-17-

11 0 0
                                    

Het is ondertussen weer weekend. Ik, Linne, Jens en Janthe hebben afgesproken in het bos. Het is al vrij laat maar dit is het enige uur dat we allemaal kunnen. Maar ik kan niet zo lang want ik zou vanavond graag even wolfje zijn. Ik sta al te wachten. Er is nog niemand anders. 

Na enkele minuten is enkel Jens er nog niet. Janthe stelt voor: "Misschien is hij al in het bos. We kunnen eens gaan kijken bij de andere ingang?" "Oké" Met ze'n drieën gaan we het bos in maar al snel stopt Janthe. "Wat is er?" Ze zegt niets maar kijkt ons kwaad aan. Opeens veranderd ze van vorm en wordt ze de witte wolf van Greenflix. "Jij! Ik had het moeten weten!" Snel verander ik in Chalk. "Ah.... Eentje van Xyron. Oh nee, wacht, hij is er niet meer." "En jij bent eentje van Greenflix. " "Hier sta je dan he, in je eentje, zonder clan.... " Ze lacht. Ik had kunnen weten dat zij het was. Eerst zag ik Greenflix naar haar kijken en als zij net weg was kwam er een witte wolf naar hem toe. Xyron vertelde ons dat er iemand van de clan van Greenflix informatie heeft gekregen. Maar ze wist duidelijk niet dat ik een weerwolf was. "Ik wist wel dat die vriend van je, die Lucas dat dat een weerwolfje was maar van jou.... Je hebt me verrast moet ik zeggen." Ik kijk naar Linne. Normaal gezien verstaat ze ons. Ik weet het niet heel zeker eigenlijk. Ze staat er zo maar bij... Linne kijkt me aan. Ik gebaar dat ze weg moet gaan maar dat doet ze niet. "Hou je echt van Jens?" "Wat denk je nu zelf, ik wou gewoon wat informatie van Lucas." Ergens zie ik in haar blik dat ze het niet volledig meent. Ze heeft nog steeds niet geantwoord op mijn vraag. "Hou je van hem Janthe?" "Mezquita" "Hou je van hem?!" "Nee" Ik zie de spijt in haar ogen. Ze houdt wel van hem maar ze wil het niet toegeven. "Kijk Nick" "Chalk!" "Kijk Chalk, wat wil je doen? Hoe wil je mij en Jens uit elkaar krijgen? Zeg het maar hoor." Ik zucht. Ik heb echt geen idee hoe maar ik weet niet of het nodig is. Normaal zou ik het wel proberen want waarschijnlijk wil ze hem gewoon doden maar ik zag het in haar ogen. Zou ze iemand vermoorden die ze leuk vind? Greenflix is tot alles in staat en waarschijnlijk wordt ze afgemaakt als ze hem niet dood. "Chalk, Chalk, Chalk. Je weet het niet he. En je kan Jens niks vertellen over dit. Anders verraad je jezelf wel he. En wil je hem kwijt als vriend, als pianist?" "Keyboard." "Wat jij wil." "Maar ik  ben hem toch kwijt. Je zal hem op den duur toch vermoorden. Dus het maakt niet veel uit." "Toch wel hoor. Als hij iets doorverteld. Mensen zullen je willen doden, een weerwolf, zijn die niet gevaarlijk?" "Och hou toch op." "Waarom zou ik. Jij bent de enige die daar wat aan zou hebben." "En wat als Jens hier dan straks staat?" "Heb je het nog niet door dan. Man je bent echt dom. Ik heb Jens helemaal niet gevraagd om mee te gaan. Ben jij echt zo dom om zelfs dat niet te zien?" "Jij bent echt zo..." Met een ruk draai ik me om. Ik verander snel naar Nick en ik merk dat Janthe er weer staat. Oké, dit wordt echt creepy. Ik weet wel dat ze Jens niet had uitgenodigd maar ik was het even vergeten. Maar nu ik omkijk worden mijn ogen groot. Jens wandelt daar met Lucas. Dit kan toch niet? Jens roept: "Wat doen jullie hier?" hij kijkt ons aan. En vooral Janthe. Ze weet even niet wat zeggen. Dus ik praat voor haar. "Ze had ons uitgenodigd voor een wandeling. Jij zou er ook bij zijn, we wachten al een tijdje op jou" "Janthe? Jij hebt me helemaal niet uitgenodigd." Maar Janthe gaat ertegen in: "Jawel, ik heb je een berichtje gestuurd." "Maar ik heb net mijn berichten nog bekeken." "Maar misschien is het niet verstuurd. Geloof je me?" "Natuurlijk Sweety." Ik kijk naar Linne en ik zeg: "Het word al laat, ik moet naar huis. Linne, ga je mee?" "Ja, we laten hun wel even alleen."

We lopen het bos uit. "Wat was dat?" "Hmm..." "Nick... Ken je haar?" "Kon je ons gesprek verstaan?" "Ja" "Wel, ik had het over de clan van Greenflix. Wel dat is onze grootste vijand. Of na ja, dat was onze grootste vijand toen onze clan nog bestond." "Maar dus..." "Laat het maar. Ik vind wel iets." "Nick, je hoeft dit niet alleen te doen. Ik kan je helpen." "Maar jij bent geen weerwolf. Jij weet niet hoe het is om je ware aard voor iedereen te verbergen." "Nick, ik ben inderdaad geen weerwolf zoals jij maar jij kan dit niet alleen." "Bedankt maar ik wil niet dat jij gevaar loopt." "Nick, ik vind het lief dat je me beschermd maar het is niet zo dat ik niet sterk kan zijn als ik geen weerwolf ben." "Ik weet dat dat niet zo is maar. Ik wil je niet kwijt." "Je raakt me ook niet kwijt, geloof me, ik kan het wel." Ik lach, ze heeft wel gelijk, ze kan me wel helpen en ze is sterk maar ik ben nog steeds bang dat ze ten prooi  zal vallen aan Greenflix, Mezquita of een andere weerwolf. Maar ik kan het ook niet alleen. "Linne, je bent de beste." Ze begint te blozen. Als ze dat doet is ze best schattig.

Kill my AlphaWhere stories live. Discover now