Kill my Alpha

-9-

Het is woensdag dus we zijn de namiddag vrij. Ik en Linne beslissen even naar de stad te gaan om wat te shoppen. Ik hou niet zo van shoppen maar met haar is het wel leuk. We gaan met de bus. Als we de bus opstappen zie ik Linne raar kijken. "Wat is er?" "Brent zit daar..." "Ga dan even 'hallo' zeggen." "Nee..." 

We stappen af en we gaan de eerste winkel binnen. Een kledingwinkel, niet echt mijn favoriete winkels maar ja... We kijken wat rond en Linne vind wel wat. Ik daarentegen vind niet echt iets wat ik graag wil. Als ze gaat passen ga ik even met haar mee. Ik wacht en beoordeel haar kleding. Ze zeggen dat ik een goede smaak heb dus Linne vertrouwt me. Uiteindelijk heeft ze enkel nog een rood shirtje en een paar shortjes. We lopen richting de kassa maar mijn oog valt op een rek met schoenen. "OMG Lin, wacht even, ik wil die schoenen!" Linne heeft ondertussen al betaald en kijkt nu ook naar het rek. "Wow, die passen echt bij jou!" Ik loop naar het rek toe en neem mijn schoenmaat. Ik pas de gele schoenen en ze zitten perfect. Ja, gele schoenen! "Echt Car, ze zijn echt nice!" "Vind ik ook, ik denk dat ik ze neem. OMG, gele schoenen, I love it!!!!" "Ga jij maar betalen, ik wacht buiten wel. Ik trek mijn eigen schoenen weer aan en loop naar de kassa. Er staat een best lange rij. 

Als ik buitenkom zie ik Linne verwart kijken. "Wat is er?" "Niets maar waarom bleef je zo lang weg?" "Er stond een hele lange rij! En dan begon er ook nog iemand voor te steken...." Ik zucht. Linne kijkt me met medelijden aan. "Maar waarom keek je zo?" "Wel, Brent liep toevallig langs en we zijn weer een gesprek begonnen. En helemaal op het einde zei hij dat ik knap was." "Oeh..... " "Nee, ik vind hem niet leuk..." "Dat bedoelde ik ook niet, maar hij jou misschien wel..." " Ik weet het niet." "Best logisch dat je niet weet wat iemand voelt." Ze zwijgt. We lopen een volgende winkel binnen en deze winkel is wel echt iets voor mij. Het is alleszins geen kledingwinkel. 

Na een drukke shopnamiddag stappen we de bus weer op. "Zeg Lin,weet je eigenlijk hoe oud Brent is?" "Hij zei 19." Ik kijk haar verbaast aan. 19? Xyron is ook 19. Toch toevallig dat hij naar haar komt vanaf dat Xyron haar als prooi ziet. Volgens mij is Brent gewoon de menselijke vorm van Xyron. Ik ken enkel Lucas, Nick en Finn maar die zie ik amper. Ik weet hoe hij eruit ziet maar we komen elkaar amper tegen. Ik ken de echte namen van Lacrata en Yarc niet. Ik moet Linne weg houden van Brent. Als hij echt Xyron is dan zal het niet lang meer duren eer hij toeslaat. "Ga jij wel vaker 's nachts het bos in?" "Nee, nooit eigenlijk." "Houden zo..." "Waarom?" "Ik weet het niet goed, Nora is ook verdwenen nadat ze 's nachts het bos in ging." "Je bedoelt die zus van Naomi?" "Ja die ja..." "Zouden er dan echt weerwolven bestaan?" "Nee, dat is maar fantasie maar dat wil niet zeggen dat daar geen gevaarlijke mensen zitten."

We stappen uit aan het busstation aan Linne. Ik loop mee naar binnen. "Hi meisjes. Caro, blijf je nog even hier?" "Als het uitkomt, graag." "Natuurlijk, voor jou kan het altijd." We gaan naar Linne's kamer en ik ga op haar bed zitten. Ik hoor Linne haar gsm maar zij heeft het blijkbaar niet gehoord. "He Lin, je hebt een bericht." Ik zie hoe ze haar gsm opent en een glimlach krijgt. "Van wie is het?" "Brent..." "Heeft hij jouw nummer?" "Ja, ik heb het hem daarnet gegeven." "Lin, je kent hem maar net." "Ja en?" "Misschien is hij niet te vertrouwen." Ik weet eigenlijk wel zeker dat hij niet te vertrouwen is maar ze hoeft niet de hele waarheid te weten. "Wat stuurde hij?" "Dat hij eens met me wou afspreken. Vrijdagavond aan het bos." "Niet heengaan. Zeg dat je dan niet kan." "Waarom niet?" "Ga niet 's avonds in het bos." "Maar hij is er dan toch bij?" "En wat als hij niet te vertrouwen is. Nee Lin, niet 's avonds. Vraag voor zaterdagmiddag of zo." "Waarom zeg jij wat ik moet doen?" "Omdat ik niet wil dat je gevaar loopt." "Waarom vertrouw je hem niet?" "Gewoon, daar heb ik zo mijn eigen reden voor." "Wel vertel die dan!" "Dat kan ik niet!" "Leuke vriendin ben je hoor. Eerst jaloers worden en me hem niet gunnen. En dan van alles voor me verzwijgen!" "Het ligt anders Linne..." "Sorry hoor maar je doet heel anders." "Ik waarschuw je alleen maar." "Als je enkel gebleven bent om hem hier zwart te maken dan kan je gaan." "Maar.." Ik weet niet meer wat zeggen en van woede loop ik haar kamer uit. Ik ga naar beneden, pak mijn fiets en rij naar huis. 

Ik lig op mijn bed en ik hoor dat Nick mijn kamer binnenkomt. "Wat is er sis?" "Volgens mij ken ik Xyron als mens." "Hoezo, wie is het?" "Brent" "Wie is Brent?" "Jij kent hem niet maar sinds vorige nacht komt er steeds een jongen contact mat Linne zoeken, Brent dus. Hij wou met haar afspreken. 's Avonds, in het bos." "Wat?" "Ja en Linne wil daarop ingaan en ik heb geprobeerd om haar tegen te gaan en ik heb haar voor hem gewaarschuwd voor hem maar ze werd boos." "Je wou haar alleen maar beschermen. Ik zal proberen te helpen. Blijf jij zo veel mogelijk bij haar en ik zal eens op zoek gaan naar die Brent." "Bedankt bro." "graag gedaan." Hij loopt mijn kamer weer uit en ik zit weer alleen. Ik neem mijn gsm en ik bekijk een paar berichtjes. Niet allemaal belangrijk tot ik bij de berichtjes van Dillan kom.

Dillan:  Hé Angel, wat is er? Ik zag je net fietsen. Is alles wel oké?

ik: Ja hoor, niets aan de hand.

Dillan: Zeker want je leek wel heel overstuur.

ik: ...

Dillan: Oké, nu weet ik zeker dat er wat is. Vertel het gewoon.

ik: Waarom zou ik?

Dillan: Ik weet dat je me niet mag maar geef me toch een kans. En dan nog, als er wat is kan je dat altijd aan me zeggen. 

Ik stop met typen. Wat denkt hij wel niet, dat ik hem wat ga vertellen. Ik dacht het niet. Ik ga op mijn buik liggen en begraaf mijn hoofd in mijn kussen.

sorry dat dit hoofdstuk een dagje te laat is maar ik had problemen met het internet. Maar hier is het dan.

groetjes Sunny