το σάλιο μου και άρχισα να παίζω νευρικά με τα δάχτυλά μου σε μια προσπάθεια να κρατήσω την ψυχραιμία μου και να μην σχολιάσω πως η κρίση μου, ήταν εντελώς μπερδεμένη λόγω της συμπεριφοράς του λίγες ώρες νωρίτερα.

Οριακά είχε ακουστεί και πάλι σαν βλάκας.

«Πώς γνωριστήκατε με τον Ίθαν;» άλλαξα θέμα.

«Έξυπνο» μουρμούρησε και έγνεψε προς τον Ίθαν. «Μίλα γιατρέ».

VMA_ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ #1Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα