-5-

12 2 0
                                    

Caro 

Ik sta op en loop naar mijn kast. Ik neem een wit shirtje met in donkerblauwe letters 'SHUT UP' op. Ook neem ik een jeansbroek. Geen gaten, ik hou daar niet zo van. Ik rol mijn broek langs de onderkant wat op en ik steek mijn t-shirt in mijn broek. Mijn haar doe ik in een hoge staart. Ik loop mijn kamer uit en ik doe de deur van Nick's kamer rustig open. Hij ligt nog in bed, typisch. Ik ram even hard op de deur en hij schiet wakker:" Caro! Waarom?" "Opstaan bro..." "Jij hebt veel te zeggen, Sis!" "Hoezo?" "Ik heb gisteren nog wakker gelegen. Ja, ik weet..." Ik kijk hem even boos aan. Ik weet wat hij wou zeggen maar ik weet niet of onze moeder buiten gehoorsafstand is. Hij wou zeggen dat hij weet dat we als weerwolven eigenlijk maar twee uurtjes slaap nodig hebben maar dat hij daar niet zo zeker van is. Ik loop zijn kamer uit en ga naar beneden. 

Ik trek mijn jeansvestje aan en ga al naar buiten. Nick was dit keer wel op tijd wakker. Ik sta buiten met mijn fiets te wachten tot Naomi er is. Ik fiets samen met Naomi maar zij gaat niet naar onze school. Ze gaat naar een soort privéschool. Daar zitten zo'n 10 leerlingen. Zij krijgt samen les met éne Héléna. Het is eigenlijk een huis dat op mijn weg naar school ligt. Ze geven er dus privéles. Het is eigenlijk best duur. Dan ga ik toch liever naar deze normale school hoor. 

Nick komt naar buiten en vertrekt: "Sis, ben jij nog niet weg?" Ik kijk op mijn horloge en inderdaad, Naomi had er al moeten zijn. Ik haal mijn schouders op maar op dat moment zie ik Naomi in de verte. Mijn broer rijdt weg en ik wacht nog even op Naomi. "Hiiiii...." zegt Naomi een beetje overdreven. " Hi, waarom ben je zo laat?" "Ja euhm... Je weet dat ik een zus heb hè?" "Ja, Nora toch?" "Ja wel, ze is verdwenen." "Wat?" "Ja, ze is gisterenavond naar buiten geglipt en ze is niet thuisgekomen." "Naar buiten geglipt?" "Ja, ik heb haar gezien, en niet één keer. Ze gaat er wel vaker 's nachts vandoor maar daar heeft ze een reden voor." "Een reden?" "Begrijp je toch niet." "Hoezo niet?" "Laat maar. Ik kan het toch niet uitleggen." Opeens schiet me iets te binnen. Wat als Nora nu... Nee, wat als Nora Joeya is? "Hoe oud is je zus?" "17, ze zit of zat op jouw school." "In welke klas zit ze?" "6C." "Dan zit ze bij Nick!" "Bij je broer?" "Ja, hij zit ook in 6C." Maar nu weet ik niet alleen dat ze bij mijn broer zit, maar ook dat ze even oud is als Joeya was. Het zou maar goed kunnen. Vraag me niet hoe ik weet dat Joeya 17 was want ik vertel het gewoon. Vroeger, toen ik en mijn broer nog geen clan hadden, toen waren we een soort van bevriend met de vriend van Joeya. Toen hij ons ging aanvallen, hebben we hem achter ons gelaten, maar hij vertelde wel soms wat over Joeya. 

We hebben de rest van de rit gezwegen. Ik merk snel bij mensen wat ze het liefst willen en bij Naomi is het nu eenmaal zo dat je haar even stilte moet geven. Dat je haar even laat nadenken. Dat heb ik dan ook gedaan. Ik stop bij Linne thuis. Als ik aan het poortje kom bel ik even aan en het gaat meteen open. Ik zet mijn fiets in haar achtertuin en ze komt naar buiten. Linne woont dicht bij school. Ze gaat altijd te voet. Na school ga ik altijd even bij haar langs, of we gaan even naar het bos. En ik hoor dat er soms fietsen gestolen worden op school.  Daarom mag ik mijn fiets altijd in de achtertuin zetten. Je komt er enkel door een poortje. Dat poortje kan je binnen in huis openen. Als ik aanbel, dan doet iemand in huis het poortje voor mij open. Ze kennen mij ondertussen al goed en ik kom er ook vaak thuis. Zelfs af en toe slapen. Dan hou ik me natuurlijk even mens. Als Linne buitenstaat vertrekken we te voet naar school. Het is dus niet heel ver maar het is altijd leuker om met twee te gaan. "En? Nog iets speciaals gebeurt?" "Niet echt nee. Bij jouw?" "Ook niet echt. En hoe zit het met Dillan?" Ik zucht. Dillan is een jongen uit onze klas. Hij laat me maar niet met rust. Hij denkt dat hij mij kan krijgen maar ik wil hem niet. Dillan is zo een jongen die stoer doet als ik in de buurt ben maar voor de rest is hij zo'n softy. Ik weet dat hij op mij is. Soms, slaagt hij zomaar ineens een arm om mijn schouder. Ik probeer hem er dan af te duwen maar dan neemt hij mijn hand vast. Nog erger. Hij laat me maar niet met rust. "Heeft hij nog iets gestuurd?" "ja..." Ik neem mijn gsm en laat Finne de berichtjes lezen: 

Dillan: Hi my angel, zin om morgen naar de cinema te gaan?"

Ik: Met jou?

Dillan: Met wie anders?

ik: Een leuk persoon....

Dillen: Ik ben leuk en ik weet dat jij dat ook vind

ik: Ja tuurlijk (proef de sarcasme)

Dillan: Ooit zal je van me houden...

ik: Helemaal mee eens, als je helemaal aan het begin van je bericht een 'N' zet

Dillan: Oké, dan niet, tot morgen, my angel.... XxX

ik: tot morge devil! 

Dillan: Zo erg ben ik toch niet?

ik: ow nee, nog erger

Dillan: Wow, je bent echt geweldig my angel <3

"Wanneer gaat hij eens ophouden met jou lastig te vallen?" "Ik vrees dat hij dat niet gaat doen." "Misschien moet je hem gewoon negeren." "Je weet dat ik dat al heb geprobeerd maar het wordt de volgende dag dan alleen maar erger omdat hij denkt dat als ik niet reageer, dat ik dan accord ga, of dat ik hem dan leuk vind...." "Ja oké maar je moet hem toch kunnen laten stoppen?" "Ik weet het niet, Lin..." Ze slaat een arm om me heen. 

Op een gegeven moment laat ze los. We lopen de school binnen en ja hoor, de eerste persoon die ik zie,... Dillan.....

Kill my AlphaWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu