29 ~ Baby...

382K 10.7K 1K
                                    

Chapter Twenty Nine

COLTON was starting to get insane because of what happened to Karen. He rushed his wife in emergency room after the car hit her. And now he's waiting for the doctor to come out. Her blood is all over his shirt. He could still imagine the pain on her face and how she fought for it, but eventually, Karen lost his consciousness and that made his heart crumpled painfully. Seeing her in pain was like hitting his heart by a sharp knife multiple times.

"What happened? How's she?" Napalingon siya sa tinig na iyon ni Carter. Tinawagan niya ang kapatid nang maipasok na emergency room si Karen.

Nanlulumo na napaupo siya bench do'n. "The car hit her and I don't know how's my wife now." Nasuklay niya ang buhok gamit ang daliri dahil sa kabiguan. "I don't know what to do... Hindi ko alam ang mangyayari sa akin kapag nawala siya, Kuya..."

"She'll we be fine. The baby will be fine too."

"I told her to wait for me at Mom's room. Bakit ba lumabas siya? Pinagalitan ba siya ni mom?"

"No," Maagap na sabi ni Carter.

"Hindi siya lalabas ng walang dahilan."

"You texted her."

Mabilis na nilingon niya ang kapatid. "No, I did not!"

Carter eyebrows shot up. Maging ito ay parang naguluhan sa isang bagay na nagpapagulo din sa kanya. He did not send her text message. Kung may sasabihin man siya kay Karen ay mas pipilian niyang tawagan ang asawa.

"You told her to wait at you at the lobby. Dad tried to convinced her to stay, but she insisted, because you texted her."

"No, no." Umiling-iling siya. "I did not text her. Why would I? Ayaw ko siyang palabasin sa kwarto ni mommy dahil hindi niya gusto ang amoy ng buong hospital. I told her to wait for me at Mom's room, not at the lobby."

"Something is wrong, Colton." Anito, tila may napag isip-isip. "If you did not text her, then who the fuck texted your wife? It was your number."

"I lost my phone. Remember? I have my new number now."

"The fuck?!" Carter tilted his head annoyingly. "I need to check the CCTV footage of this hospital." Nang tumayo ito ay wala na siyang nagawa pa. "I'll be back with some news 'bout what happened." Tango lang ang naisagot niya bago tuluyang nawala sa paningin niya ang kapatid.

"Mr. Altaraza, right?" Anang doctor na nagpatayo din sa kanya mula sa inuupuan.

"Yes. How's my wife? How's the baby?" Kabadong tanong niya. Kung mahalata man nito na kabado siya ay wala na siyang pakialam. Buhay ng mag ina niya ang nakasalalay dito! "Tell me, they're okey, right?"

Marahan na tumango ang doctor na nagpalabas ng hangin sa dibdib niya na kanina niya pa pinipigilan. Kahit papano ay medyo gumaan ang pakiramdam niya dahil sa balitang iyon. Hindi nawala sa kanya ang mag-ina niya.

"We did our very best to save your wife and the baby. We are glad that we made it." Napabuntong hininga ang doctor na babae. "But right now, your wife need to rest. Nabugbog masyado ang katawan niya. We should be thankful because the baby is safe. Malakas ang kapit ng bata."

Napatingala siya at mariin na napapikit. "Thanks God," He murmured. Binalik niya ang tingin sa doctor. "May I see my wife?"

"Later Mr. Altaraza. We will transfer her to her new room. Hintayin mo na lang na lumabas dito ang mga nurse kasama ang asawa mo. Maiwan na kita."

"Thanks doc."

A warm smile made it's way to her lips. "That's our job."

Ilang minuto lang ang hinintay niya bago muling bumukas ang pinto at iniluwa ang apat na nurse na hila-hila ang hospital bed kung nasaan si Karen na walang malay. Namumutla ito. May gasa ito sa gilid ng noo. May mga gasgas din sa braso at binti. She's now wearing a hospital gown.

Territorial Men 1: Colton Altaraza (Published under LIB Bare)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon