Hoofdstuk 15; 'De wensster'

424 31 3
                                    

Caden

Een week gaat sneller voorbij dan je denkt. Voordat ik het doorhad, was het al de avond van het dansfeest. De afgelopen week hadden we keihard gewerkt, maar ook ontzettend veel lol gehad. James en Dave bleken echte komieken te zijn, en we hadden heel wat af gelachen. Ook konden Belle en ik het goed met Esther vinden. James had haar nerveus mee gevraagd naar het dansfeest, en natuurlijk had ze ja gezegd. Dave had een date met de dochter van de bakkersvrouw, waar Belle en ik hard om moesten lachen. Als ik terugdacht aan die kus op mijn wang, kreeg ik nog meer zin in vanavond. Het heette niet voor niets een dansavond, en we konden allebei heel goed dansen. Het was trouwens maar goed ook dat ik Belle al zo snel had gevraagd. Zodra de anderen er achter kwamen dat er een dansfeest was, vroeg Caspian haar ook meteen, wat mijn vermoedens bevestigden dat hij Belle leuk vond. Maar ze had hem afgewimpeld, en gezegd dat ze al met mij ging, wat natuurlijk ook zo was. Tijdens het werk had James me ook verteld dat Luka, de zoon van het hoofd van Vrijheid, haar ook had gevraagd. En Belle kennende, zouden er vast nog wel meer zijn geweest. En Noah? Tja, laten we het erop houden dat hij Julia mee vroeg uit sympathie. Het was inmiddels bijna zeven uur, en ik was beneden aan het wachten met Noah totdat Belle en Julia naar beneden zouden komen. Caspian had een andere date gevonden, en was het meisje gaan ophalen. Voor de gelegenheid had ik wat van mijn oude kleren geruild bij de handelspost voor een nette spijkerbroek en een witte blouse. Noah had dat ook gedaan.

'We komen eraan, hoor!' klonk de stem van Belle toen. Julia kwam als eerste de ladder af. Ook Julia en Belle hadden oude, overbodige kleding geruild voor een leuk jurkje. Onze bonnen waren ook wel goed voor nieuwe kleding, maar nette kleding kostte ontzettend veel punten. Julia had haar haren opgestoken en een lichtblauw jurkje aan dat machete met haar ogen. Noah keek me heel even zuchtend aan , en liep toen naar Julia toe. Toen kwam Belle de trap afgelopen, en ik kon mijn ogen niet geloven. Ze had een bordeauxrode rok aan die tot over haar heupen kwam, en wijd om haar heen zwierde. Daarop had ze een topje met dunne bandjes in dezelfde kleur rood. Haar ketting hing om haar nek. Ze had haar haren los gedaan voor het eerst in de tijd dat ik haar nu kende. Haar donkerbruine krullen reikten bijna tot aan haar middel en omkransten haar gezicht. Haar groene ogen schitterden, en ze keek me met een grote glimlach aan. Toen maakte ze een elegante buiging en stak haar hand naar voren.

'Caden,' zei ze. Ik glimlachte naar haar en drukte een kus op haar hand zoals ik het geleerd had. Toen bood ik haar mijn arm aan en liepen we richting het plein.

'Met trek wat leuks aan, had ik dit zeker niet verwacht,' zei ik tegen haar.

'Vind je het niet mooi?' antwoordde ze enigszins nerveus.

'Natuurlijk wel. Het staat je schitterend,' zei ik en ik kneepp even in haar hand.

'Dan is het goed.' Om ons heen liepen veel mensen richting het dansfeest, en als we op het plein aankomen, krijg ik meteen wat bonnen in mijn hand gedrukt.

'Goed voor vier drankjes,' zegt de vrouw die ze aan me gaf. Ik knik dankbaar.

'Heb je zin in wat drinken?' vraag ik aan Belle. Ze knikt, en we lopen naar de bar. Ik bestel twee fruitsapjes en geef er een aan haar.

'Is dat Caspian zijn date?' vraagt ze dan. Ik kijk naar het meisje dat met Caspian aan het dansen is. Ze heeft sneeuwwit haar, en hele lichte, blauwe ogen.

'Ik denk het.' Belle kijkt nog heel even naar het paar.

'Volgens mij hebben ze het wel naar hun zin.' Ik knik lachend. Inmiddels hebben we de fruitsapjes op, en maak ik een lichte buiging.

'Mag ik deze dans van u?' vraag ik zoals het hoort. Belle giechelt en maakt ook een lichte buiging.

'Maar natuurlijk, meneer,' zegt ze giechelend. Ik pak haar hand beet en leidt haar naar de dansvloer. Er staat een rustige wals op, en dus pak ik haar middel beet en legt zij haar handen in mijn nek. We hebben allebei genoeg dansfeestjes gehad vroeger op het kasteel, dus de bewegingen gaan vloeiend. Ik voel de mensen naar ons kijken. Ik zie de jongens naar Belle staren, en ik grijp haar middel wat steviger beet.

VeroordeeldWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu