Çatık kaşlarımla suratındaki izlere bakıyordum.Annemin ona tokat atacağını hiç sanmıyorum atsa bile şuan bu halde olamazlardı.Onu götürmeden önce ki anlarımızın aklıma dolmasıyla gözlerimi yumdum.Bunu ona ben yapmıştım.Gözlerimi açtığımda o gözlerini benden çekmişti çoktan.İlerledim ve gidip Özgür'ü kucağıma aldım.Onunla belkide son sarılmamızdı bu.Nedenini bilmediğim bir şekilde bu ikiliye çekiliyordum.Mira ve Özgür'ün çekim alanına girmiştim ve şimdide hayatlarından çıkmak üzereydim.
Özgür'le oynarken Mira'nın bize kaçamak bakışlar attığını gördüm.Hemen düşüncelerimi topladım ve sofrayı kurmaları için emir verdim.Sofra kurulduğunda Mira Özgür'ü almaya yeltendi.Gözlerimiz kesiştiğinde bir iki saniye baksada sonrasında hemen çekmişti.Farklı bir şey vardı hareketlerinde.Geldiğimden beri de benimle tek kelime etmemişti.'Acaba bu akşam onları götüreceğimi biliyor muydu?..Saçmalama Rüzgar kimseye söylemedin!'
Süreyya Sultan Özgür ve Mira'ya şaşırtıcı bir şekilde iyi ve ilgili davranıyordu.Mira sürekli gözlerini benden kaçırarak uzak duruyordu,bir iki kere ona soru sorarak konuşturmaya çalışsam da evet, hayır gibi kısa ve net cevaplar almıştım sadece.Onu kızdırmak için Semih itinden bahsettiğimde bile omuz silkmişti.Bu akşam evdeki herkes bir tuhaftı.
Mira
Öğlen, saat 12 sularında...
Özgür , Rüzgar evden çıktığından beri ağlıyor ne yaptıysam susmuyordu.Kucağımda Özgür ile odanın içinde sallanarak volta atıyordum.Altını pisletmemişti, aç değildi ve gazı da yoktu..Süreyya hanım yanımıza gelerek Özgür'ü kucağımdan almaya yelteninceye kadar onun geldiğini fark etmemiştim bile.
Özgür zırlayarak ve bana ihanet edercesine Süreyya hanımın kollarına atıldı.Bu eve geldik geleli Özgür benimle arasına mesafe koymuştu sanki.Bu durum beni çok kırsada o daha çocuktu..Yorgunlukla yatağın üzerine çöktüğümde oğlum ağlamayı bırakmış gülücükler saçıyordu..Ben şaşkınca bakarken Süreyya hanım onun göz yaşlarını siliyordu.
"Konuşmamızın vakti gelmedi mi sence de ?"
"Ne-Anlamadım?"
"Gerçekleri.Konuşmamızın zamanı geldi..beni takip et."
Son cümlesinde gerçekleri kelimesine vurgu yapmıştı..Şakaklarımı ovarak ayağa kalktım ve sıkıntılı bir şekilde nefes verdim.Aynanın önünden geçerken durdum ve aynadaki aksime baktım.
Dağılmıştım resmen.Şu dağılmış görüntümden kendimi biraz olsun uzaklaştırmak istedim.Kafamı öne eğerek saçlarımın aşağıya dökülmesini sağladım.Saç tutamlarımı bir araya getirerek avuçlarımın arasında topladım.Bir araya getirdiğim saçlarımı bileğimdeki lastikli siyah tokamla bağladım.Tekrar aynaya bakmak için doğruldum.At kuyruğum gayet düzgün ve iyiydi.
Kazağımın yakasını düzelttim ve koridora çıkıp merdivenlerden aşağıya indim.Hizmetli kadın bahçede olduklarını söyleyince ben de mutfaktaki kapıyı kullanarak bahçeye çıktım.Saatin kaç olduğuna dair bir fikrim yoktu.Ceplerimi yokladığımda telefonumun eksikliğini hissettim.Tabii ya evde kalmıştı veya bir yerde düşürmüştüm.
Kafamı gökyüzüne kaldırarak kara bulutlara baktım.İçime kasvet dolduruyordu sanki onca şey yetmezmiş gibi..Gidip Süreyya hanımın karşısına oturdum.O beni soru yağmuruna tutmadan önce bahçede paytak adımlarıyla koşuşturan oğluma baktım.
"Onu çok mu seviyorsun?"
"Efendim.Kimi?"
"Özgür'ü."
"O beni bu hayata bağlayan tek şey."
...Bir süre bakıştık...
"Oğlum seni nişanlısıyla tanıştırdı mı?"
Oğlum seni nişanlısıyla tanıştırdı mı? Beynim bulmacayı çözmeye çalışıyordu.Oglu..Rüzgar, nişanlısı..???
'Rüzgar'ın nişanlısı mı varmış?' NOT FOUND EROR!!! Beynimde yanıp sönen kırmızı sirenin etkisinden çıkmam için Süreyya hanımın koluma dokunması yetmişti.Kendime geldim ve sesimi normal tonda çıkarmaya özen göstererek cevap verdim.
"Hayır."
"Anladım.."
Bir süre durup birlikte Özgür'ü seyrettik sonra konu konuyu açtı ve bende ona Özgür ile hikayemizi anlattım.Daha önce söyledikleri için pişmanlığını gözlerinden okumuştum ve o da dile getirmişti.
"Bak kızım beni yanlış anlama ama oğlum iş ortağımızın kızıyla iki gün sonra büyük bir yemek davetinde nişanlanacak.Yaptıkları anlaşma holding için çok önemliymiş yani Davut bana öyle söyledi.Oğlum nişanlanmak üzere ve malum sende çocuklu ama bekar bir kadınsın.İkinizin bir arada görülmesi dışarıdan yanlış anlaşılır.Bizim için de sizin içinde işleri kötü-"
"Ben oğlunuzun peşinde değilim Süreyya hanım anlattığım gibi bugüne kadar oğluma kendim baktım bundan sonra da bakabilirim kimseye ihtiyacımız yok çok şükür.Davut Bey'in de endişesini anlayabiliyorum.Benim tek derdim oğlumu da alıp sizden olabildiğince uzağa gitmek."
"Sinirlenmekte haklısın ama söyledim ya kızım derdim sen değilsin.Davut'un öfkesiyle karşı karşıya gelmeni istemem.Oğlun için herşeyi göze alabileceğini görebiliyorum ben de bir anneyim kızım."
Kadın haklıydı bir suçu da yoktu üstelik bana hakaret eden kocası olacak o herifti.Sustum..sadece sustum.Yağmurun yağacağını anlayınca Özgür'ü de alarak içeriye geçtik.Oğlum yine bana o küçük kıçını dönmüş ve paytak adımlarla Süreyya hanımın koltuğuna gitmişti.O kadar sıcak kanlıydı ki herkese kendini sevdirebilirdi hemde herkese.Süreyya hanım hemen onu kucaklamış ve kucağına oturtup gıdıklamıştı.Onlar oynarken bende dalıp gitmiştim.
'Bir nişanlısı varken neden benimle yakın temasta bulunmuştu?Gerçi çok da yakın denemez ama benim için fazla yakındı.Yoksa benimle kendini mi eğlendirmişti?Evet,evet kesinlikle böyle yapmıştı.'Onunla yakın temasta olduğumuz anlar aklıma doldukça hem mideme tekme yiyordum hem de içimde ona karşı bir öfke yeşeriyordu..
O gün viraja girerken ki kahkahası kulaklarıma doldu.Onunla ilgili anılarımı silmeliydim birkaç güne kalmadan da oğlumu alacak ve hayatından çıkacaktım.Ne kadar süredir o şekilde kendi kendime konuştuğumu hatırlamıyorum.Süreyya hanımın sesiyle kendime gelerek baktığı yöne yani arkama döndüm yüzümü hafifçe.Orada öylece ihtişamıyla duruyordu.Yüzüme baktığında kaşları çatıldı.'Ne yapmıştım ki şimdi ben ona?'
