Kill my Alpha

-3-

We lopen meteen door naar het volgende lokaal. We zijn de eerste dus ik waag het nog even om op m'n gsm te gaan. Normaal mag dit niet buiten de pauze's maar ik moet nog even kijken. Ik hoorde namelijk een berichtje. Ik open dus mijn gsm en merk dat ik zoals ik al wel had gedacht, een bericht had van dat privénummer. Ik open het en lees." Wolfje, wolfje, negeer me maar. Wolfje, wolfje, ik pak je wel." Ik begin het steeds vreemder te vinden. Ik weet wel dat het niet Lucas was. Jens was het ook niet maar hij weet ook niet dat ik een weerwolf ben. Finn zou het er wel op wagen om op dit moment een berichtje te sturen. Hij zit een jaar lager. Hij is 17. Nog twee jaar jonger dan onze Alpha. Xyron is 19, Finn oftewel Gwin is 16,  Lacrata is ook 18. Yarc is 19. Ik en Lucas zijn 18. Caro is 17. Vanaf je 25 ga je naar 1 van de 3 grotere clans. Dan ga je naar zo'n clan van 30 weerwolven ofzo. Daarvoor ben je dus niet afhankelijk van de andere weerwolven. Moest hetgeen wat Xyron doet, moest hij dat binnen 6 jaar doen, dan zat hij nu vast. Daar kunnen zo'n dingen niet. Dan mag je wat doen tegen andere weerwolven, maar niet tegen mensen of dieren. Ik zit zo in gedachten dat ik niet merk dat de leerkracht al binnen is. Gelukkig zit ik helemaal vanachter en kan ze mijn gsm niet zien. Ik schrik op door Jens die op mijn schouder tikt. Hij knikt naar de leerkracht en snel steek ik mijn gsm weg. 

Lessen gingen voorbij en het was al snel tijd. Eindelijk naar huis. Ik moet eerlijk toegeven, ik vind school niet zo leuk. We fietsen naar Lucas thuis en lopen meteen naar de kelder. 

Leuk! Sarah en Hannah zijn er nog niet. Opeens vraag ik me iets af maar als ik mijn gsm wil pakken komt er meteen op: accu bijna leeg. En met bijna bedoelden ze ook echt bijna, na iets van vijf seconden viel hij uit. Heb ik ook weer. Ik kijk naar Lucas en wacht tot hij me aankijkt. Ik geef hem een knikje, een teken dat ik hem iets wil zeggen dat niet voor Jens zijn oren bedoeld is. "Ik moet even naar het toilet." "Ja, ik ga wel mee. Jens, blijf jij hier? Misschien kan je Janthe nog bereiken." Hij antwoord niet maar blijf wel staan.

Boven vraag ik meteen: "Weet jij toevallig wanneer het volle maan is?" "Over drie dagen denk ik." "Gaan wij dan wel mee naar de boswandeling?" "Hoezo?" "Ja, de boswandeling voor school." "Ow ja ... " Als we eenmalig iets 's nachts moeten doen, dan lukt het ons wel om ons rustig te houden. Maar niet bij volle maan. Volle maan is niet chill. Sommige weerwolven vinden de volle maan blijkbaar wel leuk. Maar onze soort weerwolven haten volle maan. Dan veranderen we zeker in een wolf. Dan kunnen we dat niet tegenhouden. En dan hebben we veel last en worden we wat chagrijnig. Als we gewoon in ons bed liggen, dan worden we geen weerwolf. Enkel als we buitengaan. En dan kunnen we het af en toe tegenhouden. Bij volle maan dus niet. Daarom blijven de meeste weerwolven van onze soort binnen bij volle maan. Het nadeel is dan dat we de volgende dag hoofdpijn hebben. Dat hebben we niet als we die nacht naar buiten gaan maar dan wordt het gevaarlijk. Dan zal elke weerwolf wel kunnen moorden. Zelfs ik. "We gaan niet!" "Oké, maar wat zeggen we tegen de school?" "Ik hoop nu dat het schoolhoofd een weerwolf is en het begrijpt..." "Dan zal hij dit niet op deze dag geplaatst hebben." "Oké, dat is ook weer waar." "We zeggen dat we allebei niet mogen wandelen van de dokter." "Allebei, op hetzelfde moment." "Oké, dat valt te veel op." "We zien nog wel."

Als we weer beneden komen, heeft Jens een grote smile op zijn gezicht. "Janthe gefixt?" "Nog niet." "Waarom dan die smile?" "Ze is online..." "En je bent al blij als ze gewoon al online is?" "Ja..." "oké dan..." Ik ben een beetje verbaasd. Ik snap niks van dat verliefd zijn. Enkel dat Jens daardoor heel raar gaat doen. Sarah en Hannah komen binnen "Sorry, de les was wat uitgelopen." "Sarah, waarom moesten we komen?" "Wow broer, rustig aan." "Vertel nu gewoon." "Kijk, wat als we nu gewoon een keer jullie laten zingen?" "Wij! Zingen? Euhm...." "Ja, we kunnen zo'n nummer maken dat wij zingen en dan komt er een stukje dat jullie rappen." "Maar rappen is iets anders dan zingen, zusje." Nu komt Hannah erbij: "Maar dus, voordat we hier een broer vs. zus gevecht krijgen, het enige wat jullie moeten doen is leren rappen." "Maar..." "Denk eens even na, zou dat niet geweldig zijn, een rap stukje in ons nummer." "Dat is wel waar." Even is het stil. Ik weet het niet goed. Ik weet niet of ik wel kan rappen. "Ik doe mee." Oké, nu Jens meedoet denk ik dat ik ook wel mee ga doen. Maar, ik weet het nog steeds niet zeker. Maar ja dan: "Ik zal ook wel meedoen." We beginnen meteen met oefenen op rappen. 

Ik zie dat Lucas er meteen mee weg is maar ik echt niet. Jens ook niet echt. Misschien is het beter dat enkel Lucas gaat rappen. Lucas kan tenminste rappen: "Ik geef het op denk ik. Misschien kunnen jullie met twee wel rappen." Jens kijkt me aan en zegt: "Dan stop ik misschien ook. Lucas, jij kan al gewoon goed rappen dus ik gun jou de solo." "Maar, oké eigenlijk is een solo best cool. Ik doe het!" 

Thuis aangekomen begin ik meteen met mijn huiswerk. Het is niet zo veel en ik heb nog tijd over. Ik ga vanavond naar de clan. Dat gebeurt vrij vaak. Beina elke avond eigenlijk. Ik check snel even insta. Zou ik Janthe gaan volgen? Ik volg vrij veel mensen van het jaar dat ik niet zo goed ken. Maar ik wacht er nog maar even mee. Ik zie dat Caro iets nieuw heeft geplaatst. Een foto van haar en Linne. Ze staan tegen een boom in het bos. Wel mooi. Ik scroll door een paar foto's maar al snel bedenk ik me. Ik neem mijn gitaar en begin wat random te spelen. Ik heb één goeie gitaar, die staat bij Lucas en deze gitaar is gewoon voor als ik me thuis verveel, zoals nu dus.

Het is ondertussen half 10. Ik loop naar mijn kamer en ik doe alsof ik in mijn bed kruip. We hebben boven 1 gang met alle slaapkamers en de badkamer. Mijn kamer is helemaal op het einde links, die van Caro rechts en helemaal op het einde is er een raam. Ik moet van mijn ouders altijd zo vroeg naar bed omdat ik me vaak verslaap.

Binnen een paar minuten stond ik aan het raam. Ik weet dat mijn ouders al slapen. Onze ouders gaan vroeg naar bed, om 9:30 al, maar ze staan ook wel om 4 uur op. Ik hoor twee soorten gesnurk. Zo weet ik dat ze beide slapen. Meteen komt Caro naar buiten. "Gaan we?" Ik knik en spring uit het raam. Tijdens de val verander ik. Ik land perfect. Naast mij staat een licht bruine wolf. Dat is natuurlijk Minthe. We nemen steegjes en glippen zo het bos in zonder gezien te worden.