Territorial Men 1: Colton Altaraza (Published under LIB Bare)

7 ~ Rival

A/N: Sorry, Chapter 8 ang na-post kagabi. Tanga ko! Grr! In-unpublish ko na 'yung Chapter 8. Happy reading.

Chapter Seven

KAREN turned off the lights inside her room and lazily lay down on bed. Ang tanging liwanag lang na pumapasok sa bintana ng silid niya ay ang mga ilaw sa labas ng mansion.

Seeing Colton kissing that woman made her feel like a withered flowers. Hindi pa nga siya masyado nakakarecover sa ginawa ng tiyahin sa mga kapatid niya, tapos ganito ang sasalubong sa kanya? Another heartache?

Why does she have to be affected by the way? It's his life after all, so he can do whatever he likes!

Napabalikwas siya ng mag-ring ang telepono sa gilid ng lamesa ng kama. Malakas ang radar niya na ang binata iyon.

Natapos ang isang mahabang ring na hindi niya sinagot, kung bakit? Hindi niya din alam. Nagtatampo? Nagagalit? O masama ang loob dahil sa nasaksihan?

Nang mag-ring ulit 'yon ay napilitan na siyang sagutin dahil baka may kailangan ito.

"Hello?"

"So, you're home." Colton's sarcastic voice welcomed her. "You didn't even tell me."

"I was about to tell you kaya lang..." She bit hair forefinger nail. "M-may kausap kang babae kanina." Hindi sumagot si Colton. "Do you need something? Kung wala, matutulog na kasi ako."

"Okey, take a rest."

Sa gano'n natapos ang pag-uusap nila ng binata. Pinilit niya na lang din matulog at iniwasan ng isipin pa ang nasaksihan kanina. Dapat ay hindi siya magpa-apekto at makialam sa personal na buhay ni Colton lalo at may involve na babae na sa wari niya ay kasintahan nito.

PASADO alas otso na ng umaga ng akyatin niya si Colton sa silid nito. Dala niya na din ang almusal nila. Hindi niya na nagawa pang kumatok dahil sanay na naman siya na pumapasok na lang bigla. Kaya lang ay nasorpresa siya sa nadatnan.

The woman from last night were sitting on the single sofa while Colton is on his bed, laying there like a lazy man.

"G-good morning." Bati niya sa dalawa.

Ang atensyon ng binata ay kaagad na lumipad sa kanya at sa almusal na dala niya. Pero ang babae ay tinaasan siya ng kilay, obviously hindi siya kilala. Maiihantulad niya ito sa mga magagandang mukha ng artista sa bansa. Ang mala-porcelana nitong kutis at ang ma-alindog na tindig ng katawan ay nakakababa ng self-esteem niya. Bagay na bagay ito kay Colton.

"Who are you?" The woman asked, lifting her one eyebrow.

"Ako po ang nurse ni b-boss Colton."

"I know! From your looks..." Pinasadahan ng babae ng tingin ang kabuuan niya at pakiramdam niya ay inu-uyam siya. "You're really his nurse. But what's your name?"

"Karen." Ngumiti siya dito, nanatiling casual ang pakikitungo.

"Good. Pakainin mo na 'yang si Colton. Ayaw kasing kumain." Utos nito na medyo ikinairita niya.

Iyon naman talaga ang ipinunta niya do'n pero nairita siya bigla ng utusan siya nito na para bang ito ang nagpapasweldo sa kanya!

Inilapag niya ang tray sa gilid ng lamesa at naupo siya sa gilid ng kama.

"Kailangan mo ng kumain." Mababa lang ang boses niya, ramdam niya ang mga titig ng babae sa kanya. "Wala kang gana?"

"Yes, I think." He said, without looking at her but on the window.

"Ano ba ang gusto mong kainin?"

"Nothing."

"Ahm, ano pala ang sabi ng doctor mo?" Pag-iiba niya ng usapan tapos ay bumaba ang mata sa binti nitong wala ng semento. "Pwede ka ng mag-practice maglakad?" Manghang tanong niya at napangiti pa.