Duyduğum sesle gözlerim hemen gözlerini bulmuştu.Gözlerinin içine bakarken yavaşça yutkundum.Tam bir katil gibiydi.Sanki her ona bakışımda beni bir kez daha öldürüyor gibiydi gözlerinde..Elini belime yerleştirerek beni kendisine çekti.Kollarını bana sardı ve saçlarımı okşadı.
"Madem bir oyun başlattık perde kapanana kadar oynamalısın koca gözlü cadı."
"Bana diyene bak.Kirpikli canavar!"
Kolunu omuzuma sararak beni de beraberinde çevirdi.Yanımıza gelen bir adam beni süzerken Semih'in çakma sarışın sevgilisi tekrar onun yanındaki yerini almıştı.
"Rüzgar?"
"Demek adın Rüzgar'mış"
Mırıldandığım anda omzumu öyle bir sıkmıştı ki.Katır gücü var adamda resmen.Semih'in gözü Rüzgar'ın omuzumu sıkan eline kaymıştı.
"Çadırı kurmama yardım eder misin?"
"Tabiki Hayatım."
Ben onun kolundan kurtulmuş ilerlerken o da hemen arkamdan geliyordu.Arabanın bagajını açtığımda konuşmaya başlamıştım.
"Senin burada ne işin var?"
"Kamp yapmaya geldim gördüğün gibi"
"Canavarların kamp yapabildiğini bilmiyordum bak"
"Ben de cadıların"
"Hahaha çok komik!"
"Kısa kes!Bu aile oyunu gerçekten çok sıkıcı."
"Adama bak ya ben başlattım sanki bu oyunu."
"Madem kırığın burada ne diye kocan olmadan geliyorsun?"
"Sana ne! Sen çadırı kurup rol yap yeter."
"Benim bu oyundan çıkarım ne?"
"Çıkar mı?"
"Kâr yani..sen benim sayemde şu salak heriften kurtulcaksın peki ben?"
"Ne istiyorsun?" diye sorduğumda oturduğu bagajdan kalktı ve tam önümde dikildi.Bir adım daha atarak tam dibime girdi ve kafasını biraz eğerek görüş hizama alçaldı.
"Ne istersem verecek misin?"
Duyduğum cümleyle beynimde şartaller atmış şimşekler çakmıştı.Bu herif cidden çok edepsizdi.Sinirle kaşlarımı çattım ve yumruğumu karnına geçirdim.Çelimsiz görünüyor olabilirim ama bu güçsüz olduğum anlamına gelmez.Yakasından tutup kendime çektim ve gözlerinin tam içine baktım.
"Rüyanda görürsün!"
Yakasını ittirerek bıraktığımda bir milim bile ilerlememişti.Koca cüssesiyle halâ öylece dikiliyordu.Tam yanından geçip gidecektim ki söyledikleri beni durdurdu.
"Sen bilirsin..Bende bu oyunu bitiririm!"
"Yapamazsın!"
"Denemesi bedava!"
Gözlerimi kıstım ve şakası olup olmadığını anlamaya çalıştım ama tek yapabildiğim duvara toslamak oldu.Yüzünden hiç bir şey okunmuyordu herifin.Tam arkamı dönmüştüm ki "Alper!!" diye seslendi.Şakası olmadığını anlamıştım.
"Mira aslında benim-"
Ona doğru koştum ve üstüne atladım.Birlikte yere düşmüştük.Daha doğrusu o yere bende onun üzerine.Cümlesini bitirmesini engellemiştim.
"Ne istediğini söyle?"
"Hah!Şöyle yola gel"
"Oğlum napıyosunuz yerde millet var ayıp"
