Rüya'yı merak edenler, buyrun multimediaya... Fotoğraf için Zelihacığıma çok teşekkürler:))))))))))
Bu bölüm Sevgili Feyz'e gidiyor:)))))
Kerem, nikâhın bir an önce kıyılması için fazlasıyla ısrarcı olduğundan Zeynep, son birkaç günü nerdeyse hiç durmadan geçirmiştir. Urla’daki evi her şeye rağmen kapatmaya gönlü elvermez. Kerem’le evliliğin yürüyeceğine hiç inanmamaktadır. Herhangi bir aksilikte kendine ait bir yeri kalsın istediğinden Gülen teyzeyle konuşup evi korumaya karar vermiştir. Cafeyi de Gülen teyzenin işletmesi konusunda anlaşmışlar ve Urla’ya gitmesine gerek kalmamıştır.
Rüya için birkaç doktorla daha görüşmüşler ve geçici tedaviye başlamışlardır. Ancak ilik nakli için verici aramaya başlamış olmalarına rağmen henüz dokusu tutan birini bulamamışlardır. Rüya, görünürde pek sorun yaşamasa da çok çabuk yorulması ve hâlsizliği hastalığın onu etkilemekte olduğunun göstergeleridir.
Kerem her gün birkaç kez telefonla arayıp Rüya’yı sormakta ve akşamları mutlaka kısa süreliğine de olsa gelip kızını görmektedir. Onun her akşam gelişinin Can’ı kızdırabileceğini düşünen Zeynep, engellemek istemiş ama Yağmur onu durdurmuştur. Yağmur’un birkaç kez kendisiyle evliliğini konuşmak istemesine karşın Zeynep, bu konuşmayı olabildiğince ertelemekte ve sadece bunun göstermelik bir evlilik olacağını, Rüya için bir araya geleceklerini söyleyip durmaktadır.
Evlendikten sonra, şimdilik Kerem’in ailesine ait olan ve onlar İstanbul’dan gittiğinden beri boş duran evde yaşayacaklardır. Ancak Kerem, yeni bir ev için ısrarcıdır. Zeynep, bunun şu an gündemin en sonunda bile yer almadığını hatırlatıp bu konuyu kapamıştır. Sanki her an bu iş bozulacak ve kendisi kızını alıp Urla’ya dönecekmiş gibi eğreti planlar yapmaktadır. Kendini ne denli zorlarsa zorlasın Kerem’e koşulsuz güvenmeyi başaramayacağına inanmaktadır.
Nikâh ertesi gündür. Zeynep, bunun için de özel bir hazırlığa kalkışmamış ama son iki gündür Yağmur’un bitip tükenmeyen ısrarlarıyla bugün onunla alışverişe çıkmaya razı olmuştur. Yağmur önce “gelinlik” diye diretse de Zeynep’in kesin ve şiddetli karşı koyması sonucu beyaz bir elbiseye razı olmuş görünmektedir.
Zeynep hazırlanmış, Rüya’yı giydirmekle meşguldür ki Yağmur içeri girer.
-Oooo, hâlâ hazır değil misiniz siz?
-Hayırdır nereye yetişiyoruz Yağmurcum.
-Kızım bu kadar donuk ve heyecansız olmak zorunda mısın, sen? Yarın evleniyorsun ya!
-Ya, ne demezsin!
-Zeynep!
-Ne? Zeynep, Zeynep ne? Sanki işin aslını bilmiyorsun Yağmur! Niye buna hayatımın en mutlu günü damgası vurduğunu anlamıyorum ki. Sıradan bir formalite… Bambaşka bir hayata yelken açmıyoruz yani. Aksine hiç de tercih etmediğim bir şey bu. Sırf kızım için…
-Bana bak Zeynep!.. Bugün bunların hiçbirini duymak istemiyorum. Rüya’ya da bu negatifliğini bulaştırma! Sen ne dersen de, ben her şeyin en doğrusunun bu olduğunu düşünüyorum. Kerem’i dinlememeyi seçen sensin. Ne olup bittiğini bilmiyoruz bile. Tamam, senin kararın dedim, zorlamadım ama şu var ki Rüya’yı öğrendiği ilk andan beri Kerem, hata yapmadı. Haaa, aslında evliliği iptal olduğu günden beri de senin peşindeydi zaten. Biz engelledik, olabildiğince. Seni seviyor ve bunu hiç saklamadı. İşin açıkçası sen ne dersen de, ben senin de ona hâlâ âşık olduğunu biliyorum. Herkes ikinci bir şansı hak eder Zeynep! Artık uzatma! Madem peki, dedin, o zaman hayatınızın bu ikinci şansına mutlu başlamayı dene, anladın mı beni? Göstermelik evlilik saçmalığından da bir vazgeç.
