အခန္းထဲတြင္ ေအးစက္စက္ေလထုသာ ႀကီးစိုးသြားခဲ့သည္။ Singto သူ႕အား ေလးဘက္ေထာက္စမ္းဟု ေျပာလာသည့္ Krist သည ္ ဘာေၾကာင့္မ်ား သူ႕အတြက္ ၾကည့္ေကာင္းေနဆဲဟု သူ ထင္ေနခဲ့မိေသးသည္လဲ။ သူ ရူးေန၍ပဲ ျဖစ္မည္။ ဟုတ္သည္။ သူ ထိုေကာင္ေလးကို ထိုမွ်ထိခ်စ္ႏိုင္ကတည္းက သူသည္ လူေကာင္းတစ္ေယာက္မွ မဟုတ္ဘဲ။ ေလးဘက္ေထာက္ရန္… သူ ထိုအမိန္႕ကို နာခံခ်င္ေသာ္လည္း ေျခသလံုး ရိုးမ်ားက်ိဳးေနသျဖင့္ သူ လႈပ္၍မရ…
“အား ငါ ေမ့သြားတာပဲ… မင္းေျခသလံုးေတြ…”
သူ႕လည္တိုင္ထက္အား ခပ္ဖြဖြအသာပြတ္သတ္ေပးေနသည့္လက္တို႕က ေစာင္ပါးတစ္ထပ္လႊမ္းျခံဳထားသည့္ ေျခသလံုးေနရာသို႕ ေရာက္ေနခဲ့သည္။ သူ႕ေျခသလံုးတစ္ဖက္ကို အသာအုပ္ကိုင္လုိက္သည့္ Krist ကို သူ ၾကည့္ေနမိဆဲ။ သူ႕မ်က္လံုးတို႕သည္ Krist ထံမွ အၾကည့္မေရြ႕ခဲ့။ Krist သည္ သူ႕အား အနားမလာေစရန္ နည္းမ်ိဳးစံုႏွင့္ ေမာင္းထုတ္ရန္ ႀကိဳးပမ္းေနသည္ဟု သူထင္သည္။ Krist သည္ သူ႕ဘဝထဲ သူဝင္လာမည္ကို ေၾကာက္ရြံ႕ေနသည္လား။ Singto မ်က္ႏွာထက္တြင္ အျပံဳးတစ္ခု။
အေၾကာက္တရား… ထုိ အရာသည္ မျမင္ႏိုင္သည့္ ေသြးေအးလူသတ္သမား တစ္ဦးႏွင့္တူသည္။ သူသည္ သင့္အား အသိမေပးဘဲ တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ သင့္အနားသို႕ ေရာက္လာ၍ သင္ သတိထားမိခ်ိန္တြင္ သူသည္ သင့္အားသူ႕စိတ္ႀကိဳက္ လိုသလို လုပ္ႏိုင္သည့္ အေနအထားသို႕ ေရာက္ရိွေနၿပီ။
Krist သည္ မိမိဘဝတြင္ မည္သူတစ္ဦးကိုမွ အေလးမေပးခ်င္။ သုိ႕ေသာ္… သူ မည္သူတစ္ဦးဆုိသည့္ ေနရာတြင္ သူတစ္ဦးသာ ရိွေစရမည္။ ထိုမေကာင္းဆိုးဝါးေကာင္ေလး၏ ေဘးတြင္ သူသာလွ်င္ရပ္ေနရမည္။ အျခားမည္သူမွ် ထုိေကာင္ေလးေဘးတြင္ရိွမေနေစရ။ ေအးစက္စက္ေလထုတြင္ သူ႕အားရိုက္ႏွက္လာေတာ့မည့္ အေၾကာင္းအရာတုိ႕ကို သူ မွန္းဆကာ သူ႕ခႏၶာမွ ေသြးတို႕သည္ ဆူပြက္ေနခဲ့သည္။
“အား!!!!…”
သူ႕အေတြးတုိ႕သည္ သူ႕ေျခသလံုးအား ခပ္ျပင္းျပင္းဖိကိုင္လုိက္သည့္ Krist ေၾကာင့္ နာက်င္စြာ သူ ေအာ္လိုက္မိေတာ့ သူ႕ကို ျပံဳးကာ ၾကည့္လာသည့္ Krist… ထိုအျပံဳးမ်ားသည္ သူ႕ေျခသလံုးအား တမင္နာက်င္ေအာင္ လုပ္ေနသည့္ ခံစားခ်က္ကို ေမ့ေလ်ာ့ေစႏိုင္သည့္ အျပံဳးမ်ိဳး။
