Mr. Casanova is a daddy [LuYoon FF]

Chapter 38

Micah's POV

Waaaaaaaaaaaaaaaaah! Ang ganda ganda ganda ganda ng Japan. Well, andito kami ngayon sa park. Nakapang-winter outfit kami, obviously kasi nags-snow ngayon dito. And ang ganda lang! First time kong makakita at makahawak ng snow, gusto ko nga iuwi tong mga snow eh :))) Bwahhaha.

"Nash umuwi na tayo, nilalamig na talaga ako eh" reklamo ni Kenchan.

Nagrereklamo pa eh! Ganda nga ng snow! =_=

"Malamang kasi nags-snow. Wag ka na nga magreklamo, imbis na i-enjoy mo na lang ang snow, pag-uwi natin sa Pinas, wala nang ganito." sabi ni Yulie habang naglalaro ng snow, syempre kasama ko ^o^

"Halika nga, gumawa na lang tayo ng snowman." yaya ni Kevin na gumagawa ng snow man.

Tumayo na si Kenchan at tinulungan si Kevin. Para kaming ignoranteng bata na ngayon lang nakakita ng snow which is true :))

"Ano ba kasi ginagawa natin dito? Bakit hindi na lang tayo magstay sa bahay?" Kenchan

"Tsk hindi ko nga alam ang address ni Meeko diba? Sabi nila, madalas daw dito mga artista na nakapang-disguise, malay natin makita natin siya dito" sabi ni Nash habang iniikot ang tingin sa paligid.

Tama nga si Nash, madalas dito magtambay ang mga artista na nakapang-disguise. Sinabi din ni Kim sakin dati na dinala na siya dito ni Kanji last time, at susme, sobra ang kilig ko dun ^o^

Kimeeko's POV

Sobrang lamig ang nararamdaman ko ngayon, kung bakit? Aba! Dalhin ba daw ako sa park ng ganitong nags-snow. Si Kanji kasi eh, nagpupumilit, ewan ko kung bakit gusto gusto niya dito. Kaya sinamahan ko na lang, ampanget naman kung hindi ko samahan. Weh? Umaandar lang ata ang pagka-malandi mo.. Tse! Hindi noh, mabait lang talaga ako! *u*

Habang naglalakad lakad kami ni Kanji, kahit malayo--- Parang, Parang kilala ko uing nakikita ko tatlong lalaki at dalawang babae. Yung dalawang lalaki gumagawa ng snowman, yung dalawang babae naman naglalari ng batu-batuhan, yung isang lalaki na nakatayo at nakapamulsa eh nakatingin sa paligid na parang may hinahanap.

"Ah Kanji, wa chodo koko ni suwatte mimashou. Watashi wa anata ga sudeni tsukarete iru to omoimasu." (Ah Kanji, umupo na lang tayo dito. Baka pagod kana.) sabi ko sakanya

"E? Benchi ga aru ka do ka o dono yo ni wareware wa koko ni suwatte nodarou ka? Mada aru." (Huh? San tayo uupo wala namang bench dito. Andun pa oh) siya sabaya turo sa malayo, kung nasaan ang limang taong nakikilala ko.

Gaaaaawd! Bakit sila andito? Okay, wala naman sakin kung andito sila Kevin, Kenchan, Micah at Yulie eh. Pero BAKIT SIYA ANDITO?

Bakit ako kinakabahan? Ang bilis ng tibok ng puso ko.

"Iku koto ga dekimasu! Tabun, anata wa aruku sudeni tsukarete iru" (Tara! Dun na tayo, baka napapagod kana kakalad eh) sabay hila sakin

Pero hindi ako nagpahila.

"Naze? Anata wa daijobudesuka?" (Bakit? Okay ka lang ba?)

"Ah, un un, watashi wa daijobudesuka" (Ah, oo oo okay lang ako.) sabi ko tapos naglakad na.

Habang palapit kami ng palapit, pabilis ng pabilis naman ang tibok ng puso ko.

"Wag kang mag-alala, hindi ka naman nila makikilala eh" 

O_O Sino? Sinong nagsalita?

Napalingon ako, baka may Pinoy na nag-uusap sa likod namin. Pero wala naman akong nakitang nasa likod namin o kasabay naming maglakad.

Pag lingon ko--