Kill my Alpha

-27-

Ik open de brief en begin met lezen.

Beste Nick en Caro,

Tante hier. Ik moet met spijt zeggen dat jullie ouders een ongeluk hebben gehad. Ze hebben het beide niet overleefd. Ik heb mij opgegeven om voor jullie te zorgen maar ik weet over jullie weerwolf leven en ik weet dat jullie nu bij de roedels zijn. Misschien vraag je je af hoe maar de vraag waar jullie al langer mee zitten is de vraag hoe het komt dat jullie weerwolf zijn. Ik zal het je uitleggen.

Jullie vader was een weerwolf. Net als jullie oma. Ik niet. Niet elk kind van een weerwolf wordt zelf een weerwolf. Jullie vader wou eigenlijk geen weerwolf zijn. Nadat jullie oma gestorven was, had jullie vader geheugenverlies. Hij was vergeten dat hij een weerwolf was. We hebben beslist hem dat niet meer te zeggen. Doordat hij het vergeten was had hij ook geen last meer van de volle maan en die dingen. Toen jij geboren was, Nick had ik meteen door dat je een weerwolf was. Misschien weet je het niet meer maar ik ben diegene die je heeft aangeraden dat niet tegen jullie ouders te zeggen. Jij hebt dat naar Caro overgebracht. Jullie vader was depressief tijdens zijn weerwolf tijd en dat wou ik niet nog eens laten gebeuren. Sorry dat ik dit nu pas tegen jullie zeg maar jullie vroegen er nog niet echt naar. Dat komt waarschijnlijk omdat je al vergeten was dat ik het wist. Sorry dat ik dit spijtige nieuws moet meegeven maar jullie moeten op de hoogte blijven. Ik weet ook dat iedereen die je kent en niet weet dat je een weerwolf bent je vergeten is na het veranderen van soort dus jullie ouders waren jullie al vergeten. Ik dus niet. Als er iets is, kom dan maar naar me toe. Je weet me wonen en als je dat vergeten bent, dan vraag je het maar aan Linne.

Met vriendelijke groet
Tante Kato

Meerdere keren heb ik de brief gelezen. Mijn ouders dood? Ik wist dat ze ons vergeten waren en dat ik ze waarschijnlijk toch nooit meer zou zien maar dood? Het is toch anders. Ik leg de brief in Caro's kamer en ga naar buiten. Chalk is vrij stil maar dat is gewoon even goed nu. Normaal zou ik denken dat ik ziek werd en zou ik me ongerust voelen maar nu niet. Ik loop door het park. Het is anders. Alles is anders. Ik ben Alpha nu. En ik heb de vorige Alpha vermoord. Ik heb al zo veel Alpha's vermoord. Xyron, Greenflix, de Alpha van de vijand en ook nog eens Jack. Ook al was dat laatste niet echt mijn bedoeling.... Ergens was het wel goed want ik kon hem al niet af. Ik kan geen enkele Alpha af. Kan ik mezelf dan ook niet af? Elke Alpha die ik tot nu toe al heb gehad heb ik vermoord, met die vijandelijke als bonus maar nu ben ik mijn eigen Alpha. Wat kan ik doen? Ik weet helemaal niet hoe ik Alpha moet zijn. Ik heb als gamma niet zo veel geleerd door het gevecht. Nu moet ik een roedel leiden zonder een echte opleiding. Ik ga naar het park en zet me op een bankje. Ik moet even alles laten bezinken. Opeens komt Mona naast me zitten. Ik voel toch dat het Mona is doordat ze mijn mate is. Ik kijk niet opzij. Ik heb haar toch niet echt iets te zeggen. "Nick...." Ik zucht. "Je deed het niet met opzet." "Maar iedereen ziet me als de nieuwe Alpha zonder ervaring die de oude heeft gedood." "Ik niet." "Ja maar jij bent mijn mate." "Maar even iets anders. Misschien vraag je je nog wel eens af van wie die berichtjes kwamen." "Huh?" "Wel ja van wolfje wolfje,.... Dat was ik." "Maar" "Ik had door dat je ook een weerwolf was en door die berichten wou ik erachter komen wie je was en in welke clan je zat." "Maar je wist niet dat ik Chalk was?" "Nee" "Wat moet ik toch doen?" "Je kan het wel Nick, het lukt je want jij kan meer dan je denkt" Mijn wolf komt zich nu ook mengen Linne 2.0 !! Ja oké Chalk, dit zijn woorden die Linne ook wel zou gebruiken. Misschien is ze wel Linne 2.0 maar ik hou het bij de echte Linne. Ik wil nu naar haar toe maar dat kan niet. Ik wil nu weg van dit alles. Ik ben een verschrikkelijke Alpha. Erger dan mij vind je waarschijnlijk niet. Ik wil van mijn Alpha rol af maar dat kan niet anders dan sterven of een zoon van 18 hebben. Dat laatste heb ik niet. En dat eerste dan? Nee Nick, denk aan Linne en Caro. Chalk, Caro kiest de kant van de roedel. Ze wil me niet zien en natuurlijk blijft ze mijn zus maar ze heeft me een beetje verraden. Ze heeft me gewoon verraden. Ze staat niet aan mijn kant. Mona staat zelfs nog meer aan mijn kant. Zelfs na alles met Xyron. Oké, zij is ook één van de weinigen die nog bij ons is: Yarc hebben we nooit meer gezien, Gwinn was al heel de tijd spion. Vicso was ook al een maand een spion, Xyron is dood. Misschien moet ik het gewoon doen.

Ik sta in het bos. Ik zie al wat jagers. Nee, Nick! Linne denk aan Linne. Zij zal me anders toch nooit meer zien en als ik gewoon de roedel had verlaten en naar haar was gegaan dan hadden ze me toch we weer gevonden. Ik verander in Chalk maar hij stribbelt tegen. Meestal kan je enkel in je wolf veranderen als hij naar voor wil komen maar hij heeft zich waarschijnlijk over gegeven toen ik dat laatste zij. Chalk neemt het van me over en ik zie hoe ik naar een jager ga. Alle Alpha's die ik tot nu toe heb gehad zijn dood. Tijd voor deze om ook te sterven. De jager schrikt en schiet. Een luide knal. Ik val op de grond. Ik zie niets meer. Het laatste wat ik hoor is Chalk's gehuil. 

Het voorlaatste hoofdstuk.... Hoe zal het verhaal aflopen? Is Nick dood? Is Chalk dood? Maar er zijn ook nog vragen zoals: Hoe gaat het verder in de roedel? Met Linne? Hoe zag het verleden er uit? Wat is het verhaal van Nick's vader? Dat kan je te weten komen in extra hoofdstukken, laat zeker weten wat jij nog wilt weten van voor, tijdens of na het verhaal. Die hoofdstukken zullen wel wat later verschijnen, omdat ik ze nog moet schrijven. Maar het einde komt waarschijnlijk morgen of donderdag. 

groetjes Sunny