8.2

1.2K 170 61
                                    

ΝΤΕΙΜΟΝ

Όσο και αν διέφεραν οι απόψεις των γυναικών πάντα σύγκλιναν στους κουστουμαρισμένους τύπους. Ίσως η τσάκιση του παντελονιού και το καλοσιδερωμένο πουκάμισο να τους έκανε εικόνα τον γάμο τους. Ίσως κάποιες να ήταν ρηχές, εστίαζαν στο περιτύλιγμα και όχι στο τελικό προϊόν κι άλλες να έβλεπαν δύναμη και χρήμα. Την πλήρης αποκατάσταση, μάλλον. Δεν είχα ιδέα τι τους συνέβαινε και δεν με ενδιέφερε να μάθω. Η ματαιοδο­ξία τους ήταν με το μέρος μου. Όλες -χωρίς καμία εξαίρεση- πίσω από το κοστούμι έψαχναν την προσοχή. Έναν τύπο να τους ανοίξει τα πόδια και να τις γαμήσει σαν να ήταν βασίλισσες ακόμα κι αν ήταν ο χειρότερος αλήτης. Στο μυαλουδάκι τους ξετυλίγονταν το σενάριο να τον στρώσουν -καθώς τον έπαιρναν βαθιά μέσα τους- με ένα έργο που είχε ολοκληρωθεί πριν καν έρθουν σε οργασμό. Κάποιες συμβιβάζονταν, δεν είχαν πρόβλημα να κάνουν σχέση με έναν μαλάκα. Άλλες όμως είχαν στόχο να τον μετατρέψουν σε φλώρο και να πάνε παρακάτω, γιατί τελικά το ποιόν είχε αλλάξει και δεν ήταν ο αλήτης που ήθελαν. Αυτές ήταν επικίνδυνα έξυνες. Έκαναν ό,τι κι εμείς αλλά είχαν το πάνω χέρι. Τις πηδούσαμε στο σώμα, μας πηδούσαν στο μυαλό κι επειδή το είχα δει να συμβαίνει ήξερα να τις ξεχωρίζω.

Η Μίλερ ανήκε σε αυτό το είδος. Είχε τον έλεγχο κι αν στιγμιαία ψάρωνε με τις βλακείες μου, το μυαλό της δούλευε ρολόι. Με μια λάθος κίνηση η φάση θα μου γυρνούσε μπούμερανγκ. Για να κερδίσω έδαφος έπρεπε να συνεχίσω το παιχνιδάκι κρύο-ζέστη και να παραμείνω προσηλωμένος σε αυτό, μέχρι να μην μπορεί να ανατρέψει το αποτέλεσμα.

Και ήμουν πολύ κοντά...

Όταν με είδε έμεινε άφωνη και οι πόντοι άρχισαν να πέφτουν βροχή υπέρ μου. Καλοντυμένος, κύριος, στην πένα, η παρουσίαση ήταν δυναμίτης. Ήμουν φωτιά, ο γαμημένα-τέλεια-κουστουμαρισμένος τύπος που ήθελε. Οι ατάκες μου βγήκαν αβίαστα, την άγγιζα κι ένα βήμα πριν τη φιλήσω έκανα πίσω και τρελαινόταν. Παραδινόταν κι ενώ παράλληλα προσπαθούσε να με αναλύσει έβρισκε τοίχο πριν καν τον δημιουργήσει. Ήμουν μαγεία, αλήτης και φλώρος, έδινα ρέστα κι ενώ μου άρεσε περισσότερο απ' όσο περίμενα ευτυχώς ήμουν και τυχερός.

Δεν είχα συνηθίσει τέτοιου είδους παιχνίδια, η Εύα αντιδρούσε άψογα και υπήρχαν στιγμές που ψάρωνα. Ενώ κρεμόταν από τα χείλη μου σκεφτόμουν τα δικά της, υγρά και ορθάνοιχτα να με παίρνουν μέσα τους. Να με δουλεύουν, να με στραγγίζουν και να με εγκαταλείπουν διαλυμένο να παρακαλάω για επανάληψη... γιατί τέτοια γκόμενα ήταν. Είχε μάθει να επιβάλλεται, να βάζει όρια κι επειδή η ζωή μου ήταν γεμάτη με αυτά, με έναν μαζοχιστικό τρόπο αγαπούσα να τα γαμάω. Κόρη γκάγκστερ, ήταν στη φύση της να δίνει εντολές κι εγώ ως μέλος της Βι.Εμ.Έι., ήξερα πώς να τις φέρνω στα μέτρα μου πριν τις εκτελέσω. Ευτυχώς ούτε κατάλαβε τι μου προκάλεσε όταν μπήκε μπροστά μου και με έκοψε. Όταν απαίτησε να μείνω στη θέση μου και να μην κάνω χαμό στον μεθυσμένο φοιτητή που νόμιζε πως βρισκόταν σε μπουρδέλο. Ένιωσα το αίμα μου να βράζει, μου σηκώθηκε και μπέρδεψα το παιχνίδι με την πραγματικότητα. Ακολουθούσα τις εντολές επί πληρωμή -ο Μαξ έβαζε βαθιά το χέρι στην τσέπη για πάρτη μου- όμως από εκείνη δεν ήθελα χρήματα. Ήθελα να τη φιλήσω, να γονατίσει και να με πάρει στο στόμα της. Τα γαμημένα-τέλεια χείλη της να κλείσουν γύρω από το δέρμα μου κι όταν με κάνει να τελειώσω, να φορέσει το ηλίθιο βραχιολάκι λες και ήταν επιλογή της. Αυτό ήταν το κόστος σε μια φασαρία που ούτως ή άλλως δεν θα έκανα, αλλά δεν το ήξερε και με είχε καυλώσει με την εντολή. Την τράβηξα κοντά μου με σκοπό να απαιτήσω την πληρωμή κι αν δεν μου αποσπούσε την προσοχή ο Ραμόν, θα είχα κάνει το λάθος. Θα της είχα χώσει τη γλώσσα μου, θα της έλεγα να γονατίσει και πιθανόν στα καπάκια, θα μου είχε δώσει κλοτσιά στα αρχίδια και θα έχανα το παιχνίδι.

Ο Βραζιλιάνος με έσωσε, του έγνεψα πως δεν είχα πρόβλημα να ασχοληθεί με τη χορεύτρια και οδήγησα την Εύα έξω από την κουζίνα.

«Δεδομένης της κατάστασης, είσαι αρκετά ήρεμος» είπε. Μπορεί να μην είχε καταλάβει τι σενάριο έτρεχε πριν δευτερόλεπτα στο μυαλό μου αλλά είχε νιώσει την ένταση οπότε σκάλιζε έξυπνα το θέμα.

«Γι' αυτό γί­νονται τα πάρτι» ακολούθησα ήπια τη συζήτηση. «Έχουν το ελεύθερο να πιούν και να διασκεδάσουν».

VMA_ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ #1Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα