Kill my Alpha

EXTRA -2-

{30 jaar na het vertrek van Linne}

Vandaag is een speciale dag. Yara wordt 18. Mijn oudste dochter is volwassen. Ik kijk Roxanne in haar ogen en zie dat ook zij zich verheugd op deze dag. We stappen uit bed en kleden ons aan. Zo stil mogelijk lopen we naar beneden. We zien Joy al in de zetel zitten. Ze is dan ook altijd als eerste wakker. Over precies een maand wordt zij 16. En precies een maand geleden is tante Kato overleden. 

-flashback-

Ik zit met Yara aan tafel. Rox en Joy zijn gaan shoppen. "Pap?" "Ja" "Hebben jullie al iets geplant  op mijn verjaardag?" "Niet echt nee..." "Zou je het dan erg vinden als Milla, Amélie en Laura komen?" "Waarom niet? Maak er anders ineens een feestje van." "Echt?" "Ik ben ook jong geweest..." "Je bent geweldig...." "Wel een limiet van 10 aub." "Komt in orde." Opeens gaat mijn gsm. "Hallo?" begin ik het gesprek. "Hai Nick" "Oh James, lang niet gesproken neefje." "Nee, inderdaad maar ik moet iets zeggen." "Ja, vertel." "Mijn moeder is overleden." Opeens wordt ik stil. Tante Kato, de enige persoon die nog van mijn verleden weet is overleden. De enige familie die ik nog had buiten James dan maar die woont al 40 jaar in het buitenland en ik zie of spreek hem nooit. En ja, Linne leeft misschien nog maar zij is verleden tijd en ja, Caro leeft misschien nog maar zij is dat al zeker. Al die tijd heb ik mijn verleden voor iedereen verzwegen. Ik kon het dus echt goed vinden met tante Kato. Ik hoor nog net dat mijn neef iets zegt en dan aflegt, ik heb niet eens meer verstaan wat hij zei. Ik leg mijn gsm op tafel en staar voor me uit. Yara komt naast me staan en vraagt wat er is. "Tante Kato is dood." Ik zie hoe ook zij vaar zich uit gaat staren. Ze kent tante Kato wel maar ze heeft normaal gezien niet zo'n goede band met haar als ik. 

-einde flashback-

Het is me nog steeds een beetje een raadsel wat er nu precies met Yara was. Ze kent tante Kato nu ook weer niet zo goed. Ik loop naar Joy toe terwijl Rox naar de keuken loopt. Ik ga naast Joy zitten. "En, hoe gaat het met jou?" "Goed, goed" "Al plannen voor jouw verjaardag?" "Niet echt nee." "Wat was je aan het doen?" "YouTube kijken." "Ah, leuk. Wat kijk je dan vooral?" "Challenges..." "Geen games zoals Yara vroeger?" "Ook wel eens maar veel meer Make-up en dus challenges." Yara is echt wel een game meisje. Ze gamed echt vaak. Joy is dan eerder een meisje dat graag shopt en naar feestjes gaat en van die dingen. 

Yara komt naar beneden en we wensen haar meteen een gelukkige verjaardag. 18 jaar is niet niks. Ze krijgt haar cadeaus en kaartjes. Ongeveer een uur later zit ik alleen met Yara. Rox is de taart gaan halen en Joy zit haar make-up te doen. "Pap?" "Yara?" "Ik moet je wat vertellen." "Is er iets?" "Voor tante Kato stierf had ze me gevraagd om jou iets te zeggen vanaf dat zij dood was. Ik durfde het eerst eigenlijk niet." "Wat is er dan?" "Ik ben een weerwolf"

Dit is dan echt wel het einde... Yara is een weerwolf maar ik denk niet dat ik er verder op in ga en een vervolg ga maken, sorry voor diegene die dat zouden willen. Ik ga het verhaal zo laten. Ik denk dat dit wel het beste boek was dat ik heb gemaakt. Misschien denk je nu van: ja maar je hebt maar 1 boek hiervoor... Dat is waar maar ik heb zoveel geschreven dat ik gewoon niet online heb gezet en zoveel ideeen die ik gewoon niet uitgewerkt heb... Ook denk ik al vooruit en ik vind dit boek beter dan het boek dat ik nu aan het uploaden ben (Maze of devils) en het boek voor daarna wat ik dus aan het schrijven ben (In haar schaduw) en zelfs het boek daarna waarvan ik nog niks ga verklappen maar dus ik vind dit boek tot nu toe het beste van alles wat ik net heb opgesomd en het schreef ook gewoon goed. Dus ik vind het wel spijtig dat dit echt het einde is... 
Maar ja dus bedankt... Bedankt dat je dit boek gelezen hebt. Hopelijk vond je het ook leuk en hopelijk zie ik je in een volgend boek van me

groetjes Sunny