In the Shell of Emptiness

Chapter 24 |Changes|

Pagkatapos akong ihatid ni Ivani sa condo unit ko ay nagpaalam na ito at sinabing tawagan ako kung sakaling gusto ko ng makakasama.

Gustuhin ko man na samahan muna niya ko dahil baka hindi nga ko nananaginip sa mga nangyari kanina ay pinili ko na lang na huwag na dahil mas gusto ko na lang munang mapag-isa.

I am now infront of the elevator at hinihintay na bumaba ito.

What happened earlier is real.

The way he called me by his endearment to me. The way his gentle touch owning my waist. The way his familiar scent oozing onto my nose.
That's not a dream.

Hindi ko nakita ang kabuuan niya kanina dahil nakatalikod siya sa akin at siguro ay ipinagpapasalamat ko pa iyon dahil kung sakaling makaharap ko nga siya ay hindi ko na alam ang gagawin ko.

Baka manlambot lamang ako kapag tinignan na ko ng kaniyang malambing na mga mata.

My heels was aching so I decided to put my stiletto off and just walk using my bare feet.

Hinawakan ko na ang stilleto ko dahil narinig ko na ang pagtunog ng elevator hudyat na pabukas na ito.

Nang nakabukas na ito ay lumabas ang babaeng nasa loob nito.

I froze.

Of all places here on earth, what a coincidence.

Ang mukha niyang wala pa ring pinagbago. Puno puno pa rin ng galit at hinanakit sa akin.

Nang pumunta akong Puerto Sigla ay ni anino niya ay hindi ko nakita kung kaya't matagal tagal ring hindi kami nagkita. And now, I am here standing infront of her.

Tumaas ang isang kilay nito ng tignan ako mula ulo hanggang paa, pagkatapos ay ngumisi ito.

"Oh, so why are you here in this place my dear sister?" She said at tumapak palabas ng elevator.

Gustong gusto ko siyang kaladkarin at sambunutan na lang dahil sa kakapalan ng mukha niya at nang ina niya pero pinili kong ikontrol ang isinasaisip ko at ngumisi na lamang din sa kaniya.

"Bakit? Bawal bang pumunta ang isang katulad ko rito?" I arched my brow.

Mas lalo lamang ngumisi ito at muling tinignan ako mula ulo hanggang paa.

"I don't think that you can afford to buy one of expensive condo unit here in this place. I mean, look at you.. Mukhang kagagaling mo pa lang sa paglimos." Halakhak nito nang binanggit niya ang huling salita.

Yes dear. Of all places, dito pa at sa ganitong estado ko pa.
Hindi na ko nag abala pang ibaba ang hinubad kong stiletto. Para saan pa, e mas maganda naman ako sa kaniya kahit sobrang wasted ko ngayon.

"Oh sorry my dear. I have a trivia for you, your hunch is wrong. I'm living here, at kahit na ninakaw mo, at nang nanay mong hilaw ang kayamanan ko, look at me right now. Still alive.. Still breathing the fresh air of what you called 'expensive' place." Pang-uuyam ko sa kaniya.

Bahagya namang nagtiim ang kaniyang bagang sa aking sinabi.
Ganiyan nga, maasar ka.

"Still breathing huh? Why don't you go back at Puerto Sigla and breathe there? Mukhang mas masarap ang simoy ng hangin doon, my dear sister." Pang aasar nito sa akin.